maffe vraag misschien,maar wat kan je doen met een ouijabord?

Deze vraag is al een heleboel keer gesteld. Elke keer ben ik weer verbaasd, welke rare verhalen de ronde doen over ouijaborden. Niemand lijkt te willen inzien dat het ouijabord totaal NIET WERKT bij culturen die er nog nooit van hebben gehoord. Mensen uit die culturen kunnen alles doen wat je met zo'n bord zou moeten doen, zonder er ooit ook maar enig effect van te merken. Dat zegt genoeg, lijkt mij. Maar ja, helaas kunnen maar weinigen over de grenzen van hun eigen vertrouwde cultuur kijken. Vooral als daardoor de eigen vooroordelen worden ontkracht, zet men liever de oogkleppen terug op.

En mocht je er wel in geloven, dan neem de antwoorden ter harte die je het gebruik van dit 'medium' afraden.

Mocht je er wel in geloven, dan is dat geloof het probleem - niet het ouijabord. Je kunt het ouijabord verbranden, maar dat is slechts een "armeluisoplossing". Even snel het acute gevaar wegnemen zonder dat je het eigenlijke probleem onder ogen durft te zien. Het werkelijke probleem blijft bestaan, maar nu heb je dat niet meer in de gaten - en dat maakt de situatie juist gevaarlijker. Beter, maar ook moeilijker, is het wanneer je de confrontatie durft aan te gaan met het eigenlijke probleem. Dat betekent dat je de confrontatie met jezelf moet aangaan. Werk aan jezelf. Zoek de oplossing IN jezelf in plaats van buiten jezelf. Daar groei je van, daar wordt je sterker van, daarmee verkrijg je inzicht in jezelf. Je bent niet meer passief en afhankelijk van dingen die buiten jou staan, maar je kunt de wereld aan vanuit je eigen innerlijke kracht. Het kost meer moeite, maar het resultaat is een sterke, onafhankelijke persoon met een grote innerlijke kracht en veel inzicht in zichzelf en anderen. Dat lijkt mij alleszins de moeite waard.

Wijze woorden die ik onderschrijf.
Maar, zoals jij ook weet, is de mens onderdeel van het grote geheel.
Velen voelen de dringende behoefte ook dit, als onderdeel van het menselijk bestaan en zijn plaats hierin, te onderzoeken.
Ieder op zijn eigenwij(s)ze.
Op die weg komt hij van alles tegen waarin hij een keuze zal maken (of niet, maar ook dat is een keuze), die hem uiteindelijk weer voor een volgende keuzemogelijkheid stelt. Lering door ervaring van het totaal.

Ik ben het met je eens. Daarom is het prima, dat nexustrine ook dit onderzoekt. Dat hoef ik hem niet meer aan te raden, dat doet hij al. Ik zie hem echter in de val lopen waar helaas velen inlopen. Ik ben bang dat hij door zijn onderzoek zich gaat beperken tot één bepaald soort ideeën. Dat kan nooit goed zijn. Je ziet op deze pagina al dat sommigen proberen nexustrine in hun kleine wereldje te trekken door hem hier uit de openbaarheid weg te halen. Ze raden hem aan, via PB's te communiceren, en die communicatie te beperken tot dat ene kleine groepje. Daarmee proberen ze hem zover te krijgen, dat hij de contacten met de buitenwereld verbreekt. Dit gedrag zie je normaal gesproken alleen maar bij enge sektes. Nexustrine, blijf alsjeblieft contact houden met de *hele* wereld, en beperk je niet tot dat ene kleine groepje! Ze mogen dan het beste met je voorhebben, maar dat geldt ook voor die enge sektes - ook die zijn ervan overtuigd dat het het beste is wanneer hun volgelingen alle contacten met de maatschappij en zelfs met hun familie verbreken. Dit is vooral zo eng omdat nexustrine nu juist voor die ideeën valt, die hem afhankelijk maken van anderen. Die hem tot een passief slachtoffer maken van machten waar hij geen zeggenschap over heeft. Hij zou zoveel sterker kunnen worden wanneer hij zich ook zou openstellen voor de andere kant van dit vraagstuk. Dan zou hij zien dat alle mogelijke gevaren vanuit hemzelf komen - iets wat overigens al een bepaalde persoonlijke kracht vereist om dat toe te geven. Na dat inzicht te hebben verworven, zou hij niet alleen het probleem, maar vooral ook de *oplossing* binnen zichzelf kunnen zoeken. Daar zou hij dan echt sterker en wijzer uit kunnen komen. Hij zou geen slachtoffer meer zijn van machten waarover hij geen controle heeft - in plaats daarvan zou hij een leider zijn met zelfinzicht en beheersing.

Ik begrijp je bezorgdheid, of misschien is het wel overbezorgdheid(?).
Mijzelf nagaand heb ook ik in moeilijke perioden een kant gekozen om dingen beter te leren begrijpen. Gaande die weg veranderde mijn keuze en volgde een ander pad, om vervolgens weer op een andere weg uit te komen.
Als we de weg willen gaan, zal deze ons ook bij ons doel brnegen, of merken dat de weg het doel is. Allemaal ten gevolge van het leerproces, die elk mens zelf moet ondergaan/aangaan. Ok, het lijkt dat hij één kant op getrokken wordt maar ik heb het volste vertrouwen in een goede afloop.
Leven is leren van de builen die we in dit proces oplopen.
Ieder zijn les, ieder zijn weg. We mogen waarschuwen maar de ander bepaalt zijn eigen weg van lering en neemt daarmee zijn verantwoordelijkheid. Vwb die bp: Ik kan me voorstellen dat hij iets wil delen wat niet voor ieder leesbaar mag zijn.
Verder, wat hier geschreven wordt zal ook door hem ter harte worden genomen.

Mee eens. Met je laatste zin heb je *precies* de reden te pakken, waarom ik hier reageer en waarom ik de dingen opschrijf die ik opschrijf. Sommige anderen zullen mijn teksten misschien als negatief zien, of zich er zelfs (hoe onterecht!) door aangevallen voelen. Daar heb ik op GV de nodige vervelende ervaringen mee moeten opdoen. Maar ik ga ervan uit dat mijn woorden door nexustrine zullen worden gelezen, en dat hij ze op z'n minst in zijn achterhoofd houdt. Mocht hij er toch voor kiezen de "sektarische" weg te bewandelen en zich af te sluiten voor de rest van de wereld, dan is dat natuurlijk zijn eigen keuze en verantwoordelijkheid. Wanneer hij daarvoor kiest, hoop ik dat ik in ieder geval een klein zaadje heb geplant, dat zal blijven sluimeren tot nexustrine er klaar voor is om te groeien. Op dat moment zal mijn zaadje ontkiemen en hem alsnog helpen zich open te stellen voor de wereld. Ik hoop dat dit alles niet nodig is, en dat hij meteen al alle informatie tot zich neemt. Sommige van zijn teksten hier op deze pagina doen echter helaas anders vermoeden. Daarom heb ik, uit voorzorg, mijn zaadje geplant.

En met jou velen.
We kunnen de ander het beste van ons gunnen en meegeven, maar we kunnen het leven niet van hem overnemen.
Daarin mogen wij niet bepalend zijn alleen maar ondersteunend, hoe pijn ons eigen hart zo nu en dan kan doen.

Jij spreekt ook een aardig woordje goeroes, merk ik, lifehacker.