Stel: een sportschoolhouder of instructeur heeft het vermoeden dat iemand anorexia heeft. Zou die daar wat van zeggen?

Mensen gaan naar een sportschool om zich gezonder te voelen. Dat lukt door sporten, maar ook door goed eten en zorgen dat je niet teveel stress hebt. Ik ga zelf naar een sportschool en krijg regelmatig opmerkingen over mijn houding, ademhaling, mijn trainingsschema maar ook over voeding.

Ik waardeer dat bijzonder, want ik heb er weinig verstand van. De sportschoolhouder mag rustig zeggen dat ik te zwaar ben en wat ik het beste kan doen om af te vallen. Dat heeft inmiddels succes.

Anorexia ligt iets gevoeliger, maar ik vind best dat de sportschoolhouder een open gesprek mag beginnen en vragen waarom de persoon traint, wat de doelen zijn, hoe diegene denkt de doelen te bereiken en wat het voedingspatroon is. De sportschoolhouder mag ook best zeggen dat iemand moet uitkijken voor een te laag gewicht en adviezen geven hoe daar in de training en voeding mee om te gaan.

Maar een sportschoolhouder is natuurlijk geen dokter. Als iemand toegeeft anorexia verschijnselen te hebben, lijkt mij een verwijzing naar een dokter op zijn plaats.