Je leest vaak dat bij verkeersongevallen de inzittenden overlijden, maar niet de bestuurder. Hoe komt dat?

volgens mij heeft dat twee redenen :
De bestuurder zit, door zijn houding, met de voeten op de pedalen en zijn handen aan het stuur, in een stevige positie om een klap op te vangen. Hij kan zeer snel de spieren in armen en benen spannen, waardoor hij zich ahw. schrap zet. De inzittenden zitten veel meer ontspannen, vaak met hun aandacht totaal niet op de weg gericht, maar kijkend naar buiten of een dvd, of ze slapen of zijn weggedroomd. Bovendien heeft hij het stuur voor zich, waardoor zijn bovenlichaam niet zo ver naar voren kan als bij de bijrijders het geval is. En hij is er zich seconden eerder van bewust, dat het fout gaat; die schrikseconde redt dan zijn leven, terwijl de inzittenden pas een paar seconden later reageren, en dan is het ongeluk al gebeurd, vóórdat zij een schrikseconde krijgen om hun reflexen op gang te krijgen.
De andere reden is, dat een bestuurder reflexmatig zal proberen een botsing of een boom te ontwijken, en daardoor net naast de "botsplek" zal zitten - denk maar aan de reflexmatige manier waarop Bush de schoenen ontweek, toen die op hem afzeilden.