Weet iemand hoe de materie heet die ons heelal laat uitdijen?

Ha, die Mouske;

Ik weet niet of je het een materie kunt noemen, ik denk eerder aan een energie.

Ik ga voor: Wetenschap.
Door de technologische vooruitgang weten we meer over het heelal dan voorheen. We schijnen zo goed te zijn dat we door telescopen terug in de tijd kunnen kijken en daarmee min of meer kunnen bewijzen dat het heelal uitdijt.

De reden waarom het donkere energie wordt genoemd is juist omdat niemand weet wat het is.

Grappig is dat 2 en 3 de vraag beantwoorden met meer dat de vragenstellen vraagt in het hoofd en daarbij geen antwoord geven op de vraag. Het is ze vergeven.

Het uitdijen van het heelal is nog steeds het gevolg van de 'oerknal', de geboorte van het heelal, zo'n 15 miljard jaar geleden. De krachten die daarbij vrjkwamen waren zó gigantisch, dat de gevolgen nog steeds zichtbaar zijn. Vergelijk het met een steen die je in het water gooit: dan ontstaan er cirkelvormig rimpels in het water die steeds groter worden. Zo zou het volgens wetenschappers ook met heelal gaan, na die oerknal.

Om uit te leggen wat het is moet je eerst de grote lijnen van de kwantummechanica en de relativiteit begrijpen.

Relativiteit & kwantummechanica
---------------------------------------------
Einstein zijn theorie bestond uit de zekerheid dat alles wat er in het universum gebeurt zeker en gestructureerd is. Een groep wetenschappers ontdekten dat een atoom gesplitst kon worden en wat er zich binnenin afspeelde niet met zwaarte- of elektromagnetische kracht kon verklaren ontstond het de wetenschap dat alles wat er gebeurde uit kans bestond (kansberekening) zoals het gooien van een dobbelsteen. Einstein antwoordde hierop: "God doesn't throw dice" (god dobbelt niet) Er ontstonden 2 soorten fysica: de kwantummechanica die zich bezig hield met dingen op een kleine schaal zoals atomen en de relativiteit die zich bezighield met dingen op grote schaal zoals planeten.

Hoe raakt de string theorie hier in verwikkelt
---------------------------------------------------------
Hoewel er veel dingen ontdekt werden bleven andere zaken een mysterie zoals het zwarte gat: als een enorme massa zoals een ster geconcentreerd wordt op een enorm kleine oppervlak dan zou het ruimte/tijd continuüm zo erg uitgerekt worden dat licht er zelfs niet van kan ontsnappen en een ster gereduceerd wordt tot een spikkeltje. Om dit te begrijpen ontstond de vraag of men gebruik moet maken van de relativiteit vanwege de grote van de ster of de kwantummechanica omdat het enorm klein is? Omdat de kern van een zwart gat zowel klein als zwaar is moest je gebruik maken van de twee theorieën, maar dat resulteerde in foute vergelijkingen en omdat atomen en sterren zich in hetzelfde universum bevinden moest er een juiste oplossing zijn. Hier komt de string theorie in het spel, de theorie brengt de relativiteit en de kwantummechanica samen.

Alles wat we kennen van een pen tot een planeet bestaat uit kleine vibrerende hoopjes energie genaamd strings of snaren die een honderd biljoenste zijn van een atoom. Omdat deze strings zo klein zijn kunnen er onmogelijk experimenten of observaties plaatsvinden, daardoor is de theorie onbreekbaar.

Je kan het uitdijen van het heelal het beste vergelijken met een explosie (vandaar ook de naam big bang).

Bij een explosie zet je eerst een vaste stof of vloeistof om in gas. Dat gas is heet en heeft een hoge dichtheid, en wil daardoor uitdijen. Dat is precies wat er ook bij de big bang gebeurde: we zijn begonnen met een heet gas (eigenlijk plasma) van hoge dichtheid en temperatuur, en dat leverde de energie die het heelal liet uitdijen. De kosmische achtergrondstraling (zie bron) is daar het bewijs van.

In feite is het de energiedichtheid van alle straling en materie die het heelal laat uitdijen. Donkere energie hoort daar ook bij en zorgt voor de versnelde uitdijing.