hoe hebben ze flevoland gebouwd?

Flevoland als provincie bestaat uit de oudere polder Noordoostpolder, en de jongere Flevopolders.

Zo’n polder maak je door een hele lange dijk rond een niet erg diep stuk van het IJsselmeer aan te leggen, en daarna met een aantal gemalen héél lang water uit dat deel weg te pompen.

Dat is in drie gedeelten gebeurd. Het eerste stuk dat zo droog kwam te liggen is de Noordoostpolder, met nu plaatsen als Emmeloord en Urk (dat er al lag als bewoond eiland).
Later is men aan in twee gedeelten aan Flevoland gaan werken. Eerst kwam Oostelijk Flevoland droog te liggen, met nu o.a. de plaatsen Lelystad en Dronten.
Toen de dijk rond het derde gedeelte af was zijn ze ook dat leeg gaan pompen; dat werd Zuidelijk Flevoland, met nu Almere en Zeewolde.

Van een voorzien vierde deel is alleen de dijk Enkhuizen – Lelystad aangelegd. We noemen dat deels bedijkte maar niet drooggemaakte deel nu het Markermeer.

Toegevoegd na 12 minuten:
Je moet je daarbij voorstellen dat je in het nieuwe nog modderige land meteen sloten en vaarten aan moet leggen, anders kan het water niet goed naar de gemalen stromen. Je moet daarom al voor het droogvallen een goed inzicht hebben in de hoogteligging van de bodem: je moet de waterafvoer plannen vanaf het ondiepste deel naar de diepere gedeelten toe. Anders zou je veel te diepliggende kanalen moeten aanleggen.
Je zite het effect daarvan in de verschillende waterniveau’s van de zgn. Hoge Vaart en Lage Vaart in Zuidelijk Flevoland. Die vaarten leiden allebei naar hetzelfde gemaal.

Bij het voormalige eiland Schokland in de Noordoostpolder kun je nog zien hoe de haveningang vroeger was.
En het uiterste deel van een lange strekdam van de haveningang van Elburg (op de Veluwe) is op de nu drooggevallen polderbodem nog steeds zichtbaar.