Wajong aanvragen wel of niet slim?

Volgens mij wegen de nadelen niet op tegen de voordelen als je zonder uitkering geen inkomsten hebt, en zonder voorzieningen niet kunt werken. Dat is dan ook de afweging, lijkt me. (Dus: heb je hem nódig? Als je er récht op hebt, heb je hem volgens mij nodig, want dat betekent dat je niet in staat bent om met werk het sociaal minimum te verdienen - bij volledige arbeidsongeschiktheid houdt het zelfs in dat je minder dan 20% van het minimumloon kunt verdienen. Daar kun je niet van leven.)

Je werkgever komt er inderdaad achter dat je een arbeidshandicap hebt. Als je een handicap hebt die niet zichtbaar is, kan dat een nadeel zijn. Overigens: je bent pas verplicht het te vertellen ná je proeftijd(!) En als je handicap zichtbaar is, maakt het geen klap uit. Bovendien heeft een werkgever recht op premiekortingen en hoeft hij niet door te betalen bij ziekte, wat een twijfelende werkgever soms over de streep trekt. En je kunt - afhankelijk van je precieze situatie - in aanmerking komen voor zaken als proefplaatsing, loonkostensubsidie en loondispensatie, allemaal instrumenten die de drempel verlagen voor een werkgever die twijfelt over jouw handicap.

En wat is het alternatief? Als je niet kunt werken, kom je dan in de WWB (Bijstand). De hoogte van de uitkering maakt weinig verschil, maar Wajong kan hoger worden (door hulpbehoevendheid of door het verhogen van je maatman dmv bijv. een opleiding) en Bijstand niet. Sterker nog: als je een partner krijgt of als je teveel vermogen hebt, valt de Bijstand weg; Wajong is persoonsgebonden en kent geen vermogensgrens.

Als je niet kunt werken, heb je weinig keus dan het aanvragen van een uitkering. Formeel heb je niet eens recht op WWB als je in aanmerking zou komen voor Wajong, dus eigenlijk heb je geen eens een keus daarin. Daarnaast heeft de Wajong veel meer mogelijkheden ten aanzien van reïntegratie, en heeft het minder verplichtingen dan WWB. In de Bijstand mag je officieel niet eens studeren, wat mijns insziens toch redelijk problematisch is als je een handicap hebt en probeert je kansen op de arbeidsmarkt te vergroten (been there, done that).

Oftewel: tenzij je zonder kúnt, (hoe trouwens? Inkomen partner? En als dat wegvalt? Bij aanvraag op later tijdstip is het lastig aantonen dat je al langer arbeidsongeschikt was: denk daar goed over na) heb je m.i. weinig keus. Een mens moet toch eten, en als werk niet mogelijk is, is een uitkering daarvoor één van de zeer weinige alternatieven. Het is niet anders.