Kan een verleden in de psychiatrie nadelige effecten hebben op je carrièremogelijkheden?

Je bent niet verplicht het te vertellen in een sollicitatie en ze mogen je er niet op afwijzen (dus dan verzinnen ze een smoesje). Gewoon niet vertellen dus.

Alles kan en dat ligt puur aan jezelf. Jammer dat je niet verteld hoe het op dit moment met je is. Een werkgever merkt namelijk toch wel hoe jij in je vel zit, is dat niet tijdens de gesprekken dan wel als je eenmaal de baan hebt.

Zet voor jezelf op een rij of je het belangrijk vind dat je werkgever bepaalde dingen weet, en praat daar zeer zeker ook met je hulpverlening over. Ik weet niet waar je woont, maar een Participatie Coach is daar een goede opstap voor.


Over je medisch dossier hier een link : http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/vragen-en-antwoorden/hoe-lang-wordt-mijn-medisch-dossier-bewaard.html

Toegevoegd na 53 seconden:
Ow en je moet het zelf weten, maar als je zo bang bent voor je discretie snap ik niet goed waarom je wel je foto in je profiel hebt staan?

Zo lang je je werk goed zal het geen problemen opleveren. Echter, als je werk er onder te lijden van heeft zal dit een probleem kunnen zijn voor je toekomstige carriere. Ik weet alleen niet of je je dossier verwijderd kunnen worden.

Ja,..

Een dossier blijft iets van 10 jaar hangen in het archief tenzei je het gaat kopiëren dan blijft je dossier je leven lang bestaan omdat wanneer jij een rechtzaak begint hun het dossier ook moeten kunnen raadplegen.

Het dossier kan wel vervroegt vernietigt worden, dit moet je schriftelijk aanvragen.

wanneer je voor justitie wilt werken dan zal er een antecedentenonderzoek plaats vinden het dossier raadplegen kan daar onderdeel van zijn. Maar je zult eerst altijd geinformeerd worden dat er iemand inzage in je dossier wilt hebben dan kun je toestemmen en weigeren.

Ik denk dat het in de praktijk erg meevalt en dat het sporadisch gebeurt dat een derde partij inzage in het dossier wil hebben, dit gebeurt alleen wanneer je in aanmerking wilt komen voor functies waarbij je zeer veel verantwoording hebt.

Wanneer je solliciteert op een functie zul je zelf eerst moeten vermelden bij welke instanties jij in behandeling bent geweest want ze gaan niet alles afbellen om te vragen of jij er ergens een dossier hebt hangen, voor informatie omtrent jouw geestelijke gesteldheid zijn ze afhankelijk van jou en hierop is het aan hun om te besluiten of ze een dossieraanvraag willen doen en vervolgens ligt bij jou dan weer de beslissing of je hiervoor toestemming geeft.

In jouw geval zou ik dus alleen inzage in het dossier vragen en geen kopie, want als je een kopie hebt meegekregen wordt het dus nooit meer vernietigt.

Ook wanneer je solicitatiehulp hebt van een uitkerende instantie zal deze je adviseren om dit niet ter sprake te brengen, ze zullen wel altijd erbij zeggen dat je niet moet liegen maar dat je alleen info moet geven wanneer hier jou om gevraagd wordt. In sommige gevallen vinden ze het dusdanig belangrijk dat je aan het werk gaat dat ze je het advies geven om dit te verzwijgen zelfs wanneer hier om gevraagd wordt. in dit laatste geval kun je de instantie aanwijzen als verantwoordelijk waarom je geen info hebt gegeven over je psychiatrisch verleden.

Toch zal ik dat dossier niet als een zwaard van damocles boven je hoofd laten hangen en het met een korreltje zout allemaal nemen. Psychologie is in veel opzichten geen wetenschap en jij bent zeker niet vleugellam een mens kan zich krachtig en positief ontwikkelen laat je door zo'n droog dossier met veel subjectieve aantekeningen niet weerhouden om gezond vitaal en krachtig in het leven te staan.

Als toekomstige werkgevers jou googelen en deze info hier of elders lezen, dan zullen ze zich wel achter de oren krabben. Er is immers volop keuze uit werknemers...
Een psychiatrisch verleden achtervolgt je. Je moet ook regelmatig van die gezondheidspapieren invullen. Als je het zelf vertelt en meldt dat het achter je ligt, dan is dat beter dan dat je het verzwijgt en men het via via hoort.

Je wilt gastouder worden. En je hebt een psychiatrisch verleden. De combinatie zal voor veel ouders niet zo prettig overkomen als jij zo te koop loopt met dat verleden. Ik persoonlijk zou er mijn mond over houden als ik zulk werk zou willen gaan doen.

Ja, dat kan inderdaad nadelige effecten hebben op je carrièremogelijkheden. En als ik eerlijk ben (en dat kan ik van mezelf zeggen) vind ik dat het terecht is dat je levenspad tot op dit moment gedocumenteerd word bijgehouden. Een aantal van je problemen zijn nog geen "verleden" en ook al ben je het met de geplakte etiketjes niet eens; probeer de door jouw gestelde vragen van de afgelopen week eens (ook de verwijderde) door de ogen van een buitenstaander te lezen.
Wat voor indruk krijg je dan?
Vind je echt dat je nú op dit moment je aandacht moet richten op je carrière in plaats van je studie? Eerst thuis bij jezelf, rust in je relatie want pas als jezelf in evenwicht ben kan je kinderen de vertrouwde vervangende thuisbasis geven die ze verdienen.
Misschien niet wat je wilde horen maar zet het niet simpel weg als door jou ongewenst "waardeoordeel" mijn antwoord is oprecht.
Veel positieve levenskracht gewenst!

Tip nummer 1:

Vergeet die dossiers bij die psychologen en artsen en werk gewoon aan je carriere. Vergeet al die ziekteverschijnselen die jou volgens jou aangepraat zijn en er werkelijk niet zijn.
Als er toch niets mis is met je zoek ze dan ook niet meer op en gebruik die energie voor het starten van je eigen bedrijfje.

Tip nummer 2:

Geen ene ondernemer is zover gekomen door adviezen van anderen in de wind te slaan...elk advies kan goed voor je zijn en is geen schande hier gebruik van te maken.