Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Ik heb een uitkering en ik wil hier langzaamaan vanaf, maar ik weet niet 'hoe' (zie uitleg)?

UITLEG
Ik ontvang nu al een behoorlijke tijd een wajong uitkering. Heel fijn dat die mogelijkheid er is voor mij, want ik heb het ook erg nodig, maar ik wil hier wel heel graag vanaf.

Mijn bijna nieuwe partner weet hier niets vanaf, het grootste gedeelte van mijn vrienden en mijn huisgenoot (tevens ook een van mijn beste vrienden) hebben geen idee. Daarnaast weten ze niets van mijn 'verleden' (met eetstoornissen en depressies) en dat wil ik graag zo houden. Het voelt als een nieuwe start, een eerlijke kans (of zo). Nu heb ik het idee dat ik een beetje een dubbelleven leef, want ik probeer alles angstvallig te verbergen. Mijn bijna partner had het zelfs over 'die uitkeringstrekkers' en ik heb maar netjes geknikt en gauw de envelop van het UWV verstopt.

Ondanks dat het nog verre van perfect gaat, wil ik zo graag een leven zoals iedereen. Volg nu een HBO studie (2e jaars), loop een paar uur per week stage, maar ik zou er naar toe willen werken om volgend school jaar daarnaast ook te werken.

VRAGEN
Feit is alleen dat ik nogal een gat op mijn cv heb en weinig werkervaring. Heb ik nog wel kansen op een baan, of zal niemand mij willen? Kan ik verbergen dat ik in de wajong zit/zat? Hoe moet ik dit aanpakken?

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
2.4K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dit is een deel van mijn leven dat ik wil afsluiten. Van mijn eetstoornis ben ik bijna 'genezen', qua stemming gaat het ook wat beter. Ik ben mijn leven aan het opbouwen en ik heb dus 0,0 % trek om mijn bijna partner kwijt te raken door iets wat over een tijdje toch niet meer bij me hoort. Het is voor mij vrij logisch dat als je van een uitkering af wilt, je hem dan opzegt. Dat is een simpele handeling. Het gaat mij echter om het feit dat ik nu zolang uit de running ben, dat ik niet (meer) weet hoe ik het aan moet pakken. Naast dat ik ook nog eens een gat op mijn cv heb. Ik weet niet hoe ik dat moet verklaren tegenover een (eventuele) toekomstige werkgever. "Ja meneer, ik zat in de wajong" -> kans op de baan verspeeld. Hoop dat mijn uitleg duidelijk is.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Allereerst mijn complimenten voor het feit dat je na zo'n moeilijke periode hard aan de slag bent gegaan om je leven weer op de rit te krijgen. En zo te lezen lukt dat aardig. Maar je verleden tegenover je partner verzwijgen lijkt me niet verstandig. Je doet vooral jezelf hierin te kort. Jij verdient een partner die om jou geeft om wie jij bent en die ook jouw verleden accepteert en jou steunt met het opbouwen van een nieuwe toekomst/carrière. Met minder moet je geen genoegen nemen. Mijn advies is dan ook om het wel te vertellen aan je partner. Ik kan me voorstellen dat dat heel erg eng is. Maar als je open kaart speelt kunnen er twee dingen gebeuren:
1. Je partner haakt af. In dat geval kun je dat maar beter nu weten.
2. Je partner had gewild dat je dat veel eerder verteld had en is trots op je dat je je leven weer op de rit krijgt en zal je hierin steunen. Als ze echt om je geeft, zal jouw verleden echt geen obstakel zijn. Zij geeft om je om wie je bent. Vertel je het niet dan kan er het volgende gebeuren:
Uiteindelijk zal ze erachter komen met alle gevolgen van dien. Zij zal het op zijn minst erg vervelend vinden dat je het niet verteld hebt en zich afvragen waarom je haar dat niet hebt toevertrouwd. Ik zou me nl. behoorlijk bedrogen voelen als ik er via via achter zou komen wat mijn partner allemaal heeft doorgemaakt in het verleden.

