Hoe kunnen we stranden hebben als we onder de zeespiegel liggen?

De stranden, duinen en dijken liggen boven de zeespiegel. Grote delen van het land daarachter liggen onder de zeespiegel en worden tegen het water beschermd door de duinen en de dijken. Zo ongeveer de helft van Nederland ligt onder zeeniveau, en zou overstromen als de duinen en de dijken niet hoog genoeg en niet sterk genoeg waren.

Vroeger, als in zo rond de romeinse tijd tot ongeveer het jaar 800, lag de provincie holland wel ongeveer 2-3m boven zeeniveau. Dat waren vooral hoogvenen. De kust bestond uit strandwallen die ongeveer 1 meter max boven hoogwater uitkwamen. Als gevolg van het dalen van het land trad er na 800 kusterosie op die de kust verscheidene km landinwaarts heeft gedwongen. Daarbij werd een grote hoeveelheid zand vrijgemaakt die vervolgens door de golven op de strandwallen is afgezet. Waar het door de wind is opgestuifd tot hoogtes van ongeveer 60 meter. Dit worden de jongen duinen genoemd. Jong in vergelijking met de strandwallen die veel lager waren. Pas in de 18de eeuw zijn deze duinen gestabiliseerd doordat mensen er helm en bos op aanplanten om het stuiven tegen te gaan. Maar dit betekent wel dat onze kust nog altijd uit duinen van enkele tientallen meters bestaat.
Het veenland achter het duin is vaak ontwaterd ten behoeven van landbouw en turfwinning. Dit heeft de hoogveenlaag geoxideert waardoor het maaiveld 2 tot 4 meter is gedaald. tot onder zeeniveau dus. Dat strand was er dus al voordat we onder zeeniveau kwamen te liggen.