Als de maan vanuit de aarde zou zijn ontstaan waarom is er dan geen groot gat van duizenden kilometers diep op aarde?

Als de maan uit de aarde is ontstaan, is dat heel lang geleden gebeurd. De aarde was toen nog veel heter dan nu. Daardoor was de aarde nog bijna, of zelfs helemaal, vloeibaar.

Er zijn een paar hypotheses over het ontstaan van de maan uit de aarde. Eén daarvan stelt dat het is gebeurd door een botsing met een ander hemellichaam. Zulke botsingen waren heel gebruikelijk in het nog jonge zonnestelsel.

Als zo'n botsing de oorzaak is geweest, heeft de inslag zoveel energie vrijgemaakt, dat eventueel al gestolde delen van beide hemellichamen weer vloeibaar zijn geworden. Gedeeltelijk direct, gedeeltelijk later: modellen suggereren dat er ook veel brokken ontstaan, die dan later door hun zwaartekracht samenklonteren - in dit geval tot twee hemellichamen, aarde en maan. Bij dat samenklonteren storten zich steeds meer brokstukken op de zich vormende nieuwe aarde en nieuwe maan. De nieuwe hemellichamen en de neerstortende brokstukken werden daarbij opnieuw vloeibaar.

Een andere hypothese stelt dat de maan is ontstaan door een "boerende" aarde. In de aarde heeft zich een hoeveelheid uranium verzameld die zo groot werd, dat een natuurlijke kernexplosie plaatsvond. Door die gigantische explosie binnenin de aarde werd een groot stuk aardmateriaal naar buiten geschoten. Dat stuk vormde later de maan.

Ook hier geldt dat er zoveel energie vrijkwam, dat de hele omgeving van de explosie vloeibaar moet zijn geworden. Het gat vloeide dus meteen weer dicht.

Voor zover er een uitholling is overgebleven, is die later opgevuld. Dat is gebeurd door natuurlijke processen als vulkaanuitbarstingen, erosie en platentektoniek.