Hoe is de sport curling een olympische sport geworden?

Bij het beoordelen of een sport een Olympische sport kan worden, gelden onder meer deze criteria:
- Geschiedenis van de sport, is deze al eerder in het programma opgenomen, aantal aangesloten nationale federaties en de mate van deelname aan wereld- of continentale kampioenschappen.
- Institutionele zaken, zoals financiële status, bestuur en strategische planning.
- Meerwaarde aan de Olympische beweging: het imago van de sport en of de sport Olympische waarden vertegenwoordigt.
Op basis hiervan werd curling toegelaten. Het Olympisch Comité houdt zich niet bezig met de vraag of iets een ‘aparte’ sport is of niet.

Curling was opgenomen in het programma van de Olympische Winterspelen in 1924 in Chamonix, hoewel de resultaten van die wedstrijd tot 2006 door het Internationaal Olympisch Comité niet als officieel werden beschouwd. Curling was een demonstratiesport tijdens de Spelen van 1932 en daarna opnieuw na een lange afwezigheid in 1988 en 1992. De sport werd uiteindelijk toegevoegd aan het officiële programma voor de Nagano-spellen van 1998.


Ontstaan
Rond 1500 gooide iemand een platte steen over het bevroren water. Doordat de bewegingen die de steen over het ijs maakt zo fascinerend zijn besluit men er een spel van te maken om de stenen zo dicht mogelijk bij een bepaald punt te laten komen.
In het algemeen wordt aangenomen dat de sport in het 16e-eeuwse Schotland is bedacht, alhoewel het schilderij ‘Jagers in de sneeuw’ van Bruegel uit 1565 Nederlandse boeren afbeeldt die het spel spelen. Curling zoals het tegenwoordig gespeeld wordt, is in Schotland ontwikkeld.