Kunnen afwijkende natuurconstanten elkaar compenseren om het leven op aarde mogelijk te houden?

Tsjonge, deze vraag heeft me de afgelopen dagen wel beziggehouden! Ik vind het een heel goeie vraag maar moeilijk om een eenduidig antwoord te vinden. Nu er nog steeds geen ander antwoord is ga ik toch maar een poging wagen. Uiteindelijk denk ik dat het antwoord nee is: ze kunnen elkaar niet compenseren.
Bij deze vraag moest ik direct denken aan het boek "Sleutel tot het heelal" (The Key to the Universe) van Nigel Calder. Dat boek heb ik maar kan ik momenteel niet bij. Ik herinner me dat in dat boek wordt uitgelegd hoe de vier fundamentele krachten ervoor zorgen dat wij ons in een leefbaar heelal bevinden.
Maar laat mij eerst uitleggen wat de fundamentele krachten met de vraag te maken hebben. Wanneer er beweerd wordt dat de precieze waarde van de natuurconstanten ervoor zorgen dat leven mogelijk is, dan worden niet de waarden van lichtsnelheid, constante van Planck of gravitatieconstante bedoeld. Dit zijn immers verhoudingsgetallen die volgen uit ons op de menselijke maat afgestemde stelsel van eenheden. Nee het gaat om dimensieloze getallen die onafhankelijk van het gekozen eenhedenstelsel altijd dezelfde waarde hebben.
De bekendste dimensieloze constante in de natuur is de fijnstructuurconstante, de koppelconstante van de elektromagnetische kracht. Andere zijn de koppelconstanten van de andere fundamentele krachten. Daarnaast de verhoudingen tussen de massa's van elementaire deeltjes.
Dus de relatieve sterkte van de fundamentele krachten wordt bepaald door dimensieloze getallen die experimenteel bepaald kunnen worden, maar niet uit de theorie volgen. De redenering is dus dat ze ("in een ander heelal") een andere waarde zouden kunnen hebben.
Welnu, van het boek van Calder herinner ik me dat de ver krachten elk op een eigen manier getypeerd werden. De zwaartekracht zorgt ervoor dat grote structuren ontstaan. De elktromagnetische kracht zorgt voor de stabiliteit van materie. De sterke kernkracht zorgt ervoor dat atomen niet uit elkaar vallen. En de zwakke kernkracht zorgt ervoor dat sterren kunnen stralen. Althans, iets in die geest staat er; als ik het boek weer kan inzien zal ik nog kijken hoe het er precies stond.
(vervolg in de reactie)