Kan het einde van het heelal een gevolg zijn van het niet bestaan van tijd (of andersom)?

Tijd bestaat overal in het heelal. Niet zoals wij het hier op aarde kennen, omdat wij onze tijdschalen ingedeeld hebben op basis van de stand van de zon.

Maar wat je wel kan zeggen is, er verstrekt tijd in de ruimte zoals dat ook op aarde gebeurd. Ook buiten het heelal, als zoiets bestaat, (want wat kan buiten alles zijn) zal tijd verstrijken. Of hier heerst eeuwigheid zonder tijdsbesef, bijvoorbeeld in de hemel.

Tijd en ruimte staan pas met elkaar in verband als beiden waargenomen worden.

Ja, tijd wordt gemeten door het aantal trillingen van een atoom (atoomklok) of wat mij betreft een zwaarder object als bijvoorbeeld een neutronenster. Hoe zwaarder het object des te langzamer het atoom trilt, ofwel hoe langzamer de tijd verstrijkt. Zou je dus alle massa in het heelal op een hoop gooien (de big bang) zou er dus geen tijd zijn.

Tijd bestaat niet, wij kunnen dat niet aan, het is te traumatisch te ervaren dat er geen tijd is, daarom verzinnen wij tijd...

Wat wel bestaat is tijdsduur, omdat er massa is en ergo verplaatsing... Maar tijd is er niet, wel tijdsduur... Dus afstand in tijd alsmede afstand in ruimte...

Goed, een horloge doet het hier op aarde. Maar als men naar de andere kant van het heelal zal gaan, dan doet die horloge het nog steeds. Gezien dat het horloge voldoende energie heeft om te functioneren.

Dus tijd kan overal gemeten worden. En bestaat overal.

Tijd is echter een verzinsel van de mens.

Het is bijna religieus inderdaad, maar de huidige wetenschap gaat uit van een punt en tijdstip 0, waarbij tijd en ruimte opeens plotseling bestonden. Sindsdien is de ruimte-tijd aan het uitdijen. Wat voor dat punt 0 was, kan van alles zijn, maar is met huidige theorieën en waarnemingen niet te berekenen/redeneren.