Ervaren we tijd als steeds sneller gaand, omdat het ruimte-tijd continuum uit elkaar getrokken wordt door zogenaamde donkere materie?

Nee, ouderen ervaren dat de tijd sneller gaat onder andere door het feit dat zij minder unieke gebeurtenissen en veranderingen in hun dagelijkse leven meemaken dan jongeren. Ze hebben de meeste ervaringen al eens eerder ervaren en zien dus weinig verschil meer tussen de verschillende dagen. Zo is het al snel weer dagen of weken later, en lijkt de voorbije tijd sneller te zijn gegaan.

Tijdbeleving heeft hoegenaamd niets met de kosmos te maken.
Tijdbeleving is sowieso uiterst subjectief. "Time flies when you are having fun", en kruipt als je op de trein of de dokter moet wachten.
Zie verder ook de reactie van Kruidenvrouwtje.

Nee.

Ten eerste is het erg onwaarschijnlijk dat er een link bestaat tussen menselijke tijdsbeleving en het uitdijen van het universum. Waarom zou die er überhaupt zijn ?

Maar laten we er eens voor de grap van uitgaan dat die link er wel is, dan nòg kan je met een simpel rekenkundig argument aannemelijk maken dat dit effect hoogstwaarschijnlijk niet merkbaar zou zijn in een mensenleven. Namelijk:

Deze bepalingen t.a.v. het uitdijen van het universum, zijn voor zover ik weet slechts mogelijk door metingen te doen op objecten die miljoenen en miljarden lichtjaren ver weg staan, waarbij dus impliciet gemeten wordt over tijdsintervallen van miljoenen en miljarden jaren (omdat we ahw in het verleden kijken bij waarneming van die objecten).

Als iemand heel oud wordt haalt-ie misschien de 100 jaar. Maar op de kosmische tijdschalen waarover we het hier hebben is dat een momentopname, een tijdsinterval dat zó kort is dat iets als de uitdijing van het universum daar waarschijnlijk niet eens meetbaar op verandert. Dus als die link er al zou zijn (tussen tijdsbeleving en uitdijing v. universum) (wat ik dus helemaal niet geloof maar for the sake of argument hier even aanneem) kan het geen merkbaar effect hebben.

Mijn idee van de tijdbeleving naar menselijke maatstaven maar toch gerelateerd aan de aarde en het hele universum is, dat de dag en de nacht mede worden afgemeten naar de opkomst en ondergang van de zon.
Gesteld, en dat is het idee wat ik tracht over te brengen, de aarde sneller om haar as is gaan draaien door welke oorzaak dan ook( bijv. door het smelten van grote ijsmassa's), de dagen sneller voorbij zijn. De zonsopkomst- en ondergang zich in een sneller tempo voltrekt. Misschien is dat ook wel de reden, waarom we wel jonger blijven qua uiterlijk maar qua jaar toch ouder zijn dan in vergelijk met vroeger.

Toen ik 10 jaar was, was een opa van 65 echt een stokoude man. Kromgebogen met een bult, leunend op een zwarte wandelstok en met doorgezakte kromme benen. Nu zijn die mannen 75 jaar en lopen nog de marathon. Zo iets qua verschil. Dat komt niet alleen van brood met pinda kaas.

Je gaat er vanuit dat tijd een absoluut begrip is maar Einstein heeft aangetoond in zijn relativiteits,theorie dat dit niet het geval is. Een klok in de kelder van een flatgebouw gaat sneller dan een klok op het dak van hetzelfde flatgebouw. Alleen de lichtsnelheid is absoluut en voor iedereen, in rust of bewegend, altijd circa 300.000 km per seconde. Omdat tijd relatief is, is er geen relatie met de steeds versnellende uitdijing van het heelal en onze tijdservaring.