Mijn oma is ongeneeslijk ziek, hoe zie ik dat ze bijna aan haar eind is? (ivm op tijd afscheid nemen)?

Ha, die Miekyboy;

Daar is geen zinnig en praktisch antwoord op te geven. Bezoek haar zo vaak als je zelf wilt en kunt (en zij nog aan kan natuurlijk). Een van die bezoekjes zal immers altijd de laatste blijken te zijn, daar doe je nu helaas niets aan. Sterkte.

Toegevoegd na 30 seconden:
'Mikeyboy' natuurlijk, sorry....

De dood zal het niet van te voren zeggen dat morgen de laatste dag is. Dus neem iedere keer goed afscheid en zeg nu nog wat je wil zeggen ook al leeft ze nog 3 maanden.
Zodat als het toch heel onverwachts gebeurd je geen schuldgevoel heb, ik had het morgen willen doen.

Nu kan ze nog wat zeggen omdat ze ook al moeilijke begint te praten.
Zou zeggen doe het morgen direct.

Toegevoegd na 1 minuut:
heb = heb

Dat blijft voor een dokter ook moeilijk om een dag/tijdstip te geven.Maar nu je Oma nog kunt praten zou ik de kans benutten om haar te vertellen wat je nog aan haar wilt vertellen.

Want de dood komt altijd onverwachts..

Toegevoegd na 1 minuut:
Ow..sorry..ik vergeet het ook....Sterkte de komende dagen!

Weet je het is heel erg heb het 2 jaar geleden nog meegemaakt
Als zei al zover is zal ik nu alvast beginnen met afscheid nemen.
en zorgen dat je haar alles verteld wat je ooit had willen vertellen en haar vooral vaak vertellen dat je van der houd. Ik kan natuurlijk niet zeggen wanneer zei haar laatste adem zal uitblazen maar zo te lezen is het al heel dichtbij. Veel sterkte hoor.

Als je in de gelegenheid bent en je hebt er behoefte aan, dan zou ik regelmatig naar haar toe gaan, gewoon bij haar zitten en haar hand vasthouden of strelen. Dat vindt ze vast heel erg fijn en dat zal haar steun en troost geven. En dan neem je ook op een fijne manier afscheid van haar.
Alleen zal je natuurlijk niet precies weten, welke keer de laatste keer is dat je haar bezoekt.
Maar dat hindert niet. Het zou een mooie, maar zware "taak" voor je kunnen zijn, waar je later vast met veel dankbaarheid op terug zult kijken.
Heel veel sterkte.

Een stervensproces is nooit goed in te schatten.
Een sterk hart en een sterke wil kunnen daar een grote rol in spelen.
Wat je beschrijft over de toestand van Oma is dus duidelijk een ernstige toestand.
Nochtans is het moeilijk te voorspellen.
Een van veranderende lichaamsfunctie is de ademhaling die een onregelmatig karakter gaat krijgen.
Maar dan nog is het moeilijk aan te geven.
Sterkte.!

Bezoek haar regelmatig en ga er van uit dat elke keer de laatste keer is. Het is onmogelijk om te voorspellen welk traject er nog wordt afgelegd en of je in die tijd nog in staat bent om te communiceren met haar.
Maar als je haar nu nog diep in de ogen kunt kijken en vertellen wat je voelt, doe je het goed. En morgen ook.
En dan heb je ook achteraf een goed gevoel erover.

Alle goede antwoorden zijn al gegeven, maar ik wil je toch veel sterkte toewensen.

