Welke snelheid heeft een persoon, vanuit het perspectief van die persoon, als hij aan 99,9999% va lichtsnelheid reist?

Het idee is dat dat niet uitmaakt. De persoon stelt gewoon dat hij stilstaat en de rest beweegt. Het is fundamenteel onmogelijk om te stellen dat een persoon A stilstaat en de persoon B beweegt of andersom. De oudste waarneming in die richting is van Galileo Galilei. Hij stelde dat je in een ruimte zonder ramen in een boot niet kunt merken of een boot vaart of stilstaat. De wereld in een boot is gewoon precies hetzelfde als die buiten de boot. Voorwerpen vallen gewoon recht naar beneden, vliegen vliegen gewoon hun rondjes. Dat heet het relativiteitsprincipe.

Zolang de boot niet afremt of schommelt merk je niets. Als de boot begint te schommelen door de golfslag, dan ervaar je zwaartekrachtvelden. Het verhaal wordt dan een stuk complexer, maar het idee is dat het relativiteitsprincipe nog steeds geldig is. Jij neemt een zwaartekrachtsveld waar als een trein stopt bij een station, of de tram de bocht omgaat, samen met het bekende zwaartekrachtsveld van de Aarde. Deze velden zijn identiek wat hun aard betreft.

Het is dan ook erg handig om de versnellingen in een centrifuge gewoon als zwaartekrachtvelden te beschouwen. De juiste formulering van de Algemene Relativiteitstheorie was een heel lastig huzarenstukje en een uitdaging voor wiskundigen om er oplossingen voor te vinden. Het was het begin van het denken over het heelal als geheel en er waren vreemde wiskundige uitkomsten als expanderende (kosmische ei) of krimpende heelallen en massa die in een punt of een cirkel samentrekt onder invloed van zwaartekracht (zwarte gaten die toen singulariteiten werden genoemd).

Het gaat erom dat je rekent in je eigen referentiekader. De persoon zelf kijkt gewoon wat hij waarneemt en zijn meetlatten en klokken zijn nog prima in orde. De persoon die hem langs ziet suizen ziet wel vreeemde zaken. Stel dat de bewegende persoon in een trein zit dan lijkt de trein een stuk korter. Die verkorting kun je uitrekenen met de Lorentztransformatie. Transformaties voer je uit als je van het ene coordinatenstelsel naar het andere coordinatenstelsel gaat.De omrekenformules zij Lorentztransformaties.

In de praktijk kun je het goed merken aan elementaire deeltjes, ze hebben een vaste vervaltijd, maar als ze heel snel gaan meten wij langere vervaltijden. Het deeltje houdt gewoon zijn vervaltijd in zijn eigen "timeframe", maar omdat wij in een ander frame zitten meten we andere vervaltijden.

Einstein heeft zelf een boekje geschreven waarin hij zijn theorie helder uitlegt.