Waarom zijn topsporters niet vaak tevreden met een 2e of een 4e plek?
Bert van Marwijk zei laatst, dat hij nog steeds baalt van het feit, dat het Nederlands herenvoetbalelftal net geen wereldkampioen is geworden. We waren er zo dichtbij. Maar stel, als Nederland de finale wel had gewonnen, zou Vicente del Bosque wellicht ook hebben gezegd, dat Spanje er zo dicht bij was. Er kan maar 1 winnaar zijn. Een 2e plek is dus ook mooi, altijd beter dan een 6e plek. Op de Olympische Spelen wordt de 4e plaats de meest ondankbare plaats gevonden. Goed, dan grijpt een sporter net naast de medailles, maar medailles zijn maar stukken metaal. Er zijn maar 3 plekken voor medailles, terwijl er veel deelnemers zijn. Niet iedere Olympier krijgt een medaille. Een 4e plek moet heel eervol zijn. Beter dan een 6e plek. Heelveel sporters gaan met een katergevoel naar huis, terwijl ze heel goed hebben gepresteerd.