Hoe kun je makkelijk zien of je in een zin te maken hebt met het naamwoordelijk gezegde of het werkwoordelijk gezegde?

Je hebt bijna altijd een naamwoordelijk gezegde als het belangrijkste werkwoord ' zijn worden blijven blijken schijnen heten dunken of voorkomen ' is.
Er moet dan wel een naamwoordelijk deel zijn, dit zegt hoe of wat het onderwerp is.
Als dit niet het geval is heb je te maken met een werkwoordelijk gezegde, zo simpel is het.

Bij een naamwoordelijk gezegde staat er altijd een koppelwerkwoord tussen de 2delen. In de bijgevoegde link staan de koppelwerkwoorden met ezelsbruggetjes om ze te onthouden.

Over het deel voor het koppelwerkwoord (onderwerp) word dus na het koppelwerkwoord ALTIJD nog wat gezegd. Anders is het ook geen naamwoordelijk gezegde.

Werkwoordelijk gezegde zijn ALLE werkwoorden in de zin. Dus alle woorden die je eventueel in een andere tijd zou kunnen zetten.

In een werkwoordelijk gezegde is het belangrijkste werkwoord altijd een zelfstandig werkwoord. Deze herken je gemakkelijk, omdat ze altijd iets betekenen. Zoals: lopen, schrijven en denken. Haal dus altijd eerst alle werkwoorden uit de zin en kijk of je zo'n werkwoord herkent. Heb je die niet, heb je waarschijnlijk n naamwoordelijk gezegde.

Als het belangrijkste werkwoord in de zin een kww is, is het een nwg. de 9 koppelwerkwoorden zijn: zijn, worden, blijken, schijnen, blijven, lijken, dunken, heten, voorkomen. bijvoorbeeld je hebt de zin: Jan wordt dokter. Belangrijkste ww uit de zin is wordt. Dat is een kww dus is het een nwg. Het nwg bestaat uit alle ww uit de zin en iets wat wat over het ow zegt. Wat wordt Jan? dokter dus nwg= wordt dokter.
Als je de zin hebt: Jan loopt op straat. Loopt is het belangrijkste ww. Is GEEN kww dus is het een wwg wwg= loopt.

je moet naar de persoonsvorm kijken
en zien of het een koppelwerkwoord is
als het een koppelwerkwoord is is het een NWG
als het geen koppelwerkwoord is dan is het een WWG