Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Als waterstof en helium al aan de aardse zwaartekracht ontsnappen, hoe kunnen er dan sterren uit nevels ontstaan?

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
2.1K
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hoe kom je erbij dat die aan de zwaartekracht ontsnappen. Een boot die op het water drijft ontsnapt toch ook niet aan de zwaartekracht?
Cryofiel
11 jaar geleden
Inderdaad, waterstof en helium lekken weg uit de atmosfeer, de ruimte in. Bij andere gassen gebeurt dat nauwelijks.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Sterren ontstaan uit grote gaswolken die voornamelijk uit waterstof en helium bestaan. Zo'n gaswolk stort in onder zijn eigen zwaartekracht. De gaswolk moet dus groot genoeg zijn om die zwaartekracht op te wekken. Als het proces eenmaal op gang gekomen is gaat het steeds sneller totdat er in het binnenste kernfusie optreedt. De ster is dan geboren.
Planeten zoals de Aarde zijn veel kleiner en hebben een veel geringere zwaartekracht. Het zijn bijbroducten van de stervorming. In een gebied op een bepaalde afstand van de jonge ster kunnen zwaardere elementen en moleculen ophopen en zo een grotere massa vormen. Die (proto-)planeten zijn dus veel kleiner en hebben minder massa dan de (proto-)ster en kunnen minder goed waterstof en helium vasthouden. In het geval van de Aarde was echter veel waterstof gebonden in watermoleculen en andere verbindingen. Daardoor bevat de Aarde relatief veel verbindingen met waterstof, maar vrij waterstof en ook helium (dat geen verbindingen aangaat) zullen inderdaad snel ontsnappen en daar treffen we dan ook weinig van aan in de Aardse atmosfeer.
Voor nevels geldt ongeveer hetzelfde als voor sterren, maar dan op nog veel grotere schaal. Nevel is overigens een vaag begrip: er kunnen open sterrenhopen, bolvormige sterrenhopen, stervormingsgebieden en sterrenstelsels mee bedoeld worden. Maar uiteindelijk ontstaan al deze objecten uit grote wolken waterstof- en heliumgas.
(Lees meer...)
WimNobel
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Een gaswolk, die instort onder zijn eigen zwaartekracht... Is dit niet het omdraaien van de feiten? Een gaswolk, hoe groot ook, is zo diffuus, dat er van enige zwaartekracht nauwelijks sprake kan zijn. Als waterstof en helium al aan de aardse zwaartekracht ontsnappen, hoeveel te minder zal een wolk vrije waterstof en helium over 1000 kubekelichtjaar verspreid zich dan samentrekken door zijn eigen zwaartekracht? Ik heb problemen met deze logica. Bovendien komt daar het rare feit bij, dat de zwaardere elementen JUIST naar het zwaartekrachtcentrum zouden moeten zakken. De zon zou het grootste percentage zwaardere elementen moeten bezitten omdat deze in het zwaartekrachtcentrum staat v h zonnestelsel. De zon heeft echter het LAAGSTE percentage aan zware elementen, hetgeen met de "samentrekkende wolk theorie" niet verklaarbaar is. Ik snap ook niet dat iedereen daar als een blind paard kritiekloos achteraan holt, zonder zelf na te denken. Hoe kan uit een gaswolk een zo gegroepeerd zonnestelsel als het onze ontstaan? Dit is hetzelfde als bij de supermarkt een tas vol ingredienten halen en dezen tot een homogene brei vermalen. Vervolgens legt men de brei op een draaischijf en na vijf dagen ligt er in het centrum een schaaltje yoghurt met limonade, en verder naar buiten een plasje whiskey met rozijnen, dan een boterham met pindakaas, een spaghetti bolognese enz. En dat alles in een bonte verscheidenheid aan kleuren en groot verschil in soortelijke gewichten. Beweren dat ons zonnestelsel uit een wolk is geboren is vergelijkbaar met de bewering, dat er een Sherman tank van een schip valt, waarna de bemanning zinkt als een baksteen en de tank blijft drijven. Ik mis elke gezonde logica in een hoop wetenschap. In hun ijver om hun theorieen te verklaren schuiven de dames en heren de meest basale natuurwetten domweg aan de kant. Of mag ik deze dingen niet zeggen en zit mijn betoog niet logisch in elkaar?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Stervorming De bovenstaande link beschrijft het proces van stervorming. Het verhaal van WimNobel klopt maar er zijn natuurlijk een aantal voorwaarden waaraan de gaswolk moet voldoen wil het tot een ster kunnen komen. Bij goeievraag worden dat soort uitwerkingen vaak niet vermeld omdat het doorgaans te ver doorvoert, de vraagsteller dit te ver vindt gaan (anders vragen ze wel door en dat gebeurt zelden) en de ruimte ontbreekt.
Dat kan ook niet altijd. De druk en de zwaartekracht in deze gaswolken kunnen in evenwicht zijn. Als het evenwicht instabiel is, dan kan stervorming optreden. Dit wordt Jeans instability genoemd. Een gaswolk moet sowieso een enorme massa hebben voordat het gas wordt opgesloten door het zwaartekrachtveld. Zolang de wolk in een stabiel evenwicht blijft treedt er ook nog geen stervorming op.

Als de ruimte helemaal uniform gevuld zou zijn met een heel ijl gas, dan kom je toch bij een punt waar de inhoud (massa) het oppervlak afgrenst doordat de ontsnappingssnelheid te hoog wordt voor waterstof om er nog aan te ontsnappen. De inhoud neemt toe met de derde macht van de diameter van de wolk, De zwaartekracht is neemt af met de tweede macht, zodat zelfs de ijlste wolken wel op een gegeven moment begrensd worden door de zwaartekracht.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding