wat is dat toch dat je je bij de ene persoon wel op je gemak voelt, en bij de ander niet?

Het heeft te maken met herkenning. Hoe vreemd het ook klinkt. Je herkent iets van jezelf in die ander, waardoor je je snel thuis voelt. We zijn nu eenmaal kuddedieren, we zoeken altijd naar onze eigen roedel.

Het heeft niets met kleur of ras of godsdienst te maken, dat is het vreemde. Ik was bv zeer op mijn gemak, met een Somalische moeder van 12 kinderen, en dat was andersom ook zo. Nou, groter verschil kon je niet hebben.
En toch was er die herkenning.

Het kán door het verleden komen.

Op je gemak voelen door:
- Iemand heeft je gesteund
- Iemand heeft je ooit met iets geholpen
- Je kent iemand al heel lang
- Doet nooit iets uit het onderste rijtje
- Luistert goed
- Staat altijd voor je klaar
- Goede band

Niet op je gemak voelen door:
- Leugen/Roddel vertellen over jou
- Een geheim van jou verklappen
- Onaardige dingen zeggen
- Nooit voor je klaar staan
- Altijd over zichzelf bezig

Soms stralen mensen iets bewust of onbewust uit, wat je bang, onzeker of wat dan ook maakt, of geheel andersom. Je bent vatbaar voor een bepaalde sfeer/uitstraling/frequentie of niet.
Heeft dus met beide personen te maken.

Er zijn ook onderzoeken gedaan waaruit blijkt dat geur hier een belangrijke rol bij speelt - we zijn toch nog steeds dierlijker dan we denken ;-)

het heeft soms ook met je achtergrond te maken of liefhebberijen te maken.
boerenmensen zijn graag bij elkaar en ook andere soorten beroepsgroepen.
ik heb dat met mensen van vroeger, pas zag ik iemand die vroeger bij mij in de klas zat, dan praat je weer netzo gemakkeljk als 50 jaar geleden.
en natuurlijk als je iemand spreekt die aandacht voor je hebt, dat voelt ook goed, als het echt gemeend is.

Volgens mijn idee heeft het ook te maken met een herkenning onbewust op een ander niveau. Op zieleniveau. Collectief bewustzijn.

Als jij je op je gemak voelt bij iemand, dan heeft die persoon iets dat jij prettig vindt of behoefte aan hebt.
Heb je rust nodig dan trekken mensen die dat uitstralen je aan. Herkenning van de werkelijke ik in de persoon helpt ook. Alles is energie en daarom voelt iets ook goed of niet.
Als ik in een gesprek niet bij mezelf kan blijven en me nerveus blijf voelen, stroomt mijn energie niet met die persoon. Dan moet ik daar dus niet zijn. Terwijl die persoon wel met anderen kan klikken. Dat ligt dus aan wat beiden uitstralen en wat voor persoon ze zijn. Ik spreek liever van energie dan over chemie omdat dit laatste voor mij een onprettig, giftig gevoel geeft.
Als mijn energie lekker voelt, dan is het goed.

mensen bruisen van de energie, al beseffen we dat niet altijd...
als je een hele dag met mensen gesproken hebt ben je ook doodop, ook al heb je de hele dag op een stoel gezeten.
soms ontmoet je iemand nieuw die je wel zou willen omarmen, waarom? gewoon omdat je aura's / energien overeenkomen / aantrekken...
en soms gaan je nekharen al overeind staan zonder dat je nog maar met diegene gesproken hebt, dan botsen die aura's met elkaar...

Een 'aardse' verklaring is zoals Rieneke het zegt: door herkenning.
Ik wil hier een voorbeeld aan koppelen:
Mijn allergie zitten in dat soort personen welke volgens het enneagram een type 8 zijn: een baas.
Nu ik dit zo schrijf kom ik erachter dat ik het moeilijk kan omschrijven. maar ik heb alle personen eens op een rijtje gezet en naast elkaar om te vergelijken en weet je wat ik zag: mijn broer.
Nu heeft mijn broer altijd een overwicht over mij gehad. Heel subtiel maar toch. En alle type 8 willen een baas zijn en een overwicht hebben.

Ik herken de persoon in de 1e blik/seconde van de ontmoeting. Waaraan: aan die hele kleine dingetjes die hij doet, zegt, houding, uitstraling. Want o, wat ken ik mijn broer toch door en door. Tot in de kleinste puntjes en in herken die eigenschappen door ook zo subtiel in een ander.

Voor mij werd dit geheel me duidelijk doordat ik opeens inzag dat het steeds dezelfde soort personen was (steeds een manager). Toen ben ik die dus in mijn hoofd over alle perioden van mijn leven eens naast elkaar gaan zetten.

---

De 'spirituele' verklaring heeft te maken met de energie van jezelf en van anderen.
Het heeft alles te maken met het wel of niet 'geslurpt' worden van je energie.
Als jij zelf niet slurpt, dan ben je misschien kwetsbaar voor mensen die wel je energie slurpen. De meeste mensen slurpen wel de energie op de een of andere wijze. Maar die mensen die het zo enorm veel doen, daarbij zal je je niet op je gemak voelen.
De mensen die je energie geven en jezelf in je energie laten, zal je je op je gemak voelen.
Als mensen je energie geven, kan het zijn doordat jij zelf slurpt.

Elk persoon heeft een aura, welke een energie uitstraalt. Door deze energie die je oppikt zal je je op je gemak voelen of niet. als je positief bent straal je positieve energie uit en als je negatief bent straal je negatieve energie uit.

Het kan ook zijn dat je met deze persoon een band hebt, wellicht uit een vorig leven.

Ik denk dat naarmate je meer in balans bent er ook steeds meer mensen naar je toekomen en tegen je beginnen te praten, zelfs mensen die je niet kent. Ze voelen onbewust je energie en willen er wat van delen.
Maar ik denk dat ik nu twee dingen door elkaar haal.

Je lichaam heeft een soort uitstraling ,een aura.deze aura heeft een omtrek van 3 meter.
Dit magnetische veld omringt jou.
Op 10 meter afstand raken jullie aura s elkaar niet kom je dichter bij elkaar dan gaan je uitstralingen elkaar raken.
Soms voelt dit prettig als het iemand met een prettig aura is en soms niet .
Als je dus een bepaalde afstand overschrijdt vermengen de aura s zich.

Hoi, Ik geloof dat je dat weet zonder dat je iemand aan hoeft te kijken. Het is het gevoel wat om iemand heenhangt wat jou aantrekt of afstoot. Je kunt een foto laten maken van je aura hiervoor. Hier kun je wel wat redenen vinden van aantrekking en afstoting.
Kijk eens op de site van www.aura-foto.nl en misschien durf je af te spreken.