Kan er van personeel van een overgenomen bedrijf (aandelenfusie) verlangt worden dat zij in Zaandam gaan werken i.p.v. in Almere?

Je nieuwe werkgever kan bepalen dat je op een andere plek gaat werken. Het kan zelf bepalen dat er een vestiging wordt gesloten.

Ja, die afstand valt volgens de huidige maatstaven binnen hetgeen 'redelijk' is. De kans is dus zeer groot, dat wanneer je om die reden ontslag zou nemen, je geen ww zult krijgen.

"Het wijzigen van de standplaats van de werkgever vanwege bijvoorbeeld een bedrijfsverhuizing is een eenzijdige wijziging van de arbeidsovereenkomst. Het juridische uitgangspunt is dat voor een rechtsgeldige wijziging van de contractuele voorwaarden de instemming van alle betrokken partijen vereist is. Voor het arbeidsrecht geldt hierop echter een belangwekkende nuancering. De Hoge Raad heeft namelijk uitgemaakt dat van medewerkers mag worden verwacht dat zij instemmen met redelijke voorstellen van de werkgever die verband houden met gewijzigde omstandigheden op het werk. Medewerkers kunnen hieraan ontsnappen als de aanvaarding van dat voorstel in redelijkheid niet van hem kan worden gevergd.

De vraag is vervolgens welke reistijd in redelijkheid van medewerkers kan worden gevergd. De rechtspraak van de afgelopen jaren laat een gevarieerd beeld zien. Daarbij valt op dat rechters van medewerkers meestal instemming verlangen bij een substantiële toename van de reistijd tot zo'n 4,5 tot 5 uren per dag. Dat zal vooral het geval zijn als de werkgever ter compensatie een aanvullende reiskosten- of verhuisvergoeding aanbiedt. De toename van de reistijd met 2 uren per dag vinden rechters meestal niet onredelijk. Uit de rechtspraak is op te maken dat veel rechters van de betrokken medewerkers minstens een proefperiode verlangen waarin zij uitproberen of de reistijd te doen is.

Een lange duur van het dienstverband kan een medewerker niet als argument gebruiken om overplaatsing tegen te houden. (...)

De arbeidsovereenkomst met de medewerker die weigert aan de eenzijdige wijziging mee te werken, kan worden ontbonden door de kantonrechter. Ook kan deze worden opgezegd na verkrijging van een ontslagvergunning op grond van bedrijfseconomische omstandigheden, . (...)

Met betrekking tot de reisduur houdt de uitvoeringsinstelling als algemene regel aan dat tijdens het eerste halfjaar van de werkloosheid een werkaanbod passend is "voorzover de reistijd niet meer bedraagt dan rond de 2 uur per dag, tenzij in het oude beroep langere reistijden voor betrokkene gebruikelijk waren". Na het eerste half jaar kunnen langere reistijden met een maximum van rond de drie uur per dag in beginsel geen belemmering vormen voor het aanvaarden van een werkaanbod. (...)"