Tegen de (zomer)vakantie op zien..ken je dat gevoel?

Bij mij is het eerder zo dat ik tegen de zomervakantie opzie omdat iedereen gaat behalve ik.
Alle collega's zijn deze of komende weken weg, behalve ik (heb geen kinderen, dus geen noodzaak voor hoogseizoen, dus die kan wel doorwerken... vrij nemen tijdens deze periode is voor mij zelfs helemaal geen optie)

Als je thuis blijft krijg je de hele tijd dat gevoel van 'ik had nu lekker in de zon op een tropisch eiland (of weet ik waar) kunnen liggen. Als je wel gaat weet ik bijna zeker dat je er geen spijt van zult krijgen en kan je waarschijnlijk aan het einde van de zomer terugkijken op een mooie vakantie.

Ja héél herkenbaar, ik loop ook met dat gevoel.

Ik weet niet precies wat het is, maar ik ga erg opzien tegen de vlucht en eigenlijk de hele vakantie en dan denk ik... he al dat gedoe voor die 10 dagen, laat lekker zitten!

Maar als ik dan terug kom wil ik zsm wéér weg!
Waar t vandaan komt begrijp ik ook niet maar ik probeer me gewoon te focussen op de leuke dingen van de vakantie en tegen mezelf te zeggen dat als ik er eenmaal ben ik het heus wel hartstikke leuk zal vinden..

nu ik zwanger ben blijf ik veeeeel liever thuis, en dat doen we dan ook.
eerst zouden we wel gaan, idd helemaal in de mood. laatste vakantie met zijn 3e of misschien zelfs met zn 2e.
maar toen het dichterbij kwam wou ik niet meer.
liever thuis, in mijn eigen bed omgeveing, kenissen vrienden familie.
laat mij maar thuis.

Ik zie er ook best wel tegenop...

Niet dat ik op vakantie ga, maar omdat het een verschrikkelijk drukke periode is voor mijn bedrijf...

Toegevoegd na 42 seconden:
Ik ga waarschijnlijk eind augustus een paar dagen weg...

Heel herkenbaar, hoor, dat je er heel erg op verheugen....
Je verheugt je op het *daar zijn*, en omdat het zo ver weg is, sta je er niet bij stil, dat je er ook nog moet kómen....Dat komt nu op je af : het gedoe.....
Verzekeringen, batterijen, pas ik nog in mijn vakantiekleren, is alles schoon, koffers pakken, straks die ellende van in de rij, en nog eens in de rij, en weer in de rij op Schiphol - eigenlijk lijkt het gedoe het niet waard.....
Mij helpt het altijd erg, om lijstjes te maken.
Een lijstje "huis"
Een lijstje "koffer"
Een lijstje "handbagage en handtas"
Een lijstje "fototoestel, boeken, tekenspullen, adapters, opladers enz."
Een lijstje "toilettas"
Als het gedoe in hapklare brokken op lijstjes staat, begint het verheugen weer veel meer, want wat op de lijstjes staat, is eigenlijk al een beetje "klaar"....
En dan gewoon lekker de voordeur achter je dicht, en gáán !!!!
Fijne vakantie!!!

Op vakantie gaan is nu eenmaal een stressfactor.

Klinkt raar, maar bedenk dit: je ziet aankomen dat je uit je vertrouwde omgeving weg bent, dat je niet zomaar terugkunt, dat je op weg gaat naar een omgeving die je niet kent, met onaangenaamheden die je niet kunt inschatten.

Dat geeft stress.

Daar komt bij dat je van alles moet organiseren. De planten, de post, de dingen op het werk die nog af moeten, de overdracht naar collega's, de inkopen doen, plannen maken, de verzekering regelen.

Toen je boekte was de vakantie een mogen. Nu is het een moeten. Ook dat geeft stress.

Vandaar dat gevoel. Stress is de oorzaak ervan.

Nee, ik zie er niet tegenop. Kan ook niet begrijpen dat vele mensen zich zo moeten opnaaien naarmate hun welverdiende vakantie dichterbij komt. Ik moet nog 2 weken en het enige waar ik me druk om maak is hoe ik zo snel mogelijk die 2 weken kan overbruggen. Volgend weekend (een week voor vertrek) gooi ik mijn koffertje open, paar shirts en korte broeken, snorkelsetje, paar goede boeken en snel de rits dicht. In minder dan 5 minuten heb ik alles klaar. Geen stress dus.

waarom ga je dan niet wat dichter bij huis met vakantie?
is denk ik een veel prettiger gevoel.
ik heb pas een heerlijke midweek gehad in een strandhuisje, 8 km van huus ;p
ook bij minder weer vermaak je je wel, toch?
al is zongarantie ook wel weer een pluspunt, dat is waar :s

Ik herken het gevoel wel. Wellicht speelt ook mee dat veel mensen een bepaalde druk voelen om op vakantie te gaan. Van collega's hoor ik wel eens dat ze het een heel gedoe vinden om met de kinderen op (een verre) reis te gaan. Heel wat stress van te voren en ook tijdens.

Als je eenmaal op een leuke lokatie aan bent gekomen en het is er lekker weer, dan kunnen de meeste wel genieten. Meestal valt dan die stress wel van je af.

De truc is dus om de reis en voorbereiding ook als een stukje vakantie te gaan zien. De drukte er om heen hoort er nou eenmaal bij. Als je daar echt niet tegen kunt (zoals toch wel een beetje geldt voor mezelf), gewoon lekker thuis blijven. Tussendoor wat dagtrips, beetje lekker weer zoals nu het geval is (wat regen op z'n tijd is niet zo erg), heerlijk!

Nee, ik heb dat gevoel niet. Kijk er het hele jaar naar uit. Wel heb ik soms op vakantie de laatste 2 dagen iets van 'nu wil ik ook wel weer lekker thuis zijn' ondanks dat ik het dan op vakantie nog geweldig heb!!

Haha, dat heb ik mijn hele leven al: Hoe meer ik uitkijk naar een reis, des te groter is het rotgevoel dat ik vlak voor vertrek heb: 'Ik heb helemaal geen zin meer...ik zie ertegen op...'

Gelukkig weet ik dat het onzin is, want de vakantie is vrijwel altijd weer helemaal geweldig.
Ik heb geen idee waar het vandaan komt, gek he!
Ik doe er niks aan, want ik weet dat het onzin is.
Het gaat vanzelf weer over.

Maar ik zou ECHT wel eens willen weten waar het vandaan komt...
Misschien een onbewuste angst voor het onbekende?

Toegevoegd na 6 minuten:
Ik vertrek aankomende zondag voor ruim 3 weken naar Thailand, en daar heb ik het weer: wil niet meer, niet leuk , niks an, wil niet, geen zin.
Ruim een half jaar naar uitgekeken, hartstikke veel geld voor betaald, giga op verheugd....
Snap jij het of snap ik het?
En ik weet ook weer zeker: Vanaf de eerste stap in Bangkok is het helemaal goed!