Beginnen alle sterren met een waterstoffusie?

Maar waarom zou een zuurstofwolk nooit in de praktijk kunnen ontstaan? Ik dacht dat een ster zou ontstaan uit de resten van een supernova. Waarom zouden die resten van een supernova niet waterstof kunnen ontberen?

Wat ik wel weet is dat ieder fusieproces bepaalde 'drempelwaarden' van minimum temperatuur en druk nodig heeftom op te starten (en in stand te blijven. Deze drempelwaarden zijn hoger voor iedere volgende stap. Zo is voor bv. de eerste stap van waterstoffusie naar helium een temperatuur van ongeveer 10 miljoen graden nodig. Voor de volgende stap, van helium naar koolstof, heb je al een temperatuur nodig van 100 miljoen graden, en zo verder. Voor één van de laatste stappen (siliciumverbranding) is moet deze temperatuur al 3 MILJARD graden zijn. Iedere volgende fase van fusie in een zware ster wordt getriggerd door het "opraken" van de "fusiebrandstof"van de vorige fase in de kern. Op dat moment valt de energie die uit fusie ontstaat weg, waardoor ook de 'tegendruk' tegen de zwaartekracht wegvalt. Als gevolg daarvan begint de sterkern ineen te storten, en als gevolg dáár weer van beginnen de druk en temperatuur te stijgen totdat deze hoog genoeg is om die volgende fase te starten. Zou een protoster alléén uit bv. zuurstof bestaan, dan zou die (veel hogere) drempelwaarde van druk en temperatuur alléén door ineenstorting geleverd moeten worden, en niet door alle warmte die al in de kern aanwezig was van eerdere fusieprocessen (en door restanten van die eerdere fusieprocessen). Het is daarom de vraag of alléén die instorting de vereiste temperaturen kan leveren. Zo ja, dan is het in theorie mogelijk. In de praktijk zal je het niet zien, omdat waterstof verrweg het meest voorkomende element in het heelal is.

Het lijkt me dat er twee redenen zijn dat er in de praktijk nooit een pure zuurstofwolk (of een andere wolk geheel zonder waterstof) kan bestaan:
1. Als een ster een supernova wordt zijn er in de kern al veel zwaardere elementen gevormd maar de buitendelen bestaan nog steeds voor een groot deel uit waterstof;
2. De materie van een supernova mengt met de interstellaire materie die in de omgeving aanwezig is. Dat gebeurt op een tijdschaal die korter is dan waarom nieuwe stervorming op kan treden.

@WimNobel
Precies :-)

Zeer juist. Ondanks de respectabele leeftijd van het heelal en de sterren die voortdurend waterstof omzetten in zwaardere elementen, heeft waterstof overal nog steeds verreweg de overhand. In bolvormige en elliptische sterrenstelsels die veelal uit oudere sterren bestaan is het waterstof relatief voor een groot deel opgebruikt, maar dit zijn juist plaatsen waar weinig nieuwe stervorming plaats vindt.