Hoe gebeurt de hoogtemeting in een vliegtuig?

Er zijn verschillende systemen:

In de luchtvaart gebruikt men hoogtemeters die de hoogte aangeven volgens een rekenkundig model: de International Standard Atmosphere (ISA). De hoogte wordt internationaal aangeduid in voeten ten opzichte van zeeniveau. Omdat de aanwijzing van een hoogtemeter varieert met luchtdrukverschillen, is een instelling op de hoogtemeter aangebracht die door de piloot op de juiste luchtdruk wordt ingesteld. Deze wordt door de luchtverkeersleiding doorgegeven. Dat kan lokaal zijn op een luchthaven.

Een ander type hoogtemeter maakt gebruik van radar. Een hoogtemeter die volgens dit principe werkt geeft niet de hoogte boven zeeniveau aan, maar de afstand tot de grond en/of obstakels onder het vliegtuig. De radiohoogtemeter ook wel genoemd 'radarhoogtemeter' wordt in de commerciële luchtvaart gebruikt onder andere tijdens de automatische landing. Ook het Ground proximity warning system gebruikt de gemeten hoogte boven het terrein bij het bepalen van het afgeven van een waarschuwing. De radiohoogtemeter geeft dus de hoogte AGL (above ground level) aan.

Een modernere manier is met behulp van navigatiesatellieten, zoals het GPS-systeem. Met behulp van GPS kan met een 2-dimensionale meting de locatie bepaald worden. Met behulp van een 3-dimensionale meting kan ook de hoogte worden bepaald. GPS mag niet als primair navigatie-instrument in de luchtvaart worden gebruikt, maar alleen als controlesysteem voor de plaatsbepaling tijdens de kruisvlucht.