Hoeveel kans heb ik om aangenomen te worden als ik sollicteer nu ik zwanger ben?

Question

Ik ben 10 weken zwanger en naast het feit dat ik het totaal niet naar mijn zin heb, verwacht ik dat mijn contract niet wordt verlegt in februari ivm financiele problemen binnen mijn werkveld. Nu loop ik in februari al aardig op weg met mn dikke buik, dus wil graag nu gaan solliciteren binnen de zorgsector, waar ik 10 jaar ervaring in heb.
Nu weet ik dat je officieel gezien niet afgewezen mag worden omdat je zwanger bent, maar ik denk dat dit in de praktijk wel regelmatig gebeurd.
Hoe groot zijn mijn kansen nu? Ik zal uiteraard wel gewoon eerlijk zijn over mijn zwangerschap.

 · Accepted Answer

Allereerst, gefeliciteerd met je zwangerschap!

Je geeft aan dat je eerlijk zal zijn over je zwangerschap. Je bent niet verplicht te vertellen dat je zwanger bent bij een sollicitatiegesprek. Echter, werkgevers zullen het waarschijnlijk wel waarderen als je, wanneer je verder bent in de sollicitatieprocedure, open kaart speelt. Het geeft toch een gevoel van vertrouwen.

Officieel zou je inderdaad niet afgewezen mogen worden op basis van een zwangerschap of eventuele latere kinderwens. Je behoort beoordeeld te worden op bijvoorbeeld je cv, ervaring, competenties en passende persoonlijkheid binnen een team. Werkgevers kunnen echter toch beren op de weg zien als een vrouw zwanger is en haar daarom niet willen aannemen. Omdat het wettelijk verboden is haar af te keuren vanwege haar zwangerschap kan het zo zijn dat zij in de praktijk de afwijzing schuiven op andere redenen. Zij zullen dan niet aangeven dat je zwangerschap de reden van weigering is, maar bijvoorbeeld met andere redenen op de proppen komen. Het is natuurlijk moeilijk te controleren wat de beweegredenen van werkgevers voor de afwijzing zijn. Toch zullen zij voorzichtig moeten zijn met het afwijzen bij zwangerschap, aangezien zij anders het CGB (Commissie Gelijke Behandeling) op hun nek kunnen krijgen. Heb je het idee dat je zwangerschap toch de werkelijke reden was van afwijzing, dan kun je een verzoek om oordeel bij deze instantie indienen. Zij zullen dan beoordelen of de werkgever in strijd met de wet heeft gehandeld.

Hoeveel kans je hebt toch afgewezen te worden? Dat is natuurlijk moeilijk uit te drukken in percentages... Ja, de kans bestaat, al is het officieel verboden. Aan de andere kant getuigt het wel van openheid wanneer je je zwangerschap kenbaar maakt. Eventueel zou je vooruit kunnen denken en met oplossingen kunnen komen, waardoor je ook je motivatie aanstipt en misschien daardoor de sympathie van de werkgever weet te winnen. Probeer de focus te verleggen naar je capaciteiten, enthousiasme, cv, persoonlijkheid of andere sterke punten. Wie niet waagt, wie niet wint! Succes!

 · Answer

Ligt er aan of je zegt dat je zwanger bent want op een dergelijke vraag hoef je geen antwoord tegeven.

 · Answer

als het een goed bedrijf..mogen ze je niet weigeren , je word aangenomen op basis van je kwaliteiten...zwangerschap is geen ziekte toch..