Praat met haar of als ze het erg moeilijk krijgt met praten, praat tegen haar. Begin nu gewoon alvast met afscheid nemen, want of je het echt kan zien, dat weet ik niet.
Mijn oma is in maart van dit jaar overleden. Beetje hetzelfde verhaal, longkanker met uitzaaiingen.
Op een gegeven moment merk je gewoon dat beetje bij beetje het leven eruit gaat, maar zelfs dan kan het nog een hele tijd duren.
Mijn oma had een euthanasieverklaring en kon dus gelukkig zelf aangeven dat ze niet meer wilde. Dit gaf iedereen ook de kans om afscheid te nemen.
Het is het mooiste, maar ook het moeilijkste wat ik tot nu toe in mijn leven heb gedaan.
Mijn oma kon ook niet meer praten op het eind, maar woorden waren niet nodig. Een aanraking of een blik zegt genoeg.

Ik zou zeggen, ga vaak langs bij haar, en geef haar al die knuffels en kussen die je haar wil geven. Vertel wat je voelt en dat je van haar houd en vraag en zeg alles wat je ooit hebt willen vragen/zeggen.

Misschien heb ik het een beetje dramatisch gemaakt, maar het is nou eenmaal niet leuk. En ik hoop dat je, nu je dit hebt gelezen, ook wat makkelijker kan verwerken als het moment eenmaal daar is.

Heel veel sterkte de komende tijd!

Het geboren worden is al niet eens te voorspellen, laat staan het sterven.
Afscheid nemen is een van de moeilijkste dingen die er zijn.
Geen afscheid nemen is vaak nog moeilijker.

Neem voor je zelf nu de tijd er over na te denken, wat zou je nog willen zeggen en wat wil je nog vragen.
Zijn er nog bepaalde dingen, doe het dan , spreek het uit, vraag het.
Heb je niets te zeggen of te vragen, neem dan in gedachte afscheid, heb er vrede mee, leg je er bij neer dat je oma zal sterven.
Als je dat kan accepteren, heb je al afscheid genomen.
Kan je er straks mee leven en het een plaats geven.
Dat geeft echt geen schuldgevoel.

Nu afscheid nemen van je oma?
Hoe zou je het moeten doen?
Wat zal je moeten zeggen?
Je oma zal het misschien niet eens begrijpen.
Afscheid nemen als ze straks op sterven ligt ,gaat bijna nooit, ze horen niets meer, zijn te zwak of zijn al in coma.

Zolang ze nog aanspreekbaar is, wees er voor haar, praat met haar en toon begrip, dat is echt voldoende.
Heb geen schuldgevoel, niet voor nu en niet voor later.

Ik hoop dat mijn antwoord je rust en zelfvertrouwen geeft, als er straks het moment van sterven is, mogelijk ben je er niet bij, daar kan een stervende bewust voor kiezen.
Ik wens je berusting en inzicht.

Helaas weet ik precies waar je mee zit..
Pff alvast heel veel sterkte gewenst.
Mijn beide oma's zijn aan deze ziekte overleden (69 en 60jaar ) de 1e oma overleed in 1997 , dit was een hele bewuste sterfdag je zag aan verschillende voortekenen de dood intreden, de morfine dosis werd verhoogd, en de arts gaf haar een week ongeveer, ze is die dag zelf nog overleden. (Haar hart kon het niet meer aan)
Mijn andere oma 1 december j.l. overleden , ook kanker ..
Ze gaven haar zondag ervoor nog een aantal maandag, dindsdag overleden in haar slaap, ze was 5 minuten alleen en blies haar laatste adem uit.
Wat er al gezegd wordt in vorige antwoorden: Het is zo verschillend per individu...

Maar dat maakt het allemaal niet minder zwaar, ga zo vaak mogelijk zou ik zeggen, ik heb dat ook gedaan..
Ben die maandag ervoor en op dag zelf geweest met mijn dochtertje en achteraf ben ik daar zo blij mee..

Nogmaals: Sterkte

Toegevoegd na 3 minuten:
Zag dat ik maandag had igetyt, maar bedoelde ze gaven haar een aantal maanden...

Als het zover is dan zie je dat, geloof me, bij een dierbare zie je dat, en dan pas weet je dat het zover is, eerder niet... Dus aan antwoorden heb je weinig...

Succes! Groet Cantare....

