Begrijp ik het goed, dat het heelal eigenlijk steeds groter wordt in een soort van vacuum? Of gaat de expansie een keer stoppen?

Question

Lees de 5 antwoorden op deze vraag en bekijk vele andere vragen over astronomie op Goeievraag.

 · Accepted Answer

Het antwoord is,dat het heelal juist vóórtkomt uit een (instabiel)  "vals"  quantumvacuüm (vals wil zeggen,dat de állerlaagste vorm van energieniveau= 0 niet is bereikt,dus in die zin was het géén "zuiver"  vacuüm),dat 13,73 miljard jaar geleden een fluctuatie onderging: dit was de oorzaak van wat nu de Oerknal wordt genoemd.

Daardoor "spatte"  de tijdruimte uitéén en nam---volgens de laatste inzichten--- een enorme "spurt" : een exponentiële uitdijing was het gevolg (kosmische inflatie-model),waarbij het heelal binnen een fractie van een seconde ( 10^-35 sec  -  10^-32 sec.)  een 10^57 X zo groot volume kreeg,waardoor de ruimte zó snel werd opgeblazen,dat in dít specifieke geval de ruimte vele malen sneller uitdijdde dan de lichtsnelheid.

Dit laatste is echter níet in tegenspraak met de relativiteitsbeginselen van Albert Einstein
,want de ruimtestructuur zélf dijdde hier dus uit,zónder gerelateerd te zijn aan materie/massa.

Dit proces werd waarschijnlijk veroorzaakt door de enorme uitdijingskracht van de vacuüm-energie zélf,iets dat nu "voortleeft"  als Donkere energie,een nu nog onbegrepen vorm van  niet zo lang geleden geopperde vorm van energie,welke overéén zou kunnen komen met Einstein's Kosmologische Constante,de energie die verantwoordelijk was/is voor de uitdijing van het universum.

De rand van onze "waarnemingshorizon"  ligt op 13,7 miljard lichtjaar afstand en álles wat zich daarbinnen bevindt,kunnen we dus zien en meten.

De werkelijke diameter van het ons bekende heelal,welke op 93 miljard lichtjaar wordt geschat,hoezeer dit ook in tegenspraak lijkt met voorgaande,waarbij een diameter van "slechts"  27,4 miljard lichtjaar logisch zou zijn,heeft te maken met de nog steeds plaatsvindende uitdijing van de ruimtelijke structuur zélf o.i.v.   van  "donkere energie"

Na ong.  200.000.000 jaar begonnen o.i.v.  de zwaartekracht de primaire kosmische gasnevels van waterstof H en helium He zich samen te trekken en ontstonden zo de sterren en galaxies en later de clustervorming

Nu,alweer sedert 8 miljard jaar,is de uitdijing van ons heelal weer aan het versnellen
Waar dijt het heelal in uit?

Niet in een zuiver vacuüm,maar áchter onze waarnemingshorizon bevinden zich waarschijnlijk gewoon nóg meer zgn. "Hubble-volumes"  (vergelijkbaar met ons eigen heelal),dus met nóg meer sterren en sterrenstelsels,gescheiden door enorme Voids (=enorme kosmische,intergalactische Leegten),welke zélf steeds meer "uitdijen" d.m.v. de "donkere energie" -kracht.

 · Answer

Sommigen zeggen, dat de grens van de expansie ooit bereikt wordt en dat het daarna weer gaat krimpen naar zijn oorspronkelijke afmetingen.

 · Answer

Inderdaad expandeert het heelal en zelfs met een snelheid die de lichtsnelheid overschrijdt. De oorzaak van die expansie wordt nog niet goed begrepen. Men vermoedt dat de donkere materie hiermee te maken heeft maar volgens welk mechanisme is niet bekend. Dus of het ooit stopt daar kunnen we evenmin iets over zeggen.
Overigens kun je niet stellen dat het heelal groeit in een soort van vacuüm, want het heelal ligt besloten in zichzelf en van iets buiten het heelal kun je niet spreken, net zo min als dat het zinnig is te spreken over de begrenzing van het heelal.

 · Answer

Het meetbare heelal heeft een diameter van 92 miljard lichtjaar . Daarbuiten moeten we het stellen met theoretische modellen , waarvan de vorm enkele jaren geleden (een soort cilinder) , wiskundig bewezen is (door Perelman)
Het zichtbare heelal .....een dikke 16 miljard lichtjaar , breidt zich in zeer vlug tempo uit . In die zin : wat wij vandaag van op die afstand kunnen waarnemen in feite (mogelijks) al 20 miljard lichtjaar verder verwijderd is (of bij sommige objecten ,al lang niet meer bestaat )
Waar wij ons bevinden in het heelal is geheel onbekend en hoe groot het heelal , buiten het meetbare is al evenmin.
Behalve de 'wiskundig' bewezen vorm , zijn alle andere theorieën onbetrouwbaar en betwistbaar.
Het 'big bang' model is het enige dat  de wetenschappers volgen ,omdat nieuwe bevindingen zich kunnen plaatsen in die theorie.
Dus of we in een vacuum zouden  leven  is mogelijks te verbinden aan één of andere theorie die wetenschappelijk niet kan onderbouwd worden en eerder een soort goed bedachte fantasie is.

 · Answer

Stel je een voetbal voor en let alleen op het oppervlak ervan. Dat is, net als ieder ander oppervlak, twee-dimentionaal. Een mier die er overheen loopt kan oneindig ver doorlopen zonder ooit de rand van het oppervlak te vinden. Da's natuurlijk logisch want de bal is rond, als je wel naar die derde dimentie kijkt. Met dure woorden is dit oppervlak "gekromt in een hogere dimentie." Op een vergelijkbare manier is het volume van het heelal gekromt in een hogere dimentie, waardoor het ook geen randen heeft en niet omsloten wordt door iets anders. (Zelfs niet door een soort van vacuum.)

Vervang nu de voetbal door een ballon en blaas die langzaam op. Het oppervlak van de ballon wordt hierdoor steeds groter, ondanks dat het geen randen heeft om overheen te groeien. Bij het heelal is het net zo: 't wordt wel groter maar groeit niet over z'n randje heen, want er is geen rand.

Dan is alleen nog de vraag: hoe snel wordt die helaal-ballon opgeblazen? Wordt er helemaal niet geblazen, zoals we een paar eeuwen geleden dachten, en is het helaal dus eeuwig stabiel? Of wordt er wel opgepompt? Of loopt hij langzaam leeg? En als er wel geblazen wordt, gaat dat dan altijd even snel?

Officieel zijn de wetenschappers er nog niet echt uit, maar het lijkt er nu sterk op dat het helaal steeds groter wordt en ook eebs steeds sneller groter wordt.

Begrijp ik het goed, dat het heelal eigenlijk steeds groter wordt in een soort van vacuum? Of gaat de expansie een keer stoppen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: