Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Neemt het heelal kwadratisch toe?

Zoals bekend worden nieuwe generaties sterren geboren uit materiaal van oudere ontplofte sterren. Gesteld dat een oude ster aan de rand van het ons bekende universum ontploft, strooit hij zijn materie 360 graden in het rond, dus zowel o.a. richting de oerknal maar exact de andere kant op. Feitelijk over de zichtbare horizon heen. Indien er voldoende materie geconcentreerd wordt over de horizon heen. Zullen op een bepaald moment daar dus ook weer nieuwe sterren ontstaan. En het universum kwadratisch moeten groeien lijkt mij. Terwijl het universum niet toeneemt in leeftijd.

Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Je aanvulling bevat een aantal fouten die eerst even verbeterd moeten worden voordat er antwoord op gegeven kan worden - althans door mij.

- Er bestaat niet zoiets als "richting de oerknal". De oerknal heeft geen fysieke locatie in de ruimte gehad, aangezien hetgene wat oerknal genoemd wordt slechts een explosieve (als in zeer snel lopende) uitbreiding van de ruimte zelf geweest is. De oerknal was overal en nergens tegelijk (zoals ik al meermaals heb aangegeven op deze site, onder andere bij de link hieronder.)

- Het universum neemt wel degelijk toe in leeftijd. Als we waarnemingen kunnen maken die niet gelijktijdig gebeuren, betekent dit dat er verschillende locaties in de tijd beschikbaar zijn. Maar verder: tijd is de richting waarin entropie toeneemt. Het universum in een jongere fase had een lagere entropie dan het universum nu, en dit blijft oplopen - iets wat we goed kunnen waarnemen. Let wel dat in dit geval de entropie op universele schaal gezien moet worden. (De enige manier waarop dit terug te draaien is, zou zijn om bruikbare energie van buiten het systeem - dus buiten het universum - toe te voegen).

- De groei van de ruimte komt niet door nieuwe materie voorbij ons kosmische horizon. Die geeft alleen aan tot waar wij kunnen waarnemen, en zegt niets over een eventueel einde van het universum. Ik zie geen reden waarom daar niet nu ook al gewoon sterren zijn, die echter zo ver verwijdert zijn dat wij ze niet zien.

Maar als antwoord op de vraag die je stelde - nee, de ruimte in het universum neemt niet kwadratisch toe. Kwadratische toename werkt bij twee ruimtelijke dimensies. Ons universum bedraagt ten minste drie ruimtelijke dimensies, en neemt dus ten minste kubiek toe in volume.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
+1, maar ik heb wel een opmerking. Toen ik toelichting bij de vraag las, toe interpreteerde ik zijn opmerking over kwadratisch toenemen, dat hij bedoelde kwadratisch in alle ruimtelijke dimensies, m.a.w. 6-de graads in volume.
Ik denk, dat dat wel een beetje veel van het goede is. In zijn termen zou het antwoord dus NEE moeten luiden.
Ik moet vannacht even nadenken (en checken) over zijn vraag en jouw antwoord. Jouw tweede allinea vind ik krachtig verwoord (vandaar die +1). Heb jij een link voor jouw verhaal over entropie van het heelal in de tijd? Intuitief denk ik het omgekeerde, maar daar wil ik best op terugkomen, want ik zie intuitiek vaker dingen verkeerd :-)).
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Het is gewoon de tweede wet van thermodynamica die dat zegt: in een gesloten (dus geïsoleerd, zonder invloeden van buitenaf) systeem neemt de hoeveelheid bruikbare energie met de tijd af. Dat is ook de reden waarom perpetuum mobile onmogelijk is - je zult altijd energie kwijtraken, al is het maar een heel klein beetje, aan "afvalenergie" (warmte, straling, etc.). Deze afvalenergie kun je dan, als je er genoeg van verzamelt, weer omzetten in nieuwe, bruikbare energie, maar ook dan weer ten koste van een klein beetje afvalenergie. Met de tijd zie je dus langzaamaan dat je energie kwijtraakt. Op universele schaal geldt dat dus ook. Misschien lijken zaken lokaal wel geordend, maar het universum in z'n geheel bevat almaar minder nuttig bruikbare energie. De stukken structuur staan ook steeds verder uit elkaar door de expansie van de ruimte zelf, bijvoorbeeld. Ook op aarde hebben we buitengewoon veel complexe mechanismen rondlopen - men noemt het nogal eens leven - en dit kan alleen omdat er constant energie in het aardse systeem gepompt wordt vanuit de zon. Maar de zon bevat steeds minder bruikbare energie (wat wij gebruiken is trouwens weer een mooi voorbeeld van afval-energie, afkomstig van het proces van kernfusie in de zon, waar wij dan toevallig dankbaar gebruik van maken), en lang niet alle energie van de zon komt op aarde terecht. Ook wordt deze energie die we overnemen lang niet tegen optimaal rendement gebruikt. Het zijn allemaal dingen die redelijk vanzelfsprekend zijn als je even de tijd neemt om waar te nemen wat zich daadwerkelijk afspeelt.

Andere antwoorden (4)

Als je 't hebt over 360 graden, dan is dat tweedimensionaal. En 't heelal heeft toch minimaal 3 dimensies.
'Kwadratische' groei als functie van tijd kan sowieso niet, als jouw veronderstelling zou kloppen dat 't universum niet toeneemt in leeftijd. Blijft over: in functie waarvan dan wel?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Mee eens, 360 is iets te eenvoudig klopt alleen gezien vanuit de evenaar van een ster, wel is het zo dat door de spinning de meeste materie rond geslingerd zal worden in de stand van de evenaar (rotatie). Wat betreft de kwadratische toename, Als materie van een ontplofte ster ons bereikt mag je aannemen dat er net zoveel materiaal de andere kant is opgeblazen. Dus zou je je kunnen indenken dat het heelal kwadratisch toeneemt c.q. groeit. Input s.v.p.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Maar toch klopt die redenering in mijn ogen niet, want 't kan bij een explosie wel zijn dat 't wegslingeren van materie vnl. in een dun vlak gebeurt: het gaat _gemiddeld_ toch in alle richtingen, omdat elke ster die ontploft, weer anders georiënteerd was.
Ik denk dat je het heelal op een kleine schaal kan zien als de Aarde. Er komen mensen bij. Er gaan mensen dood. Dit alles zonder dat de planeet groter moet/kan worden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Nee het neemt in 11 dimensies toe... Dat is niet kwadratisch...

Het universum neemt toe in leeftijd... Neemt toe in ruimte... Neemt toe in bewustzijn...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Het helaal blijft gelijk. Puur bewustzijn blijft gelijk. Er is een interactie tussen de 11 dimensies.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Die 11 dimensies is nog allemaal extreem theoretisch... En verder las ik ook iets over ik meen 26 dimensies...
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Hetzelfde als XiniX: erg speculatuief!!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
11 dimensies is van de richtingen , de 10 is de tijd en de 11e is het AL (alles). Het ingewikkelder maken van het leven of bewustzijn is inherent aan de mens. Houd het zo simpel mogelijk.
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image