Ik heb totaal geen plezier en motivatie meer in mijn werk, ik heb nu een andere baan aangeboden gekregen, maar hoe krijg ik mijn motivatie terug?

Probeer nieuwe uitdagingen te vinden. Bepaal wat je ambities zijn en hoe je die wilt waarmaken. Een nieuwe werkomgeving kan sowieso al erg verfrissend zijn, dus dat helpt je wellicht al een eind op weg.

Waarschijnlijk zal de grootste motivatie je nieuwe baan zijn. Dit brengt zo'n verandering met zich mee dat je feitelijk wel gedwongen wordt (Als je de baan accepteert natuurlijk.)
Ik denk dat je jezelf even over die drempel moet duwen, je koudwatervrees overwinnen en dan ben je blij deze stap genomen te hebben, want als ik je vraag zo lees is er van verbetering in de situatie in je huidige baan geen sprake.
Grijp die kans zou ik zeggen.

Ga terug naar het begin. Waarom ben je in je vakgebied begonnen. Wat stimuleerde je in het begin om dit te gaan doen. Is die reden nog steeds aanwezig? Zo niet: Kan je nieuwe redenen vinden om je baan uitdagend & leuk te vinden. Zo niet: Dan kan je overwegen een ander vakgebied te vinden. Of je moet voor jezelf nieuwe doelen stellen.

Misschien een hele open deur, die ik nu intrap.....count your blessings !! Je hebt een baan, en krijgt zelfs nog een nieuwe baan aangeboden, je kunt financieel je leven ruim leven, je hebt genoeg geld om je vrije tijd zó te besteden als je wilt...
Er zijn mensen, die dag in dag uit via allerlei sites hopeloos op zoek zijn naar werk, levend van een ww-uitkering of minder, en die krijgen steeds reakties als : u past niet in ons functie-profiel, dit werk wordt gedaan door studenten voor een minimum loon, dus dat zult u vast niet willen, enz enz : hoe motiveer je jezelf dán, als je te veel vrije tijd hebt, maar geen geld om alle leuke dingen te doen die vroeger vanzelfsprekend waren? (1/5 van je inkomsten missen is best veel...)Je zelfvertrouwen zakt je dan meer en meer in de schoenen...

Wees, als je niet enthousiast bent over je werk, dan tenminste enthousiast over je leven : mensen zien je duidelijk stáán, anders bieden ze je geen baan aan.
Leef heel bewust in het hier-en-nu : als je opstaat, en je eerste bakkie zet, als je de warme douche op je huid voelt, en de regen ruikt als je buitenkomt - je bent gezond, en dat zou eigenlijk reden genoeg moeten zijn om enthousiast aan je werkdag te beginnen.
Zoveel mensen zouden gráág met je willen ruilen...
(en dan heb ik het maar helemaal niet over langdurig-zieken of 3e wereldlanden...)

Voor mij lijkt me dit de gemakkelijkste manier om uit je 'erdoorheen' gevoel te komen - door dit niet alleen te lezen, maar je écht in te leven hoe je leven eruit zou zien zónder baan, en alles wat dat mogelijk maakt - als alles uitgesteld kan worden naar 'later', omdat tóch niets echt moet. Het wordt dan zó saai, dat je moe en verdrietig wordt van het nutteloos in het landschap staan : besteld, maar door niemand afgehaald....

"Ik zit er echt helemaal doorheen. Het is best wel moeilijk om weer enthousiast te worden."
Ik ken je situatie niet goed genoeg, en misschien leg ik je woorden wel te veel op een weegschaal, maar misschien handig om even rust te creeren voordat je een burn-out te pakken hebt?