Waarom lacht die persoon om bijna alles wat je zegt?
Ik ken iemand die bijna om alles lacht wat je te zeggen hebt. Alsof ze bijna alles uit je wil trekken door alles toe te lachen. Ik vraag me zelf wel eens af; waarom lacht ze nu weer?!
Ik probeerde wat info op het internet te vinden, maar dan kom ik de term PBA tegen. Dit is het waarschijnlijk ook weer niet. Voor mijn gevoel is het lachen een soort aangeleerde gewoonte. Herkend iemand dit?
Dit heeft niet mijn mijn persoon te maken want ze doet dit ook bij anderen
Soms denk ik wel eens dat ze die lach op een psychologische manier gebruikt. Maar dan moet je toch moe van je zelf worden.
Kortom, alle google zoekresultaten leveren mij niet zoveel bruikbare informatie op.
Ze kan niet veel zelf, beslissingen nemen laat ze liever aan anderen over. Ze komt zelfverzekerd over, maar als je doorvraagt is daar niet veel van over.
Neemt al te graag deel aan makkelijke en vrolijke gespreken en heeft hier een uitgesproken mening, maar als er serieuze en moeilijke gesprekken zijn, dan heeft ze geen input.