Waarom vergroot het object dat je bekijkt met een telescoop?

Er zit een bolle lens in....

Een eenvoudige telescoop bestaat uit 2 bolle lenzen. De lens die je bij je oog houdt, heet het oculair en de andere lens heet het objectief.

Met een telescoop kun je planeten en de maan vergroten. Sterren kun je niet vergroten, want je blijft puntjes zien. (Feitelijk worden ze wel vergroot, maar de sterren staan zo ver weg dat je de vergroting gewoon niet ziet.)

De werking van de telescoop is als volgt; De telescoop wordt als het ware een verlengstuk van je oog. Het licht wat uiteindelijk in je pupil terecht komt wordt opgevangen door het objectief. Die is groter en vangt dus meer licht tegelijk op dan je pupil. Daardoor komt er veel meer licht binnen en zie je ook zwakkere sterren.

Dus het licht dat op het objectief valt wordt in een klein punt samengebundeld. Hierdoor ontstaat een beeld dat je vervolgens met het oculair bekijkt. Het oculair werkt hier dus als een loep. Deze bolle lens zorgt dus voor het belangrijkste deel van de vergroting.

De vergroting van de telescoop vind je door de brandpuntsafstand van het objectief te delen door de brandpuntsafstand van het oculair.

Bij spiegeltelescopen zit geen lens, maar een holle spiegel die het licht verzameld. Uiteindelijk wordt ook dat licht door een oculair geleid waardoor ook daar weer de vergroting plaats vindt.