Hoe ver moet een meteoriet minstens van ons vandaan zijn bij ontdekking zodat we er nog wat aan kunnen doen voor die in de aarde in slaat?

Nasa is wel bezig om technieken te ontwikkelen om astroïden uit hun baan te stoten of ze te vernietigen maar helaas is men zover nog niet. De ruimtevaartorganisatie ESA daarintegen heeft in 2004 het project “Don Quijote” gestart dat zich gaat toeleggen op het onderscheppen van bedreigende asteroïden.
Zie: http://www.kennislink.nl/publicaties/don-quijote-trekt-ten-strijde-tegen-asteroiden.
Ze moet sowieso nog buiten onze dampkring zijn wil men ze kunnen vernietigen of uit haar baan kunnen stoten. Als de asteroïde eenmaal in onze dampkring is, is het echt te laat om ze nog te kunnen onderscheppen.

Er komen regelmatig kleine brokjes ruimtepuin in onze dampkring terecht. Maar deze kunnen geen kwaad omdat ze verbranden tijdens hun vlucht door onze dampkring. Je ziet ze als een lichtend spoor aan onze hemel ( meteoor ) ze worden ook wel vallende sterren genoemd. Het wordt pas een probleem als een astroïde van afzienbare afmeting op ramkoers met onze Aarde ligt. Deze kans is ontzettend klein. Alhoewel nog niet zolang geleden er eentje ingeslagen is in Rusland en deze was niet zo groot maar zorgde al voor een enorme ravage. Toeval?...Intussen houden telescopen over de hele Aarde wel de hemel in de gaten, vooral de Aardscheerders ( dat zijn astroïden die in een vaste baan rakelings langs onze Aarde vliegen ) maar zoals je ziet met als voorbeeld Rusland kan er altijd eentje over het hoofd worden gezien....

Toegevoegd na 4 minuten:
Op de maan zijn heel veel kraters te zien van meteoriet inslagen. Onze maan beschermt ons ook deels voor de inslagen van meteorieten. Dat is ook de reden dat Mars bijvoorbeeld veel meer meteoriet inslagen kent dan onze Aarde omdat ze geen manen van betekenis heeft. De twee manen die Mars bezit zijn eigenlijk ingevangen planetoïden van enkele kilometers doorsnee.