Wat wordt er bedoeld met vorm en inhoud 1 bij gedichten?

Men zegt dat het gedicht Ik ween om bloemen een perfect voorbeeld is van vorm en inhoud is 1 ziet u waarom? ik zie het echt niet

@faxum, neem eerst eens afstand van de omschrijving: `vorm en inhoud is 1'.
Dan zou namelijk in andere gevallen ook kunnen gelden: de vorm en inhoud is 2 of de vorm en inhoud is 3.
De vorm en inhoud van poëzie moeten met elkaar overeenstemmen.

@faxum, Het gedicht:
Ik ween om bloemen in de knop gebroken
En vóór den uchtend van haar bloei vergaan,
Ik ween om liefde die niet is ontloken,
En om mijn harte dat niet werd verstaan.
Gij kwaamt, en 'k wist -- gij zijt weer heengegaan...
Ik heb het nauw gezien, geen woord gesproken:
Ik zat weer roerloos nà die korten waan
In de eeuwge schaduw van mijn smart gedoken:
Zo als een vogel in den stillen nacht
Op éés ontwaakt, omdat de hemel gloeit,
En denkt, 't is dag, en heft het kopje en fluit,
Maar eer 't zijn vaakrige oogjes gans ontsluit,
Is het weer donker, en slechts droevig vloeit
Door 't sluimerend geblaarte een zwakke klacht. Vraag: Is het een ode of een lofdicht? Wordt er iemand in het gedicht geprezen?
Antwoord: Neen Vraag: Is het een vrij of dynamisch vers?
Antwoord: Neen, en zeker geen vrij vers Vraag: is het een rijmelaartje zoals:
De kroketten in het restaurant
zijn aan de kleine kant
Antwoord: Ik dacht het niet. Vraag: Voldoet het gedicht aan de sonnetvoorwaarden?
Welke zijn de sonnetvoorwaarden?
De voorwaarden waar een sonnet aan moet voldoen zijn:
Veertien regels met twee strofen van vier (kwatrijn) en twee van drie regels (terzine).
Na de achtste regel volgt een wending, chute genoemd.
Het rijmschema is: abba - abba - cdc - dcd.
Antwoord is dus: Ja! Vraag: Wanneer gebruikte men in de tijd van Willem Kloos de sonnetvorm?
Antwoord: Om ingewikkelde, gecompliceerde en diepe gevoelens te omschrijven. Vraag: Omschrijft het gedicht diepe en complexe gevoelens?
Antwoord: Ja, erger kan het haast niet. Of het al verdriet al niet genoeg benadrukt wordt doet de dichter het ook nog eens door middel van de stijlfiguur parallellisme – twee keer dezelfde zinsbouw en inhoud -
Ik ween om bloemen in de knop gebroken.
Ik ween om de liefde, die niet is ontloken. Dan volgt nog nadat zijn geliefde is verdwenen:
Ik zat weer roerloos, na dien korten waan,
In de eeuwge schaduw van mijn smart gedoken Na dit geweld komt er de wending: de vergelijking met een vogeltje die smorgens denkt: het is weer dag, en voordat zij de oogjes dicht doet is het alweer donker.
Zoals de dichter zijn geliefde zag en eer hij het besefte was zij alweer verdwenen. De conclusie kan niet anders zijn dan dat de vorm (het is een sonnet) en de inhoud (uiting van gevoelens) met elkaar in overeenstemming zijn. De vorm en inhoud zijn één, zij kunnen niet zonder elkaar.

Prima duidelijk antwoord met uitstekende extra uitleg in de reacties, lijkt mij. Ik ga ervan uit dat faxum hiermee verder kan. + 1 voor je antwoord, @JoanDArc!