Wat is het verschil tussen minnelijke schikking, bemiddeling en dading?

Minnelijke schikking, bemiddeling en dading hebben allemaal tot doel een oplossing te bereiken om daarmee een gerechtelijke procedure te voorkomen.
De gerechtelijke procedure wordt in alle drie gevallen vermeden door een eigen benadering van het geschil. Samen naar een oplossing toe werken of eenzijdig een oplossing voorstellen.
1. Minnelijke schikking betekent dat er in goed onderling overleg tussen de betrokken partijen de beëindiging van een geschil wordt overeengekomen, al dan niet door tussenkomst of met behulp van een derde partij, zoals bv advocaat of rechter. Dat kan door middel van een vaststellingsovereenkomst die voor alle partijen bindend is, zelfs al zou het in strijd zijn met het dwingend recht. Vanzelfsprekend mogen er geen criminele activiteiten overeengekomen worden.
2. Bemiddeling gebeurt met behulp van een bemiddelaar, een mediator, als de communicatie dusdanig verstoord is dat de partijen elkaar wantrouwen en niet meer met elkaar willen praten. De mediator, die door beide partijen als bemiddelaar wordt aanvaard moet zorgen dat de partijen weer met elkaar in positief overleg gaan om uiteindelijk tot een oplossing te komen die zijzelf samen bedenken. Dus niet van bovenaf wordt opgelegd.
3. Dading is een schriftelijke overeenkomst tussen twee partijen die een geschil wensen te beëindigen of een toekomstig geschil willen voorkomen door wederzijds water bij de wijn te doen, concessies te doen. Het is een soort minnelijke schikking, waardoor een rechter vervolgens geen uitspraak meer hoeft te doen.Het hoeft geen juridisch geschil te zijn, het kan ook een meningsverschil over feitelijkheden zijn.
Voorbeeld:
de beroemde Belgische kwestie waarbij door de ene partij dading wordt voorgesteld en door de andere partij wordt afgewezen.
Oud-eurocommissaris De Gucht is in april 2018 niet ingegaan op het aanbod van de Bijzondere Belastinginspectie in België die een dading wilde sluiten in de belastingzaak van De Gucht en zijn echtgenote. Het echtpaar De Gucht denkt nog steeds voldoende argumenten te hebben om de stelling van de fiscus teniet te doen, zij denken al acht jaar de zaak voor 100% te winnen. De zaak is nog steeds niet opgelost omdat het echtpaar geen behoefte heeft aan het doen van concessies.