Waarom is een bos - of strandwandeling rustgevend ?

Ik denk dat het verschilt van persoon tot persoon. Ik wordt namelijk rustig van autorijden, omdat ik als kind al veel in een auto heb gezeten.

Toegevoegd na 1 minuut:
Ik wordt dus totaal niet rustig van een boswandeling, ik wordt hier eerder onrustig van.

Door de ontspanning van de inspanning en de frisse lucht.

Ha, die Wimhek;

Dat ligt er maar aan; als je hier vanmiddag in IJmuiden op het strand was had je een allesbehalve rustgevende wandeling. Sommige mensen worden juist ook erg hyper van teveel natuur en frisse lucht ineens.

Een beetje meer één worden met de natuur.Een innerlijk gevoel van dankbaarheid tov je schepper voor de natuur.

Het is eerder rustgevend iets "totaal anders" te doen dan je gewoonlijk doet, of even de geest te verfrissen. Dat kan een fietstocht zijn, maar ook een boswandeling of met de hond op het strand rennen, of met de kinderen naar een speeltuin. Dit is voor iedereen anders.

Een bos of strandwandeling is rustgevend omdat je dan in de frisse lucht en de rust wandelt.
Even weg uit de drukte van de stad.
Tevens verlies je opdat moment even de tijdsdruk en zorgen om je heen omdat je je kunt ontspannen door het geluid van de vogels, de wind die de bladeren van de bomen laat dansen of het ruisen van de zee wat ik persoonlijk een heerlijk geluid vind!

Als je hier van kunt genieten kun je ook begrijpen dat mensen actie voeren ten behoeve van het behoud van zoveel mogelijk natuur!

Een flinke bos of strandwandeling zorgt voor een hoop nieuwe geestelijke energie!

Een uitgerust mens heeft veel energie, en leeft dus prettiger

Volgens mij ligt het aan de geuren. Lekkere zeewind en/of dennengeur is echt rustgevend

Dat bos en hei – en andere soorten natuur – in ieder geval op de korte termijn ontspannend werken, voelt iedereen wel die er fietst of wandelt, of zich lekker uitstrekt op het mos. Het is alsof de omgeving automatisch aanzet tot diep ademhalen, de lucht opsnuiven en je je bij elke ademhaling meer ontspannen voelt. Niet zo gek eigenlijk: bomen zijn onze zuurstofleveranciers.

Of het genetisch bepaald is weet ik niet maar het is wel persoonlijk. Van een stadswandeling met bezichtiging van allerlei middeleeuws moois kan ik erg rustig worden. Ooit heb ik min of meer per ongeluk een boswandeling gemaakt tijdens een heftige storm. Alles puur natuur maar als er op het pad dat je net verlaten hebt een rijtje bomen neerkomt kan ik je verzekeren dat je adrenaline tot ongekende hoogten stijgt. De dag na zo'n storm kun je een bos beter mijden vanwege de zogenaamde 'widow makers', takken en boomkruinen die nog net niet helemaal afgebroken zijn maar ieder moment kunnen vallen. Het strand is ietwat overzichtelijker dan een bos maar toch ook niet altijd de rust zelve. Mijn stelregel is, met goed of slecht weer; heen wind tegen en terug wind mee. Je achterkant is nu eenmaal een stuk ongevoeliger voor zandstralen. Ik wil je natuurlijk niet bang maken want, afgezien van de weersomstandigheden is de grootste bedreiging in de Nederlandse natuur de teek.

Een wandeling in de natuur is rustgevend omdat je in een omgeving bent waar je geen werk zien liggen wat je nog moet doen.
Je ziet vogels en blaadjes, in de herfst paddestoelen en allerlei ander moois. Omdat je tijdens die wandeling je gedachten vrij laat, en niet meer denkt aan je werk of de beslommeringen van alledag voel je je ontspannen worden.
Dit werkt natuurlijk niet voor iedereen, en ook niet altijd. Je moet je, zoals bij veel dingen, er voor open stellen.
Sommige mensen ontspannen in de stoel bij de kapper, omdat ze dan hun dagelijkse beslommeringen los kunnen laten, andere mensen door een boswandeling.

Waarom bij de één dit werkt en bij de ander dat, is vooral een kwestie van persoonlijke interesse en gevoelens van dat moment.
Ik geloof niet dat het erfelijk is, het zou wel heel goed een kwestie van opvoeding kunnen zijn. Kinderen die nooit in het bos komen, zullen in het bos angstig zijn, en absoluut niet ontspannen.

Als ik even naar mezelf kijk: ik ben een echte landrot, woon ver van de zee vandaan. Ik vind tijdens een vakantie een strandwandeling heerlijk, maar voor de echte ontspanning ga ik liever naar t bos. De stilte werkt voor mij meer ontspannend dan de wind en de golven van de zee. Dus daarom denk ik dat je t beste kan ontspannen met dingen waarmee je vertrouwd (of opgegroeid) bent.

Ik las ooit een artikel hierover, dat als conclusie had dat het vooral komt door alle fractal-vormen in de natuur, die je niet bewust waarneemt, maar die wel een sterke invloed op je geest en welzijn hebben.

Al je stress en frustraties verdwijnen als je een bent met de natuur!
Stress en frustraties zijn opgebouwde spanningen. Je raakt ze kwijt door lichamelijke inspanning of geestelijke ontspanning.
Doordat je een bent met moeder aarde, neemt zij je spanningen over. Het is een Universeel iets. Je kan de bomen aanraken, het gras voelen, of bloemenruiken. Het geeft je een rustgevend gevoel. Dichterbij Goddelijke krachten...
De natuur is van oorsprong vrij van emoties, dieren kennen ook emoties en reageren in de natuur. Wij zijn deels als dieren. En onze emoties worden bepaalt door natuur en omgeving. De omgeving van het bos is rustgevend, het is stil en je hoort vogels fluiten. Het geeft je goed gevoel!
Meditatie in natuur maakt je relaxer. En je krijgt er een "leeg"hooft van.
De mens is niet gemaakt voor constant te denken. Als je in je Alfa staat wil komen moet je naar een staat van gelukzaligheid streven. Walhalla of dergelijke. lekker wandelen of onder een boom liggen dromen zijn voorbeelden van hemelse ervaringen. Het gevoel van gelukzaligheid is op je best! Er zijn geen dreigingen of spanningen. Niemand valt je lastig of commandeert je.

Het bos waakt over je...

Ik denk dat het in ons 'instinct' zit.

Net als vuur en water, dat intrigeert vaak, het zijn denk ik de krachten en de bewustwording van de natuur die ons geruststellen.
Tijdens een strandwandeling ben je meer geaard en één met de natuur omdat je je bewust bent van het moment en je je niet laat afleiden door de dagelijkse stress/sleur, hierdoor ervaar je zo'n wandeling als rustgevend.

Er is onderzoek gedaan naar mensen die in/met de natuur werken. Mensen die b.v. geregeld in de grond wroeten met hun handen en met groen werken, zijn meer één met de natuur en hebben minder last van stress en zijn gelukkig dan stadsmensen.