Hoe ga jij om met jaloezie tussen mensen waar je om geeft?

doe ik niets mee, het is mijn probleem niet en van bemoeienis maak je het je probleem.
wel zo ik op een gegeven moment laten weten moe te worden van het gekibbel of jaloerse manier van doen.

succes

ik probeer ze allemaal zoveel aandacht te geven dat de jaloezie onderdrukt blijft omdat niemand te weinig aandacht van mij krijgten ik dus niet de bron ben van de jaloezie,als dat niet helpt negeer ik de personen zoals je een vervelende hond ook negeert ,ik ga slecht gedrag niet belonen met aandacht.

Als het om kinderen gaat is dit vaak om de aandacht van de ouders te doen.Zorg ervoor dat er geen reden is voor jalouzie en laat ze merken dat u van iedereen evenveel houdt.Bij volwassenen,niets doen,zij zouden beter moeten weten.

Als het volwassenen zijn kan ik het niet nalaten duidelijk te maken hoe idioot ik het vind. Jaloersheid vind ik een vorm van onzekerheid en daar kan ik niet tegen. Onzekere mensen zijn ontzettend belastend voor hun omgeving en medelijden ken ik dan niet.

Ik ben nog nooit jaloers geweest. Voor mij is het een stimulans als iemand iets heeft wat ik ook wel zou willen, of iets doet wat ik ook wel zou willen doen. Maar als het niet voor me is weggelegd dan kan ik er niet wakker van liggen.

Nu moet ik wel zeggen dat ik het best goed voor elkaar heb dus makkelijk praten misschien. Maar goed, tevreden zijn met wat je hebt en kunt is belangrijk.

Jalouzie is een complete verspilling van energie en tijd. Je zou er maar last van hebben.

Heel moeilijk... Je zou eens kunnen kijken of je met beide hierover kunt praten. Apart of samen. Ik heb zo'n idee dat je er zelf ook tussenin zit (?), dus dan kan het ook in jouw eigenbelang zijn om dingen uitgesproken te krijgen. Misschien valt er wat te bemiddelen.

Lukt dit niet, dan kun je verder heel weinig doen denk ik. Alleen maar hopen dat ze op een dag inzien hoe zonde het is om zoveel energie te verspillen...

simpel... niet te veel met die mensen aanleggen.

Als het volwassenen zijn gedragen ze zich dermate kinderlijk, dat ik me in elk geval niet kan voorstellen dat het mensen zijn waar ik vrijwillig in mijn vrij tijd mee om zou willen gaan. Bah. Zijn het mensen waar je verplicht mee om moet gaan (collega's ofzo) dan zou ik het negeren of eventueel aankaarten bij een leidinggevende omdat het me buitengewoon onaangenaam lijkt voor de werksfeer ook. En ik zou het ook niet echt onder stoelen of banken kunnen steken af en toe te laten merken wat ik er van vindt.....
Kinderen die zich zo gedragen lees je even goed de les, maar bij volwassenen kan dat nog wel eens.....verrassend uitpakken.

Dar wil ik niet mee omgaan en mijn energie aan verspillen. Ik laat het probleem daar, waar het vandaan komt.

Ik luister beide verhalen aan, trek mijn conclusie(s) en probeer ze tot rede te brengen.