Wat is het verschil tussen wielrennen in een tijdrit en op de weg wielrennen?

Het verschil tussen een tijdrit en een normale wegrace is onder andere de start. Bij een gewone wegrace start de hele groep tegelijk.
Je weet wat je tegenstanders doen, je ziet ze direct.

Bij een tijdrit start men om de beurt met 1 a 2 minuten tussentijd (bij de olympische spelen 1,5 minuut).
Je weet dus niet wat de anderen doen qua tijd, je kunt niet direct reageren als er iemand hard wegrijdt, het is afwachten.

Het enige dat je zelf kunt doen is zo hard mogelijk fietsen, om de afstand zo snel mogelijk af te leggen.

De fiets is inderdaad anders, alles is gebouwd op snelheid. Met zo'n fiets ga je niet de alpen in voor een Touretappe:


"De tijdritfiets is een racefiets die speciaal ontworpen en gebouwd is voor het onderdeel tijdrijden. Meestal is de tijdritfiets niet bedoeld om ermee te klimmen op een steile en/of lange berg, en dus niet geschikt voor een klimtijdrit.

Vaak is de fiets voorzien van een dicht achterwiel, om de luchtweerstand te minderen en zo de aerodynamica te optimaliseren, dit hangt wel af van de windrichting. Op het stuur wordt een opzetstuk geplaatst om een betere aerodynamische houding aan kunnen te nemen en houden. Ook het frame heeft een aangepaste vorm die meestal het resultaat is van vele wetenschappelijke onderzoeken. Testen in windtunnels zijn ook een vaak gebruikt hulpmiddel voor het ontwerpen van dit soort fietsen."

http://nl.wikipedia.org/wiki/Tijdritfiets

Bij een tijdrit starten ze alleen en mogen ze niet achter iemand blijven rijden als ze die inhalen. Daarnaast hebben ze een stuur waarop ze kunnen liggen om sneller te kunnen fietsen
En bij baan wielrennen heb je verschillende discipline sprinten of om de 5 rondes punten verdelen en nog veel meer van dat soort dingen

Een tijdrit is een individuele rit: alle wielrenners rijden om de beurt hetzelfde traject en dan wordt er gekeken naar wie het snelste is. Bij wielrennen op de weg, fiets je met z'n allen en kijk je wie het eerste aankomt.

Baanwielrennen doe je binnen, dus daar heb je geen weersfactoren (geen wind, hagel en sneeuw), bovendien is die vlak, je hebt dus minder versnellingen (geen bergen). Op de weg wil je nog wel eens een "dicht wiel" zien, dat heb je op de baan meestal niet.

Een baanfiets ontbeert 2 dingen, die een wegfiets wel heeft, n.l. een rem en een versnelling.
Het is en z.g. doortrapper, een fiets die je heel lang geleden op de Nederlandse wegen, maar dan als gewone fiets wel eens tegen kwam. Het remmen doe je door met je voeten tegenwicht op de pedalen te geven.
Op een baanfiets zit één vaste versnelling, er valt dus niet mee te schakelen.

Het grootste verschil zit hem erin dat je tijdens een tijdrit alleen moet fietsen. Je kunt niet, zoals tijdens een normale etappe, lekker in het wiel van een van je knechten of andere renners gaan zitten. In de tijdrit komt het dus puur op je eigen kracht aan.

Het verschil tussen goede klimmers en tijdrijders valt vaak ook te zien in de lichaamsbouw. Klimmers zijn vaak dun om zo min mogelijk gewicht mee te moeten sjouwen de berg op. Goede tijdrijders zijn vaak sterke kerels met veel spiermassa die op een hoog verzet kunnen fietsen.

Een tijdritfiets heeft meestal een ligstuur om de houding zo aerodynamisch mogelijk te maken en eventueel ook een dicht achterwiel. Zo vangen de rijder en de fiets de minste wind, dus de minste weerstand en zo proberen ze zo maximaal mogelijk te fietsen.

Baanwielrennen is onderverdeeld in meerdere disciplines zoals sprint, tijdrijden, achtervolging, scratch etc. Elk onderdeel vereist weer andere kwaliteiten. In de ene discipline moet je hard kunnen fietsen, in de andere goed kunnen sprinten en ga zo maar door.