 · Answer

ik acht de kans  50/50
ze mogen je in principe niet weigeren maar als ze geen zin hebben in iemand die over een paar maanden een tijdje niet kan werken verzinnen ze wel een ander smoesje

 · Answer

Toen ik zwanger was heb ik ook gesolliciteerd. In de brief was ik al eerlijk over de zwangerschap. Ik wilde niet ergens heen moeten hobbelen met mijn dikke buik, terwijl ik dan niet word aangenomen en ik was ook niet een stralende verschijning die ondanks de dikke buik een verpletterende indruk zou gaan maken.
Ik ben nergens uitgenodigd. Eenmaal niet meer zwanger, had ik binnen zeer korte termijn een veel betere baan. Dat werk doe ik nu nog steeds.
Ze selecteren daar absoluut op, weet ik zeker. Als ze verschillende geschikte kandidaten hebben, zal een zwangerschap zeker een minpunt zijn. Op zich ook wel menselijk dat ze zo denken. Aan de andere kant klopt het niet helemaal:
Bij een eerdere baan hebben ze zelfs gevraagd of ik plannen had om zwanger te worden. Die had ik toen niet, kende net mijn vriend. Ik werd aangenomen en kort erna was ik toch zwanger geraakt. Er is nooit een garantie. En niet alleen bij vrouwen, want mannen nemen tegenwoordig net zo goed zorgverlof op.

 · Answer

Ik denk niet dat iemand je zal aannemen.
Ik zou als werkgever ook geen 3 maanden uit eigen zak willen betalen. Blijf maar zitten waar je zit en ga over als het kindje er is. 
Het zal nog moeilijker worden als het zwangerschapsverlof naar 16 weken gat. Het is natuurlijk makkelijk om cadeautjes uit de delen en de rekening naar het bedrijf te sturen. 
Bij de meeste luchtvaartmaatschappijen worden stewardessen ontslagen als ze zichtbaar zwanger zijn.
Ik vind wel dat vrouwen er recht op hebben, maar ik vind alleen dat de verdeling van de lasten nogal eenzijdig verdeeld is.

 · Answer

Gefeliciteerd!

Ik heb goed nieuws en slecht nieuws.

Het slechte: je kansen zijn inderdaad kleiner, er zijn nog steeds bedrijven die je zwangerschap een reden zullen vinden om je niet aan te nemen.

Het goede: het bedrijf dat je wél aanneemt, is waarschijnlijk een veel betere werkgever dan de bedrijven die een zwangere niet aannemen.

 · Answer

vrouwen krijgen kinderen, dat is nu eenmaal zo.... gelukkig is de zorgsector een beetje om personeel verlegen op dit moment, plus is dat toch een vrij sociale sector, dus het zou me verwonderen mochten ze je weigeren op grond van je zwangerschap.
Toen ik nog bijlange niet afgestudeerd was (ik ben beginnen studeren met 30) wilde mijn stageleider me zeker in dienst nemen en heeft hiervoor een vacature met zes maanden verlengd (totdat ik afstudeerde). ik werk er nu nog met evenveel plezier (ben 52). 
er is vast en zeker een job die bij jou past en waar men ook net op zoek is naar iemand als jij. geloof er dus maar in!!!!!!

 · Answer

Als ze jou daar al kennen dan heb je wel een voordeel!

Benadruk dat ze je kennen en dat ze weten hoe jij je werk verricht (ik neem aan dat ze altijd tevreden over je zijn geweest). Ze hoeven zich niet af te vragen hoe jij functioneert en dat mag je best benadrukken.

Ik zou inderdaad ook open zijn over de zwangerschap. Anders krijg je alleen maar het stempel op je hoofd dat je moedwillig iets verzwegen hebt om er zelf beter van te worden.

Geef aan hoe je na je zwangerschap terug wil komen, hoeveel uur etc, dan hoeven ze daar ook geen vraagtekens bij te plaatsen.

Struikelblokken kunnen zijn:
- hoe ze jouw plek op moeten vullen tijdens jouw verlof. Is er ruimte om dit op te laten vangen door collega's? Of komen ze in de knel? Zo ja, dan wordt het lastig.
- een reeele angst van werkgevers is een mogelijke complicatie tijdens de zwangerschap, waardoor je eerder de ziektewet in moet. Bekkeninstabiliteit bijvoorbeeld. Rugklachten. Harde buiken, noem maar op. Dat kun je niet voorspellen, dus dit is een lastige angst om weg te nemen.