Het verleden sluit je niet af door het te verloochenen en verborgen te houden voor je geliefde. Daarmee doe je vooral jezelf te kort. Het verleden sluit je juist af door het te accepteren.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik sluit me aan bij Paca29.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Tip: zolang je dit deel van je leven verborgen houdt en/of niet accepteert voor jezelf, kun je het niet afsluiten.
Besef dat mensen je niet afwijzen op basis van je verleden - ze kennen je zoals je nu bent. Als er al iemand negatief reageert omdat je een verleen hebt waarin je problemen had, dan is dat geen echte vriend.
Juist vrienden kunnen je steunen, ook op momenten dat het even lastig is of je aanmoedigen - je bent al zover gekomen, waarom maak je het jezelf zo moeilijk op deze manier?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Bedankt voor de reacties.
De reden waarom ik het bijvoorbeeld niet vertel aan mijn hopelijk bijna partner, is dat zij met een opmerking heel duidelijk heeft laten blijken dat ze niet zo 'pro uitkeringen' is. Ik wil haar niet kwijt door haar af te schrikken, terwijl ik over een tijd er toch van af ben.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Maar Girlesque, jouw eetproblemen en depressies zijn onderdeel van je verleden. Het hele verhaal is een belangrijk deel van jouw leven: het heeft je ernstig beperkt in het verleden, en dat doet het nog steeds wel, al wordt het minder. Die Wajong hoort daar ook bij, en echt, als je samen verder gaat met de vrouw die je nu aanduidt als je "hopelijk bijna partner", doe je jullie beiden tekort als je dit verborgen houdt. Jij kunt niet jezelf zijn omdat je niet kunt spreken over datgene wat je nu overduidelijk erg bezighoudt, namelijk de vraag hoe je uit die Wajong komt, en hoe je weer je in je eigen levensonderhoud kunt gaan voorzien. Tegelijk is het niet eerlijk tegenover haar, want je sluit haar uit van iets dat een belangrijk onderdeel is van jouw leven. Zoiets komt altijd een keer uit, alleen heb je dan geen enkele zeggenschap over de timing en over hoe ze dit hoort. Neem het heft in eigen hand en zorg ervoor dat je het vertelt op een manier die zij begrijpt. Mensen die zich negatief uitlaten over 'uitkeringstrekkers', hebben meestal vooral een hekel aan mensen die misbruik maken van allerlei regelingen. Ze hebben géén hekel aan mensen zoals jij, die een moeilijke tijd hebben gehad, en nu hun best doen om het weer zoveel mogelijk zelf te gaan doen. Daarbij is het makkelijk om ongenuanceerde opmerkingen te maken over 'mensen met een uitkering' als je niemand kent die een uitkering hebt. Of in dit geval: dénkt niemand te kennen met een uitkering. Je zult zien dat de uitspraken al snel genuanceerder worden als ze een gezicht hebben bij die groep mensen. Veel mensen realiseren zich gewoon niet hoe beperkend een psychische stoornis kan zijn. Aan jou de schone taak om hier wat meer over duidelijk te maken aan jouw vriendin/wellicht bijna partner. Als ze echt van je houdt, zal ze misschien wel vragen hebben, maar uiteindelijk begrijpen dat het hele uitkeringsverhaal iets genuanceerder is dan zij eerder wellicht dacht. Ze zal heus jou er niet om veroordelen. Doet ze dat wel, dan is dat zeer triest, maar dan is zij eigenlijk ook een vrouw die jij niet als partner zou moeten willen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dank Lies, voor je reactie.
Maar ik ken haar te kort om dit soort dingen te vertellen.
We zijn nog veel aan het daten en het wordt nu iets serieuzer, maar ik wil haar absoluut niet afschrikken. En eigenlijk wil ik dit gedeelte ook verborgen houden, zodat ik gewoon een eerlijke kans krijg :-)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je hoeft ook niet in één keer alles te vertellen :-) Doe het rustig aan, geef elke keer een beetje meer informatie. Maar het lijkt me gewoon niet slim om het echt angstvallig verborgen te houden, want dat ga je gewoon niet volhouden, en zo'n geheim gaat veel te veel op je drukken.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Tof dat je de ambitie hebt om weer meer op eigen benen te gaan staan, dat als eerste. Maar dat dubbelleven dat je leidt: niet doen. Het gaat alleen maar meer geheimzinnigheid in de hand werken, en van verzwijgen gaat het naar liegen en verbergen. Het maakt angstig, eenzaam, en uiteindelijk kan het je relatie kapotmaken. De manier waarop je het beste openheid van zaken kunt geven hangt af van je situatie, dat is een andere vraag. Het is lastig, dat snap ik. Maar zoek openheid, want dit ga je niet lang volhouden.

