Wie kan mij wat vertellen over Cuba?

Bijna alle huizen op Cuba zijn van de staat. In het communistische systeem, is eigen bezit niet zo wenselijk. Je deelt alles met elkaar, de staat zorgt voor je, en bepaalt ook wat wel en niet goed voor je is.

Maar liefst 85% van de bewoners betaalt geen huur, net zoals de medische zorg en onderwijs helemaal gratis zijn.
Dat klinkt mooi, maar als die medische zorg niet zo geweldig is, heb je er ook niet zoveel aan.

Het communistische systeem is op zijn retour, omdat we allemaal kunnen zien dat het prachtig klinkt (solidariteit, alles delen) maar dat het in de praktijk niet werkt. Het maakt mensen passief en afhankelijk.

Fidel Castro heeft de macht overgedragen aan zijn broer Raúl, en hij laat heel langzaam de teugels wat vieren. Dat kan ook bijna niet anders, want overal zie je dat mensen zèlf beslissingen willen nemen, en niet afhankelijk willen zijn van de staat. Op Cuba komen de machthebbers daar wat laat achter. Over een jaar of 10 zal Cuba waarschijnlijk gewoon een democratisch en kapitalistisch land zijn.

Wij hebben kennissen in Cuba wonen,Ze mochten zelfs geen auto kopen, en hele families wonen bij elkaar.
Ze hebben geen cent te makken, en krijgen v/d staat bonnen
om dingen te kopen.Toch staan er in Havanna de hoofd stad
ook prachtige huizen, Maar over het algemeen is het een zeer armoedig land, de mensen zijn er ook met weinig tevreden, trouwens ze moeten wel want er is bijna niets

Ondanks het feit dat Fidel Castro niet meer aan de macht is, is er nog steeds duidelijk sprake van socialisme in Cuba. Ik ben in september 16 dagen op vakantie geweest in dit prachtige land, maar zal een paar voorbeelden geven waaruit blijkt dat het nog lang niet is afgelopen met de socialistische staatsvorm:

- Vinales is een kustplaats, gelegen op een schiereiland, waar Cubanen niet mogen komen om vakantie te vieren. Dat recht is voorbehouden aan de toeristen. Cubanen mogen er alleen komen om te werken. Als ze er geen werk hebben moeten ze wegblijven uit deze kustplaats.
- De Cubaanse regering reguleert de salarissen van bijna alle Cubanen. Taxichauffeurs (samen met een aantal andere vrije beroepsuitoefenaars) vormen daarop een uitzondering, zij betalen de staat voor het mogen rijden van de taxi maar ontvangen hun inkomen via de passagiers = toeristen. Taxichauffeurs zijn daarom relatief "rijk" en verdienen bijvoorbeeld meer dan een chirurg die dus niet wordt beloond voor de opgedane kennis of zijn chirurgische vaardigheden. Omkopen van een dokter of chirurg om eerder behandeld te worden dan een ander is daardoor heel normaal geworden.
- Cubanen leven nog steeds hoofdzakelijk van de voedselpakketten die zij krijgen van de regering.
- Rondom Cuba zit enorm veel vis in de zee. Cubanen hebben lange tijd geen vis mogen vangen, vis werd gezien als staatsbezit en dus stond vissen vangen gelijk aan stelen van de staat. De Cubaanse regering laat tegenwoordig wel wat visvangst toe, maar het overgrote deel van de vis wordt afgenomen en voor export gebruikt. Er staat weinig vis op de kaart van restaurants terwijl het eiland er letterlijk mee omgeven is.
- Veel huizen en gebouwen verkeren in vervallen staat en hebben dringend onderhoud nodig. Echter, de borden en muren met communistische teksten en schilderingen zien er altijd fantastisch kleurrijk uit, worden goed onderhouden en lijken pas geverfd als je ze voorbij rijdt. Duidelijk waar de regering haar geld aan uitgeeft.
- De communistische jaren worden geteld, vanaf 1958 geloof ik, dus overal wordt het aantal jaren communisme geschilderd ("Wij vieren 53 jaar socialisme!" staat er dan op een muur).

Ik kan nog doorgaan met heel wat voorbeelden die duidelijk maken dat het communisme nog volop leeft. Ik geloof zeker dat er langzaamaan steeds meer mogelijk wordt in Cuba. Maar een kapitalistische staat over een jaar of 10 lijkt me onwenselijk. Dat zou direct leiden tot een nog grotere kloof tussen arm en rijk.