Hoe worden 3d animaties gemaakt worden van het nabije heelal ,terwijl er niet 3d is gefotografeerd.?

Van een (aantal) 2D foto's kun je prima de relatieve afstanden van sterren en/of sterrenstelsels onderling berekenen, om deze vervolgens middels een of ander computerprogramma in een 3D veld te plaatsen. Als je je foto's van de directe omgeving 6 maanden uit elkaar neemt heb je nagenoeg gelijk genomen afbeeldingen (6 maanden stelt niets voor op astronomische schalen) met een afstandsverschil van zo'n 300.000.000 km, waarmee je van de sterren in de omgeving de parallax kunt waarnemen (lichte verschuiving van positie t.o.v. de achtergrond), en dus de afstanden kunt berekenen. De relatieve posities kun je dan hieruit afleiden.

Als je 3D afbeeldingen wilt van verschillende sterrenstelsels dien je gebruik te maken van een andere methodiek - de parallax wordt dan nietszeggend, omdat de afstanden te groot zijn. Hier wordt meestal gebruik gemaakt van (onder andere) Type Ia supernovae, Cepheïde variabele sterren, of roodverschuivingsmetingen. Aan de hand van deze (en een aantal andere) meetmethoden kun je bepalen wat de afstand is tot onze locatie, de richting kun je afleiden van de kant waar je zelf uit kijkt, en de onderlinge afstanden kun je hier dus weer uit afleiden. Ook hier geld dan, dat je deze gegevens middels een hiervoor gemaakt computerprogramma in een 3D veld zou kunnen plaatsen.