Dan, je ambitie! Je loopt nu een paar uur per week stage, dat is al een begin. Volg je een voltijdsstudie? Als dat zo is, zou ik zeggen dat werken realistisch lijkt. Je kunt dan in elk geval het schoolgaan volhouden, en de druk en drukte van school lukt blijkbaar ook. Slim is om haalbare doelen te stellen, en nieuwe dingen altijd rustig op te bouwen. Ik weet niet hoe beperkend je klachten op dit moment zijn voor jou, maar zoek professionele begeleiding als je ook maar enigszins denkt dat je dat nodig zou kunnen hebben.

Uiteindelijk zul je bij een werkgever je Wajong-status niet geheim kunnen houden. Je bent namelijk verplicht om na je proeftijd te melden dat je een arbeidsongeschiktheidsuitkering hebt. Soms stuurt het UWV ook informatie over je uitkering naar je werkgever (ik was zeer verbaasd toen ik dit voor het eerst hoorde, maar het mag blijkbaar echt). Je toekomstige werkgever heeft namelijk bepaalde financiële voordelen als hij een Wajonger in dienst neemt, en je zou hem dus benadelen door dit niet te zeggen.

Bij een sollicitatie ben je alleen verplicht om beperkingen te melden waarvan je redelijkerwijs kunt weten dat het invloed kan hebben op je werk. In jouw geval weet ik niet wat jouw beperkingen zijn, maar hou echt in de gaten dat je niet te snel wilt. Beter elke keer één treetje hoger dan morgen drie treden en overmorgen weer keihard terugvallen. Gun jezelf wat tijd.

