Wat was er voor het heelal?

Best wel een moeilijke vraag, moet ik zeggen. Als nuchter iemand ga ik er gewoon vanuit dat het heelal het begin was, een begin voor een begin daar geloof ik niet in, dus blijf ik erbij dat het heelal het begin was.

Hetzelfde als dat wat er buiten het heelal was en er ook daarna zal zijn : niets. En als er al iets vóór het heelal was, wat was er dan dáárvoor en hoe lang duurde dat ?
Nu is niets voor ons een buitengewoon vaag begrip,net als eeuwig, en met onze preoccupatie met materie en vooral ook met tijd , is dat voor ons mensenverstand heel erg moeilijk zoniet onmogelijk voor te stellen of te vatten. Maar als er niet iets was dat dus ook nooit begonnen is, is er dus niets en voor eeuwig. Of je religieus bent of niet maakt daarbij niet uit ; het antwoord en het gebrek aan voorstellingsvermogen blijven gelijk ; ook als je in God en een Hemel gelooft, wat was er dan vóór God en wat is er buiten de hemel ? Of zijn ook zij oneindig en eeuwig - en hoe moet je je dát dan voorstellen ?

Het lijkt mij wel interessant (en een plezierige gedachte) als het als een cirkel in de tijd is: Big Bang, uitdijen, uitdijen, uitdijen, tot het weer een grote klont is geworden (omdat in deze theorie het heelal de vorm van een groot wormgat heeft en alles dus weer op het beginpunt terecht is gekomen) en dan is er weer een Big Bang, kans op leven en zo verder. Energie gaat dan echt nooit verloren, er was altijd iets en dus nooit een tijd dat er niets was.

Het waarom van al deze activiteiten, geen flauw idee.

Oh, dit heb ik trouwens zelf bedacht (maar misschien hebben anderen dit ook al bedacht maar dat weet ik niet). Ik kan je dus niet verwijzen naar een mooie theorie die dit zou ondersteunen. Ik hou gewoon zelf niet van het idee dat er ooit niets was. Uit het niets kan niet 'iets' ontstaan (en nog wel genoeg materie en energie om een Big Bang te veroorzaken), de gedachte dat dat wel zou kunnen vind ik echt bizar. Waarom kan dat dan op aarde niet, nu in onze tijd ?

Allereerst, hoe kom je erop dat álles een begin en een einde heeft? Dat is namelijk nog helemaal niet bewezen, zover ik weet, dus als je hier meer van weet, is het prettig als je dit kunt onderbouwen.

Verder is deze vraag, letterlijk zo, of in een licht andere vorm, al meermaals gevraagd hier (ik kwam hem gisteren nog tegen), en het antwoord gaat niet zó snel veranderen - als het veranderd, lijkt dat me iets dat je waarschijnlijk ook wel in de media tegen gaat komen.

Het antwoord is - op dit moment is er onvoldoende informatie beschikbaar om een eenduidige, verifiëerbare uitspraak te doen over wat er voor het heelal was, en wat er buiten het universum is. Er zijn indicaties dat datgene wat we zien níet het totaalplaatje is, zoals de zogenaamde "Great Attractor" in de richting van Centaur/Waterslang, die een sterke zwaartekrachtsinvloed uitoefent op de stelsels aldaar. Het vermoeden bestaat tevens dat de structuur van ons universum is beïnvloed door hoe de omstandigheden waren voordat de Big Bang plaats vond, maar momenteel is er nog geen methode bekend waarop dat geverifiëerd kan worden.

Het is dus nog open, momenteel. Elke stelling die je hierover doet, is nog mogelijk. Wellicht zijn we het gevolg van een onderzoek in een eerder universum dat is misgegaan. Misschien was er niets. Misschien was er gewoon dit universum, en is ons zichtbare gedeelte een lokaal gezwel. Misschien is ons universum slechts één in een hele verzameling universums, een zogenoemd multiversum.

Wie het weet, mag het zeggen. Als hij het hard kan maken, wacht er een Nobel-prijs.

De reden dat deze vraag moeilijk lijkt is dat wij onszelf in een bepaalde denkrichting hebben geduwd. Vergeet niet dat onze wetenschap, wiskunde, natuurkunde etc. ook maar modellen zijn van de werkelijkheid en deze modellen zitten vol aannames en beperkingen. Zo denken wij dat iets altijd een begin en een eind moet hebben of dat iets niet uit niets kan ontstaan. Naar mijn mening kan iets rustig uit niets ontstaan. Vergelijk het met de wiskunde: 0 kan ik ook heschrijven als (+1) + (-1).

Ik denk zelf dat het heelal weldegelijk oneindig is. Alleen kunnen we daar weinig bij voorstellen.

Ik denk dat er echt gewoon niets was, een soort vacuum. Voor ons is dat denk ik niet voor te stellen omdat we graag een ruimte zien als iets dat eindig is en een afmeting heeft, maar ik denk dat er dus gewoon helemaal niets was.

Er was zelfs minder dan niets. Er was geen niets, geen vacuum.

De begrippen 'tijd' en 'ruimte' zijn pas door de big bang van een betekenis voorzien. Alles wat er bestaat, door hun onderlinge positie, daardoor is er sprake van afstand en dus ruimte. Zo hebben we dus dat uitdijende heelal gekregen. Een steeds groter wordende tijd-ruimte. Die opzichzelf bestaat.

Als er iets was voor het heelal valt het voor ons niet te bevatten.
Er is geen enkele manier van redeneren waarmee je kunt omvatten en bedenken wat er ooit hiervoor is geweest, waar het eindigt, waar het is begonnen.

Volgens de huidige inzichten was er in het begin een zogenaamde singulariteit. Alle massa was in 1 singulariteit opgeslagen, en tijd en ruimte bestonden nog niet.
Met de "Big Bang"zo'n 12 miljard jaar geleden, is deze situatie verlaten, en is het huidige heelal ontstaan. Ons heelal ontwikkeld zich nog steeds, het dijt uit!!

Hier heb je weer zo'n voorbeeld uit de vraag " Wanneer waar of onwaar?" De vraagsteller toetst het antwoord met de onjuiste onderstelling, dat er een begin en einde MOET zijn. Dat is onzin, voor het begin is niets, na het einde is niets. Niet dat dat mij wat zegt, maar het voorkomt dat ik mijn hoofd ga breken over een onoplosbaar probleem.