Ik denk dat je eerder 'the benefit of the doubt' krijgt als je bovenstaande gewoon bespreekbaar maakt en je begrip daarover uit, maar tegelijkertijd aangeeft hoe gemotiveerd je bent om de komende maanden èn na je verlof aan de slag te gaan.

Succes!!

 · Answer

Iemand die een vacature heeft zoekt iemand om werk te doen. In de meeste bedrijven wordt pas een vacature uitgezet als de werkdruk voor de overige werknemers eigenlijk al te hoog is en er dus dringend iemand extra nodig is.

Het mag natuurlijk niet, maar natuurlijk wordt je veel moeilijker aangenomen dan iemand die niet zwanger is. Als je nu al 2,5 maand zwanger bent,je gaat solliciteren,  je huidige contract nog moet aflopen enz. Dan ben je tegen de tijd dat je aan je nieuwe baan begint 6 maanden zwanger. Dat geeft je net genoeg tijd om ingewerkt te raken in je nieuwe baan, waarna je weer minimaal 3 maanden weg bent. Dan heb je nog net niets kunnen bijdrage (inwerken kost ook tijd en geld) terwijl je salaris al die tijd wel doorbetaald moet worden. En belangrijker, terwijl je nieuwe collega's dan jouw werk weer moeten opvangen, of iemand inwerken om dat te doen.

Als je iemand aanneemt die al zwanger is stel je daarmee dus de daadwerkelijke invulling van die functie met een half jaar uit. En als werkgever wil je dit niet.

En ik weet dat het niet hoort, maar ik zou ook niemand uitnodigen voor een sollicitatie die al in de brief aangeeft zwanger te zijn. Ik heb namelijk nu iemand nodig, anders zou ik geen vacature hebben.

Toegevoegd na 9 minuten:
Overigens zou ik als ik er enigzins onderuit kon komen absoluut niet eerlijk zeggen zwanger te zijn. Er mag niet naar gevraagd worden omdat het geen verschil mag maken.

Wij hebben hier iemand rondlopen die 1,5 maand na het begin van zijn contract (en na zijn proeftijd) een operatie moest ondergaan en een half jaar afwezig was. Als we dit van te voren hadden geweten hadden we hem niet aangenomen. Nu moesten we namelijk voor die tijd iemand anders inhuren. Maar, nu 2 jaar later werkt hij hier wel nog steeds.

 · Answer

Weinig, ben ik bang..... Al mag men daarop natuurlijk -officieel- niet selecteren en is het heel jammer dat dat wel gebeurd ook omdat iedereen zit te gillen om mensen die in de zorg willen werken. Ikzelf moet er niet aan denken (ja dierenzorg wel, maar mensen brrr nee) en heb alle respect voor hen die dat wel willen/kunnen. Het is zwaar werk en hoewel je zegt jaren ervaring te hebben: Heb je ook al ervaring met een zwangerschap tijdens je werk of wordt dit je eerste baby? Ofwel: Zul je dat werk nog wel aan kunnen wanneer je straks het gewicht van deze "extra koffer" dag en nacht mee te sjouwen hebt? Je bent ongetwijfeld zwanger geworden omdat je dat kind wilde, dat houdt dus in dat je een keuze hebt gemaakt en dat je daar dan ook de concequenties van moet aanvaarden. De werkgever in spé wil iemand op wie hij/zij kan bouwen en -waarschijnlijk- niet iemand die bijv. in december in dienst komt en dan in april daarop volgend al weer een maand of vier met zwangerschapsverlof gaat. Mag je hem/haar dat echt kwalijk nemen?
--

Hoeveel kans heb ik om aangenomen te worden als ik sollicteer nu ik zwanger ben?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (10)

Weet jij het beter..?