Een maand voordat het sterven gebeurt gaan de ogen naar sanpaku... Dan wordt het wit onder de ogen zichtbaar... Dat is een teken dat het in een maand gebeurt...

Het is inderdaad moeilijk om erachter te komen wanneer zij komt te overlijden en omdat wij niet precies weten waar die ziekte zit buitenom haar nekwevels. als ook haar longen zijn aangetast. als zij dan in haar allerlaatste fase zit dan hebben zij vaak een andere geur bij zich als zij een andere geur bij zich heeft dan is het meestal nog een kwestie van uren. sterkte ermee en moge je de kracht vinden om dit te verwerken.

Op dat moment schijnt een witte licht op haar gezicht.
Dat moet je gewoon kunnen merken.
Zij doet dan het alles heel normaal is...
Wat ik weet dan he,
Sterkte...

Ik ben er vorigjaar bij geweest toen mijn schoonmoeder overleed en wij (ik en de nachtzuster0 konden zien dat ze niet lang meer had.die dag kreeg ze een soort van masker over haar gezicht heen,haar handen en voeten waren al wit en koud.S`nachts liep van van boven en onder leeg en dat rook alles behalve prettig,maar het lichaam loosde alles wat er nog in zat.Die geur is niet te omschrijven maar zo iets vies heb ik nog nooit eerder geroken.We hebben haar verschoond en gewassen,en ze mompelde in haar slaap de hele nacht moeder,moeder.....
Ook begon haar nues al wit te worden op een gegeven moment en toen ineens begon ze sneller te ademen om vervolgens in een hele kalme ademhaling te komen.Dan ademd ze nog wel maar is niet meer te zien.Na 10 minuten was het gebeurt,en overleed ze in haar slaap in het bijzijn van mij en haar man.
Dus je ziet wel dat ze ineens achter uit gaan.1 dag ervoor had ze dat masker,maar wel een hele goede opleving,waardoor je dus denkt he ze knapt mischien weer een beetje op.Mijn schoonmoeder heeft 2 dagen voor oud en nieuw vorigjaar te horen gekregen dat ze maag lever kanker had en 15 januari overleed ze al.In die 2 en een half week waren wij er elke dag met de hele familie en omstebeurt sliepen we daar s`nachts,samen met een nacht zuster.Mijn schoonvader was toen 82 en konn het allemaal niet bolwerken.Dus geniet van elk moment,ik ben blij op deze manier afschijd genomen te kunnen hebben,want bij mijn eiogen moeder(48 jaar) was het zomaar ineens over.Die ging naar het ziekenhuis voor een onderzoek wat niet goed is gegaan waardoor ze is overlden.dan word je in 1 x gebeld of je komen wilt en dan hoor je dus dat ze is overleden.Zomaar ineens van uit het niks,das erg moeilijk te bevatten en te verkroppen,zo`n onnodige dood en geen tijd voor afscheid!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd,praat met je oma,zeg haar alles wat je haar nog te zeggen heb en probeer zachtjes aan afschijd te nemen.Hou der vast en laat haar weten dat je van der houd en je haar gaat missen.

sterkte!!!!

Je kunt het vaak aan de ademhaling merken als iemand gaat sterven. Er ontstaat dan een zogenaamde Cheyne Stokes ademhaling. de ademhaling wordt onregelmatiger en diepe ademhalingen worden afgewisseld met tussenpozen van vrijwel volledige ademstilstand.
Het kan ook zo zijn dat iemand minder bij bewustzijn raakt. Dit gebeurt ook vaak door het opghogen van de morfine.
Het kan zijn dat er een ondertemperatuur onstaat, minder dan 36,5 graad dus.
De zogenaamde lijkvlekken kunnen vlak voor overlijden al ontstaan, een soort wittige vlekken op de huid.
Mensen kunnen angstiger worden vlak voor overlijden of juist het tegenovergestelde, een soort serene rust over zich heen krijgen.