Wat voor baan legt de Perseïden meteorenzwerm af?

+ Klopt volledig.
Deze nacht is het hoogte punt van inslagen men verwacht tot 84 inslagen pet uur. Meer info op : http://hemel.waarnemen.com/meteoorzwermen/Perseiden_2012.html

Is ook bekend in welke hoek die baan op die van de aarde staat?

Ja, en het staat op de Engelse wiki: Inclination 113.45°.
Een polaire baan dus die zelfs een beetje tegen de bewegingsrichting van de aarde ingaat. Daarom zijn de meteoren ook zo snel!
En ik zie nu dat de omlooptijd van de komeet 133 jaar is en niet 110 zoals ik beweerde.

Waarom zouden ze niet zeggen 67 graden? Is hij de enige uitzondering? Of heeft elk zonnestelsel zo zijn eigen definitie van draairichting?

113 graden is hetzelfde als 67 graden retrograad (dwz tegen de beweging van de aarde in). Het baanvlak van de aarde, ook wel genoemd het eclipticavlak, wordt als referentie genomen om de inclinaties (dat is de baanhoek) van andere planeten, planetoïden, kometen en meteorenzwermen aan te geven. Alle planeten hebben een kleine inclinatie (<5°), en ook de meeste planetoïden en dwergplaneten blijven doorgaans in de buurt van het eclipticavlak (bijv. Pluto met 17°) en zijn dus prograad (zelfde richting als de Aarde). Maar banen van kometen kunnen alle standen aannemen, prograad en retrograad. Dat geldt dan natuurlijk ook voor de van kometen afkomstige meteorenzwermen, maar niet voor meteorenzwermen die van planetoïden afkomstig zijn. Die worden ook wel eclipticale zwermen genoemd en het zal inmiddels duidelijk zijn waarom.

Ik zag dat sterrenkunde een grote hobby van u is. Als u het niet erg vind wil ik nog even vragen hoe groot eigenlijk die stofdeeltjes zijn in die zwerm. Want als ik aan stof denk, zie ik iets voor me van enkele tiende millimeters. Maar zo klein zullen die vallende stofdeeltjes (sterren) toch niet zijn??

De meeste stofdeeltjes zijn inderdaad enkele tienden van millimeters groot. Per definitie kan zo'n meteoroïde (zo heten de stofdeeltjes als ze nog in de ruimte zijn) tussen de 10 µm en 50 m zijn. Kleiner niet, omdat ze dan geen ionisatiespoor in de atmosfeer vormen. En ook niet groter, omdat ze dan in de ruimte al als zelfstandige hemellichamen herkend zouden kunnen worden. Het lichtverschijnsel noemen we een meteoor, dat is eigenlijk een spoor van geïoniseerde lucht. Dat spoor is veel breder en helderder dan het stofdeeltje zelf, want dat zouden we op 100 km hoogte zeker niet kunnen zien. Stofdeeltjes verbranden bij de binnenkomst in de atmosfeer geheel. Maar grotere meteoroïden kunnen de val overleven en komen dan op aarde terecht. Zo'n steen noemen we een meteoriet. Van de Perseïden is bekend dat de deeltjes zo klein zijn, en de snelheid waarmee ze in de atmosfeer komen zo hoog, dat ze altijd geheel verbranden.

Bedankt voor de uitgebreide uitleg en toelichting!