Mag je, rijdend op een doorgaande snelweg naar de linker weghelft om invoegend verkeer onbelemmerd te kunnen laten invoegen?

Daar is het weer: 'degenen die menen voorrang te hebben'.
Voorrang verleen je of voorrang krijg je.

Ik zoek (en vind) mijn heil in het antwoord van Inekez1. Lees anders maar eens wat Wikipedia hierover vertelt (httIk zoek (en vind) mijn heil in het antwoord van Inekez1. Lees anders maar eens wat Wikipedia hierover vertelt (https://nl.wikipedia.org/wiki/Toerit ):
“Het is gebruikelijk dat een automobilist op de rechterrijstrook, indien dit enigszins (veilig) kan, ruimte maakt voor de invoegende automobilist, __bijvoorbeeld__ door naar de linkerrijstrook uit te wijken. Wanneer dit niet gebeurt, bijvoorbeeld omdat de linkerrijstrook al bezet is, moet de invoegende automobilist voorrang verlenen aan de auto's op de snelweg. Een autosnelweg is immers altijd ook een voorrangsweg. Wanneer er op de snelweg (wegens bijvoorbeeld extreme drukte) geen ruimte tot invoegen is, schrijven de verkeersregels voor dat men vóór het begin van de invoegstrook moet wachten. In praktijk gebeurt dit niet en probeert men toch een plaats in de rij op de snelweg te krijgen. Wanneer men (op volle snelheid) het eind van de invoegstrook bereikt zonder in te (kunnen) voegen komt het ook wel voor dat automobilisten doorrijden over de vluchtstrook totdat er wel plaats is. Ook dit is eigenlijk verboden daar de vluchtstrook bedoeld is voor noodgevallen. Anderzijds is het moeilijk te anticiperen of er ruimte is tot invoegen, en zijn de alternatieven (dan wel stilstaan dan wel met brute dwang alsnog invoegen) eveneens verboden of gevaarlijk.” Welnu: de invoegers moeten dus voorrang verlenen maar kúnnen dat vaak helemaal niet.
Dan is het aan de anderen (de rechtsrijders op de snelweg) om in elk geval niet de niet-spontaan-verleende-voorrang te némen. En zo kan het soms best verkieslijk zijn om dan toch maar zelf naar links te gaan indien dat kan. Kwestie van verkeersinzicht, dat nodig is, omdat de regels hier en daar tekortschieten. Verder hebben we altijd nog Artikel 5.
Voor het geval dat sommige gedragingen niet geregeld zijn, voorziet Artikel 5 van de Wegenverkeerswet in de bepaling van het dan gewenste gedrag. Dit artikel 5 wordt het ook wel het 'kapstokartikel ' genoemd:
“Het is eenieder verboden zich zodanig te gedragen dat gevaar op de weg wordt veroorzaakt, of kan worden veroorzaakt, of dat het verkeer op de weg wordt gehinderd of kan worden gehinderd.” Mijn stem voor het hier wenselijke gedrag buiten het theorielokaal gaat naar Inekez1.

Er is hier inderdaad nogal een verschil tussen theorie en praktijk. Ik denk dat ik niet de enige hier ben die tijdens mijn eerste rit na het examen zelf de snelweg opging en maar wat blij was als mensen even opschoven zodat ik rustig kon invoegen met - in mijn geval - mijn rolstoelbus waarmee ik iets minder snel kan optrekken en iets minder wendbaar ben dan een personenauto is. En zeker als ik een vrachtwagen zie aankomen die wil invoegen en die z'n knipperlicht al aanheeft, dan maak ik dat ik wegkom uit die dode hoek - en als dat veilig en soepel kan door even op te schuiven, dan doe ik dat.

Zoals @Lies12 al aangeeft Van oudsher gaan theorie en praktijk niet altijd gelijk op.
Ik kan het niet genoeg benadrukken: men heeft géén recht op voorrang maar krijgt voorrang of moet voorrang verlenen.
Meer anticiperen (verplicht in de zeescheepvaart en binnenvaart) en minder op je strepen staan maakt de samenleving, vooral in het verkeer, een stuk prettiger en veiliger voor de ander en voor jezelf.

De bron is van Info.nl, amateur infoteur Jvd. De teksten ontstaan uit zoeken, plukken en samenvoegen van teksten op Internet.