Waarom is hardlopen zo verslavend?

Hardlopen is verslavend Door Ernst Arbouw Volgens schattingen van de atletiekbond lopen twee miljoen Nederlanders regelmatig hard. De motieven van al die renners kunnen variëren: conditie opbouwen, gewicht kwijtraken, een daad stellen door een marathon te lopen. Of gewoon verslaving. Want – volkswijsheid – hardlopen is verslavend.
Steef Bredeweg, sportarts en hoofd van de sportpoli in het UMCG, bevestigt dat lopen verslavend kan zijn – ook voor sporters die geen enorme afstanden rennen. Die verslaving, legt hij uit, wordt toegeschreven aan endorfine, een stof die het lichaam aanmaakt tijdens het sporten en die lijkt op morfine. Hardlopers, maar ook andere duursporters als bijvoorbeeld fietsers en wedstrijdroeiers, komen onder invloed van endorfine in een soort euforische roes.
Dat zogeheten “runner’s high” werd in 1983 voor het eerst beschreven in het Journal of the American Medical Association (JAMA). Kort uitgelegd: wie een runner’s high beleeft, krijgt even het gevoel dat alles kan, alles lukt en niks teveel is. Vermoeidheid en pijntjes verdwijnen en je zit even enorm goed in je vel. Het effect van de hardloopeuforie strekt zo ver dat tegenwoordig serieus wordt gekeken naar hardlopen als mogelijke bestrijding voor depressieve klachten.
Bredeweg leidt een onderzoek onder ruim vijfhonderd beginnende hardlopers die afgelopen najaar meededen aan de 4 Mijl van Groningen. Hij vertelt dat veel lopers al vrij snel een prettig gevoel kregen van het rennen. Veel van hen bleven ook na de 4 Mijl actief sporten. Daarbij ligt wel het gevaar van blessures op de loer, waarschuwt de sportarts. Veel verslaafde lopers gaan langer door dan verstandig is en veronachtzamen mogelijke blessures. Zo krijgt, afhankelijk van de gebruikte onderzoeksmethode, ieder jaar 30 tot 70 procent van de lopers te maken met een blessure.
Daarmee is een hardloopverslaving aanzienlijk minder gevaarlijk dan een nicotine-, alcohol- of drugsverslaving. Daar zal de omgeving van de geblesseerde draafjunkie misschien anders over denken. Volgens Bredeweg komt het nog wel eens voor dat geblesseerde sporters hun energie-surplus afreageren op hun omgeving. Tips voor deze rubriek? Mail naar uk@rug.nl