Hoe blijft een vliegtuigmotor voorzien van brandstof als het vliegtuig op zijn kop of zij vliegt?

De brandstof kan op weg naar de motor door een kleine voedingstank (feeder tank) gevoerd worden, die dicht bij de motor zit, en waarin meerdere tappunten zitten, of een flexibele slang met een gewichtje aan het uiteinde zodat die altijd onderin de vloeistof zal liggen. Dit geeft voldoende lange werkingsduur voor het op de rug en op zijn kant vliegen tijdens vliegdemonstraties.

Brandstofpomp heb je inderdaad nodig.

Vliegtuigmotoren met een carburateur werden in het verleden om de rugvlucht enige tijd vol te kunnen houden wel met een extra ‘rugvluchtcarburateur’ worden uitgerust; die zit dan ondersteboven. De toepassing van brandstofinspuiting in moderne motoren heeft dit probleem uit de weg geruimd.

Omdat vliegen op de rug erg oncomfortabel is, is het aantal typen dat hiervoor uitgerust is betrekkelijk klein: het heeft alleen zin voor demonstraties kunstvliegen die spectaculair moeten zijn.
En om aan wedstrijden kunstvliegen mee te doen waarin de besten om de titels strijden. (Een luchtgevecht zou je daar ook onder kunnen rekenen.)

Overigens: kunstvliegen kun je ook aangenaam en leerzaam beoefenen met een vliegtuig zonder langduriger op de rug te vliegen. Dat de motor dan eventueel even gaat sputteren hoeft niet bezwaarlijk te zijn; hij slaat normaal niet af omdat de propeller door de luchtstroom toch blijft draaien, en zodra de brandstof weer normaal stroomt ‘pikt de motor weer op’. Voor het algemene publiek maakt dit sputteren het intussen alleen maar meer spectaculair!
Verder mag hier wel even opgemerkt worden dat je bij een goed uitgevoerde looping niet uit je stoel omhoog komt: je vliegt wel even ondersteboven maar de middelpuntvliedende kracht houdt brandstof en mens op zijn plaats. En je kunt zo ook een tonrol (barrel roll) maken waarbij je niet in je riemen komt te hangen.