Dat gat in je CV valt nog wel mee. Je bent 22 lees ik, en je bent 2e-jaars. Een beetje creatief je CV opstellen helpt wel: nóóit liegen op je CV, maar zet het wel zo in elkaar dat je dat gat een beetje verbergt. Er zijn sollicitatietrainingen voor mensen met een handicap, en als je wat zoekt online, kom je heel wat mensen tegen in soortgelijke situaties. Als je eenmaal werkt, heb je recht op vergoeding voor een jobcoach vanuit het UWV, als je daar behoefte aan hebt. Daarnaast zijn er andere manieren waarop het UWV kan helpen, vraag je arbeidsdeskundige eens.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Er was geen ruimte meer voor, maar ik wilde de suggestie geven die hierboven inmiddels ook al staat: als je denkt dat je zonder Wajong kunt, kun je hem ook opzeggen. Maar ik begrijp uit je reactie dat dat niet kan. In dat geval heb je hem toch blijkbaar nodig, of in elk geval het vangnet dat de Wajong je biedt. Ik weet natuurlijk niet in hoeverre het echt beter met je gaat dan toen je de uitkering kreeg. Veranderingen in je situatie moet je altijd melden bij het UWV, dus als het zo is dat je nu veel beter functioneert, zou je dat gemeld moeten hebben c.q. melden. Dan krijg je een nieuwe beoordeling, en wordt mogelijk je AO-percentage bijgesteld naar beneden. Zou dat minder zijn dan 35%, dan heb je geen recht meer op Wajong. In theorie is dat de enige manier om in dienst te komen van een nieuwe werkgever zonder dat je je Wajong-verleden hoeft te vertellen. ECHTER: ook bij een lager AO-percentage mag je tot vijf jaar nog terugvallen in de Wajong als je door dezelfde oorzaak opnieuw uitvalt. Je werkgever wil dus weten of je nu óf in de afgelopen vijf jaar een uitkering hebt ontvangen. Hoe dan ook ga je dat dus niet ontlopen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Wauw, wat een uitgebreide reactie. Dank je (u). Met het UWV speel ik volledig open kaart (hoewel ik er niet veel contact mee heb). Het gaat nu een tijdje goed, maar ik ken mezelf; ik kan ook weer terugvallen. Daarom moet ik het nog even een tijdje aankijken. Maar ik heb wel een positieve verwachting, want ik pak dingen nu wel anders aan dan in het verleden. De reden dat ik geen open kaart met haar speel, is omdat mijn hopelijk bijna partner niet zo dol is op veel 'uitkeringstrekkers'. Ze is niet kortzichtig, maar wel erg nuchter. Tevens ook een harde werker. Ik heb een tijd terug besloten dat ik het verleden wil afsluiten en dat ik het verborgen hou voor iedereen die ik leer kennen. Ik vind het fijn om als 'volwaardig' te worden aangezien en niet als iemand met problemen en die niet in haar eigen levensonderhoud kan voorzien. Dat vind ik gênant. Ik vol nu een deeltijd opleiding en switch volgend jaar over naar de voltijd opleding: 1 keer per week naar school en ongeveer 4 volle dagen (waarschijnlijk onbetaald) stage lopen. Dat betekend 270 euro per maand stufi en 300-nog wat uitkering.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik had al iets gezegd over het stellen van haalbare doelen, toch? Ik wil niet vervelend zijn, maar je wilt van deeltijd naar voltijd waarbij je veel stage loopt, én daarbij gaan werken. Is dan echt realistisch voor jou? Het is een open vraag hoor, ik kan dat onmogelijk inschatten natuurlijk, maar het lijkt erop dat je behoorlijk grote stappen wilt nemen. Als je er zolang uit bent geweest, en de laatste twee jaar ook nog maar een voorzichtige opbouw hebt gemaakt door een opleiding te volgen in deeltijd en niet in voltijd, vraag ik me af of je niet dat opbouwschema een beetje vol moet houden. Iets met haastige spoed enzo.. als je terugvalt doordat je te snel vooruit wilt, ben je nog veel verder van huis. Ik ken alle vooroordelen over Wajongers, en ik hoor ze regelmatig aan. Ik heb zelf een lichamelijke handicap, en heb wat dat betreft makkelijk praten omdat mijn handicap zichtbaar is. Daarbij begrijpt half nederland niet dat een psychische aandoening minstens zo beperkend kan zijn als een lichamelijke, dus voor jou is dat allemaal ongetwijfeld nog veel moeilijker. Ook ik loop al aan tegen vooroordelen over de niet-zichtbare aspecten van mijn handicap. Mensen zien me rechtop zitten in mijn rolstoel, en begrijpen niet waarom ik in de middag een tijd moet liggen: "je kunt toch zitten?" Natúúrlijk wil je voor vol worden aangezien, en wil je niet gezien worden als de gehandicapte die d'r eigen brood niet kan verdienen. Maar de realiteit is: je bént die gehandicapte de d'r eigen brood niet kan verdienen. Maar je bent óók de jonge vrouw die ondanks een verleden vol problemen, keihard werkt om steeds meer wél weer haar eigen brood te kunnen verdienen. En de vrouw met ambities, die met vallen en opstaan leert, en zich steeds beter staande weet te houden ondanks de complexe aandoening die ze heeft. Dat is toch niet iets wat je koste wat kost moet verbergen? Dat is iets waar je trots op mag zijn! En natuurlijk hoeft de buurman niet te weten dat jij een Wajong-uitkering krijgt omdat je intussen steeds meer zelf kunt, maar je het nog niet redt zonder die ondersteuning. Maar je partner, je goede vrienden? Die mogen jou toch wel kennen?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Helemaal mee eens!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+1!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
wauw,, echt een keer een goed, uitgebreid antwoord!
gefeliciteerd! u wint een +1

Andere antwoorden (2)

Zeg je wajang uitkering gewoon op? Dan ben je van af. Vervolgens kun je werk gaan zoeken als bijbaantje naast het HBO. Ik combineer een voltijd HBO opleiding (ook 2e jaars) met parttime bij lidl en houd naast men vaste lasten geld over.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als het zo makkelijk was ;-)
Toch bedankt voor het antwoord anyway.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Werk vinden is niet zo moeilijk, alleen je moet niet kieskeurig zijn en alles aanpakken wat je pakken kan!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Laat maar, Japs. Je snapt het niet.
Toch vriendelijk bedoeld.
Met leugens een relatie beginnen, is een fout begin, je moet elkaar volledig kunnen vertrouwen en accepteren, dat jij die uitkering hebt is geen schande, wees daar open over, anders kan dit je in de loop der tijd, je relatie kosten, eens komt dit uit. Een baan vinden als je afgekeurd bent is moeilijk, maar als je je eisen niet te hoog legt, maak je een kans, ben ook tegenover je toekomstige werkgever, eerlijk hoe jij aan dat gat in je cv komt, nu hou je jezelf en anderen voor de gek, ga naar het uwv en vraag hulp bij het reintrigeren, dan vergroot je je kansen
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding