Waarom kijkt men voornamelijk naar iemands daden (wat hij doet) en niet naar wie iemand is?

Question

Toegevoegd na 38 minuten:
Ik wilde het eerst proberen zonder verdere uitleg.

Dit is een spirituele vraag. Welke het onderstaand een voorbeeld is:
Het gaat om de relatie tussen een dochter en een vader. De vader is een beroepsmilitair en erg autoritair.
De dochter wordt opgevoed met harde hand, op figuurlijke wijze dan, dus wordt mentaal klein gehouden. Er wordt veel geschreeuwd door de vader, veel gedreigd.
De dochter moet in haar kind tijd veel vluchten en schuilen voor de uitvallen van de vader.
Maar wat ze pas later kan begrijpen, is dat haar vader haar wilde leren om juist sterk te zijn, om het voor haar zelf op te kunnen nemen. Zodat ze klaar is voor oorlog (hij is toch een militair) en het onrecht in de maatschappij.

Dus wie de vader is: hij is in zijn hart een goede vader omdat hij zijn dochter een (in zijn ogen) belangrijke les wil leren: namelijk sterk zijn en voor jezelf opkomen. Maar zijn lesmethode is een beetje erg hard om zo een les te leren.
De dochter ziet haar hele leven de man als een kwaadaardige man die haar nooit normaal kan behandelen. Maar om dit verleden een plaatsje te kunnen geven, zal zij toch haar verleden moeten leren accepteren.

De focus van de dochter is door de trauma's enorm gericht op de daden en niet op de man. Zij kon de liefde die de vader heeft niet zien.

Nogmaals dit is een spirituele vraag geplaatst ook in die categorie.

 · Accepted Answer

De mens achter de mens zien, ken je deze uitdrukking?
Dit is het antwoord op je 'hoofdvraag'.

Het is voor sommigen een kunst om iemand 'werkelijk' te zien!

Ik zelf heb wel eens de opmerking gehad nadat iemand mij vreselijk gekwetst had;'Ik snap niet dat jij nog normaal kan doen tegen diegene.' Mijn antwoord is dan;'Dat komt omdat ik achter diegene 'dat andere mens' zie.' Ik zie/voel dan de kwetsbaarheid van diegene en dat blijf ik altijd zien. Het mooie wat óók in hem/haar leeft. Het kleine kwetsbare kind in hem/haar.

Wat betreft je toelichting,
Vader oefend gezag uit, ook over zijn dochter, helaas.
Mogelijk weet deze man niet beter, als hij wél beter wist, zou hij anders handelen. Hij weet (nog) niet beter dan dat hij zijn dochter hard moet maken, bestendig tegen tegenspoed/slagen.

De dochter ziet haar vader als die kwaadaardige man en dat was het ook voor haar!

In deze situatie zou je kunnen denken, spiritueel gezien, dat de dochter, vader veel te leren heeft, wanneer zij de moed op kan brengen om hem uit te leggen hoe zij dit ervaren heeft. Vaak gebeurd dit als zij zelf kinderen heeft en die kinderen bewust liefdevol op wil voeden omdat zij haar kinderen iets anders wil geven dan wat haar vader haar gaf. Zij zal het dan nog moeilijker vinden om te mogen kunnen begrijpen waarom haar vader zo handelde als hij handelde.

Even buiten die kinderen om, wanneer zij zou proberen haar vader uit te leggen hoe zij dit ervaren heeft en durft te kijken in zijn ziel, durven zien dat hij niet beter wist, want dat neem ik aan anders zou hij het anders hebben gedaan, zal zij haar vader iets heel mooi's kunnen leren. 
Het zal haar opdracht zijn haar vader een levensles te laten inzien. Het is voor haar een les om liefdevol te kunnen blijven. Haar vader kunnen vergeven. Zij heeft mogelijk ook de opdracht om dit soort gedrag wat vader mogelijk ook weer vanuit zijn opvoeding mee heeft gekregen, te door breken. je ziet vaak dit soort 'lijnen/patronen' . Ik zie dit dan als een opdracht om de lijn te doorbreken. 
Wanneer zij werkelijk de persoon achter haar vader kan zien, het leert te begrijpen én vergeven, zal haar trauma afnemen.

Hier gaat het vooral om; vergeven, beseffen dat sommigen gewoon niet beter weten. Leren in liefde te accepteren, maar vooral vergeven. Vergeving is een groot geschenk voor jezelf!

Vergeving maakt plaats voor liefde!

 · Answer

iemands daden maken hem of haar  de persoon die hij is. Als ze enkel naar je kijken wordt je op uiiterlijk beoordeeld, en dat wil je ook niet, toch?

 · Answer

De reden is heel eenvoudig.  
Iedereen met een vlotte babbel kan zegen/beweren wat die wil en veel beloven.

Maar het is uiteraard pas van belang als hij ook de daad bij woord voegt.  Daarom gelooft men pas iemand als hij de daden verricht !

 · Answer

Omdat de daden hetgeen zijn waar je meteen mee geconfronteerd wordt, de daden zijn een uiting van wie je bent.

Het wordt nogal ingewikkeld als je moet kijken naar wie iemand werkelijk is, want dan zou je gedachten moeten kunnen lezen. Je kunt iemand natuurlijk wel beter leren kennen door serieuze gesprekken te voeren of heel lang contact te hebben, maar dat is meestal voorbehouden aan een klein groepje en er is een hoop tijd voor nodig.

Als je bedoelt met 'naar wie iemand is' dat er ook gekeken moet worden naar welke maatschappelijke positie iemand bekleedt, of wie zijn familie is, dan gebeurt dat al. Soms meer dan gezond is. Kijk b.v. maar naar bekende Nederlanders.

AlphaLimaSierra · Answer

Hoe een persoon is, wordt geëtaleerd in zijn daden.

 · Answer

Wie iemand is wordt bepaald door wat iemand doet

 · Answer

Men kan afgerekend worden op wat men doet.
Een intelligent kind dat een slechte toets maakt  (verzuimd huiswerk te maken) zou, als men slechts naar de persoon keek, gewoon een 10 krijgen. Nu krijgt het terecht een onvoldoende.
Als daden er niet toe zouden doen, waarom zouden mensen zich dan nog inspannen.
Bovendien is het gedrag van mensen, dat zichtbaar is voor anderen.  Als je iemand tekeer ziet gaan tegen zijn/haar kinderen zie je op dat moment echt niet zo duidelijk dat het eigenlijk een heel lieve, zachtaardige persoon is.

Toegevoegd na 49 minuten:
Na de aanvulling: Hoe edel misschien de intentie van de vader v.w.b. zijn aanpak kan zijn: het slaat niet aan. Zelfs al zal het meisje later enig begrip kunnen opbrengen, ze zal waarschijnlijk nooit vinden dat hij een goede, fijne, warme, stimulerende, vertrouwde vader is geweest. Ik vrees dat hij nu en later akelige gevoelens bij haar oproept. En terecht: schreeuwende, dreigende vaders zijn een schrikbeeld voor kinderen.
Het feit dat hij militair is, verandert hier niets aan. Het kind heeft geen boodschap aan het beroep waarvoor een ouder gekozen heeft. Een kind heeft recht op een liefdevolle vertrouwde omgeving waar het door de ouders met kordate doch zachte hand wordt begeleid en ondersteund.
De enige mogelijkheid om iets aan de relatie tussen vader en kind te verbeteren, ontstaat, als de vader in oprechtheid nadrukkelijk erkent dat hij de opvoeding verkeerd heeft aangepakt. Te hard, te weinig geduld, liefde, warmte en noem maar op. 
Dat hij aangeeft hier erge spijt van te hebben en zich daar ook voor verontschuldigt en hoopt dat er nog voldoende basis is, om nog iets van de onderlinge relatie te maken. 
Zolang iets dergelijks uitblijft, is verbetering een illusie. Voor kinderen is het een onmogelijke opdracht om uit een tirannieke opvoeding iets van een liefdevolle intentie te kristalliseren.  Maar anderzijds zijn ze vrijwel altijd buitengewoon loyaal en vergevingsgezind naar ouders. Maar deze dienen dan wel eerst die ( belangrijke ) stap te zetten. 
Pas dan is de weg vrij.

 · Answer

Omdat het uiterlijke verschijningsbeeld meer en meer belangrijk wordt : wat heeft-ie aan, in wat voor auto rijdt-ie, wat voor huis,vrouw, hond, kinderen, baan heeft iemand?

In Amerika was dit al jaren zo : als je je aan iemand voorstelt in Amerika hoort het erbij, om te vertellen wat je doet, en liefst ook nog hoeveel je verdient : dit beschrijft daar 'jou'.Hoe je daar gekomen bent, wat je hebt moeten geven van jezelf om er te komen,interesseert geen mens, nee, maakt zelfs verlegen, zulke ontboezemingen.

Het hoort bij de vervlakking van de maatschappij - als mensen elkaar al niet eens waarnemen als 'levend wezen' in het leven-van-alledag, dan nemen ze zéker niet de moeite om zich te verdiepen in wat een mens nou juist die ene unieke mens maakt.

Het grote succes van het internetdaten is hier een duidelijk voorbeeld van : hoe ziet iemand eruit, hoe schrijft iemand, hoe babbelt iemand bij het eerste telefoongesprek? Op dit plaatje dat iemand laat zien gebaseerd, gaan twee mensen elkaar dan ontmoeten...geen wonder, dat je ontzettend veel kikkers moet kussen voor er ooit eens een prins tussen zit.

Mensen laten weinig zien van wat er diep-in in ze leeft : het maakt je kwetsbaar, en als je kwetsbaar bent, kan je bezeerd, neergetrapt of uitgebuit worden, omdat een ander er direct zijn voordeel mee kan doen door op je schouders te klimmen...

Mensen vereenzamen meer en meer, en noemen dat 'verindividualisering'....alleen weten ze zelf nauwelijks, wie zij zelf, als individu, zijn, omdat de ogen niet naar binnen, maar naar de 'buren' en de materialistische uiterlijkheden gericht zijn.

 · Answer

1: Voor goede intenties koop je niets.

Denk b.v. aan de goed bedoelde hulp aan arme landen waar de armen niets mee opschieten.

2: Het kan lang duren eer je de intenties achter de daden kunt zien.

Ik heb zelf een vader gehad die op de man uit jouw voorbeeld lijkt. Het heeft me meer dan een halve eeuw gekost om mijn vader te zien zoals hij was.
Helaas is hij nu al lang dood en heeft zijn opvoeding verre van zoals bedoeld uitgepakt.

 · Answer

Het is belangrijk dit in de goede context te zien. 99,99% van de militairen hebben een meerdere, die ze regelmatig afzeikt en daardoor knap gefrustreerd raken.Deze vaderheeft een dochter,waarvan hij waarschijnlijk erg veel houdt en die hij wil klaar stomen voor het "echte leven". Maar hij zal niet kunnen voorkomen, dat een deel van de opgelopen frustraties richting dochter gericht worden. Dat resulteert in een soort gezagsverhouding, die m.i. niet bevorderlijk is voor een gezonde dochter-vader verhouding.

 · Answer

Je ziet wel vaker dat idee, dat mensen die zich afschuwelijk gedragen ergens 'diep van binnen' wel goed zijn, en op dat mythische 'diep van binnen' beoordeeld moeten worden.

Ik wil een alternatieve visie voorstellen: je bent je gedrag. Wie je bent is niet één of andere kern die diep van binnen zit opgesloten en los staat van wat je doet, met je gedrag ook weer als aparte entiteit, je doet wat je doet vanwege wie je bent. De twee zijn zo vervlochten dat je ze niet los kunt zien van elkaar.

De vader die schreeuwt en dreigt is niet diep vanbinnen een zachtaardige man, hij ís een vader die schreeuwt en dreigt. Hij is niet 'diep in zijn hart' een goede vader (al dénkt hij misschien van wel), hij ís een slechte vader die voor zijn dochter een thuis creëert waar ze zich niet veilig kan voelen wegens zijn verbale geweld.

Die vader kan nog zoveel (totaal misleide) goede bedoelingen hebben, hij ís ook gewoon een man die tegen een klein kind schreeuwt en haar bedreigt. Dat is wie hij is, en dat is wat ertoe doet. Je beslissingen en handelingen definiëren wie je bent.

 · Answer

Zij kon de liefde die de vader heeft niet zien.

Nee, natuurlijk niet, zou ik zeggen.
Hoe kon ze ook?
Hij liet dat toch ook niet zien?

Wat iemand doet, dat is hij.
Je kunt met de beste bedoelingen iemand kwellen
en pesten en vernederen. Maar maakt die "beste bedoeling" dat de treiteraar tot een beter mens?

 · Answer

Het is een moeilijk vraag want je verondersteld dat "wie iemand is wordt niet vertegenwoordigd door zijn daden en zijn verleden".

De simpele antwoord is dat men weet niet beter.
"What you see is what you get" je gebruikt je vijf zintuigen en je hersenen en je oordeelt alles tegen over jezelf als individu en dat veroorzaakt veel pijn.

De spiritueel antwoord is gecompliceerd want die is gebaseerd op een andere paradigma:
1. Er is geen individu
2. What you see is not there
3. Alles wat men ervaart op de materieel wereld heeft zijn oorzaak in de spiritueel wereld

Vader en dochter hebben allebei een enorme kans om een les in universeel liefde, de drijvende kracht achter de schepping te leren, als ze op tijd wakker zullen worden van hun "individu" bewustzijn.

Maar als het niet zal gebeuren dan is het ook niet erg want ze zullen nog andere kansen krijgen tot dat ze het zullen leren.

 · Answer

Hoe iemand is zal hij ook uitdragen, niet voor niets staat er in de bijbel, ken de boom aan zijn vruchten.
Zijn de vruchten zoet en mild, dan is de boom goed.
Ik geloof niet dat als een vader zijn kind wil harden, door middel van schreeuwen, intimideren, of klein houden, dat hij een liefdevolle man is, eerder een angstige man, of een man die zelf geen beter voorbeeld heeft gehad.
Als een vader van zijn kind houdt, dan zijn de vruchten liefde en het kind ruimte willen geven om zich te kunnen ontplooien en ontwikkelen.
Daarom is deze vraag niet correct.

 · Answer

Een kind heeft er niet veel aan wie iemand werkelijk is en kan geen begrip hebben voor waarom iemand zo doet.
Het komt bij mij over dat de vader helemaal niet weet hoe hij zijn zachte, liefdevolle kant kan laten zien en hier belast hij zijn kind enorm mee.
De (belemmerende) overtuigingen die zijn dochter mee krijgt, zijn later (of nu al) voer voor psychologen.

Ik begrijp uit je verhaal dat ze inmiddels iets ouder is en hier midden in zit om dit een plek te geven zonder haar vader te haten en.of af te wijzen. Klopt dat?

Wat dan kan helpen is er begrip voor te hebben, accepteren, dat haar vader het beste met haar voor heeft (en had) en dat hij handelde vanuit wat hem bekend is.
Hij heeft vast zelf een zwaar en liefde-arme jeugd gehad en weet niet hoe hij op een liefdevolle en respectvolle manier met emoties kan omgaan. Daarom doet hij wat hij wel kan en dat uit zich in dit gedrag van schreeuwen en autoriteit (ik ben de baas, ik weet wat goed voor jou is).

Zijn dochter heeft hem niet bij zijn eigen zachtheid durven laten komen omdat hij bang is dat hij dan de "oorlog"verliest. Dergelijke gedachten en beweegredenen heeft hij vast van jongs af aan mee gekregen. Wat zijn dochter kan helpen om zelf wel die zachte kant naar hem te laten zien, is begrijpen dat hij doet wat hij zelf geleerd heeft en/of hij heeft zijn eigen trauma's nog niet verwerkt en gebruikt de enige strategie die hij kent: je groot maken, schreeuwen, de baas zijn, boven iedereen staan etc. Want dat is zijn overleving (geweest). Als je dat kunt zien, kan er ipv haat, begrip en empathie komen. 
Ik weet niet hoe oud de dochter nu is, maar het zou goed zijn om haar vader te kunnen vergeven voor zijn gedrag naar haar. Hij wist/weet niet beter. Vergeven doe je niet voor de ander maar vooral ook voor jezelf. Om de hardheid rond gedrag van de ander, te kunnen verzachten en verder te kunnen gaan met jouw leven.
Ik wens de dochter dat ze bij haar eigen zachtheid voor zichzelf en haar vader kan komen en het verleden kan loslaten. Ik wens haar de kracht om bij haar warme kant te komen of te blijven en te vertrouwen op zichzelf.
Zij is niet haar vader, die zijn hardheid toonde om zichzelf en zijn dochter te beschermen. Zij kan dit bewust anders gaan doen als ze hier aan toe is.

 · Answer

gdano,

Opvoeden is vergelijkbaar met spel. Het spelen met kinderen.
Het spel zelf doet er niet zoveel toe, wel de houding van de ouder ten opzichte van het kind en vice versa.

De verantwoordelijkheid voor de keuze van het spel  en de spelregels ligt bij de ouder

Als het kind er mee ophoudt om positief te reageren, is het spel niet meer leuk. Het spel is voor beiden alleen leuk  als het kind geniet, als hij begrijpt wat de ouder voor hem doet, en als hij waardeert wat hij van de ouder krijgt.

In de aardse wereld, zal het ouder wordende kind zich steeds verder van de ouder verwijderen.
In de spirituele wereld echter is het andersom: hoe groter het kind wordt, hoe dichterbij hij bij zijn ouder komt en hoe  sterker de verbinding met de ouder is.

Dit betekent dit niet dat het kind afhankelijk wordt van zijn ouder. De afhankelijkheid van het kind houdt ook in de spirituele wereld op te bestaan,maar de verbinding tussen ze wordt sterker.

Terug naar je vraag;

Het "spel" tussen deze aardse vader en aardse dochter was niet leuk.
Dochter begreep het niet en waardeerde het al helemaal niet.
Vader had vanuit zijn aardse verantwoordelijkheid voor het kind, over moeten stappen naar een andere methode om zijn boodschap over te brengen. De inmiddels volwassen dochter kan en mag terecht kwaad zijn dat hij dat niet heeft gedaan.

De dochter zou kunnen overwegen met haar vader te praten om hem duidelijk proberen te maken hoeveel pijn en verdriet zijn keuze haar in haar jeugd heeft gedaan. Dat zou de vader de kans geven om vergeving te vragen.

Maar of de vader nou wel of niet zijn fouten toegeeft..

De volwassen dochter doet er sowieso, uit zelfbescherming en om haar eigen aardse en spirituele groei niet te remmen , wijs aan om de vader te proberen te begrijpen en hem te vergeven.

Kwaad zijn is menselijk.. kwaad blijven "duivels"

Maar man o man wat is dat moeilijk..  vergeven...

 · Answer

We hebben geleerd dat het handig is om gezien het grote aantal mensen zo snel mogelijk over iemand te oordelen. Er is te weinig tijd en het bleek gunstig om het snel te doen uberhaupt. Je past een soort heuristieken toe. Als iemand met een mes op straat loopt is deze waarschijnlijk gevaarlijk. Als iemand er qua uiterlijk slecht uitziet verwachten mensen dat diegene daardoor in het leven is benadeeld is en minder capaciteiten en/of connecties heeft dan iemand die knap is (zie ook populariteit op de middelbare school). Als iemand goede daden doet, is dat voordelig en zegt dat vaak iets over de betrouwbaarheid van iemand (hence wel het probleem dat daar dan weer vaak misbruik van wordt gemaakt). Erachter komen wie iemand is, is nogal moeilijk en kost veel tijd. Hoeveel mensen weten zelfs niet wie zij zelf zijn?

 · Answer

Omdat de 'buitenkant' het meeste opvalt, het makkelijkst toegankelijk is. Het vergt invoelingsvermogen, inspanning en interesse om het binnenste van iemand te leren kennen. Je kent het wel hè, die eerste indruk en de belangrijkste info over iemand, die zeggen voor veel mensen al genoeg. Voor je het beseft ben je 'gebrandmerkt'. In jouw hypothetische stelling is het ook nog eens zo dat een kind nog niet zover nadenkt en alleen ervaart. Zij kent haar vader alleen als hardvochtig omdat hij dat in haar beleving alleen maar is. Zij kon de liefde van haar vader niet zien omdat hij haar die ook niet betuigde.Als hij haar als kind ook eens gewoon geknuffeld had, had ze toch een andere vader leren kennen en had ze eerder aan zijn uiterlijke vertoning getwijfeld. Dit zou haar misschien ertoe hebben gebracht om zich meer voor zijn ware karakter te interesseren en achter de facade van haar vader te willen kijken.

 · Answer

Iemand wordt beoordeeld op zijn/haar daden. Die bepalen het ware karakter van een mens. Woorden zijn maar woorden.
Die man is militair en is discipline gewend en gehoorzaamheid. Dat neemt hij mee naar huis en dat is niet goed. Dan krijg je botsingen en dan is het thuisfront wel heel letterlijk genomen en het is zo'n strijd die je niet wint zonder veel te verliezen ( er is een naam voor maar die is niet belangrijk). 
Je kan een kind ook op een normale manier vertellen dat het voor zichzelf op moet komen. Leer dat je zelf op de eerste plaats komt en dan een ander zonder natuurlijk te egoistisch te worden.

 · Answer

Je zult regelmatig te maken krijgen met mensen die denken dat hun leefwijze of ideeën de 'beste' zijn. Sowieso is het nog maar de vraag wat 'slecht' of 'goed' opvoeden is. Uit jouw casus blijkt dat de vader zijn dochter graag wil laten leven op een manier die hij als beste bestempelt. Hoe zeer dat ook als liefde gezien kan worden, naar mijn mening blijft liefde echter vooral dat je iemand zijn eigen leven kan en wil laten leiden.

Waarom wordt er gekeken naar daden? Een daad is een gebeurtenis die aan de oppervlakte drijft. Gevoel en bedoelingen zitten onder de oppervlakte, en zijn veel minder zichtbaar. Zo kan een vriendin die zegt 'Wat heb jij nou weer voor rok aan?' het goed bedoelen (in de zin van dat ze graag wil dat jij er mooi uit ziet) maar evengoed kan de opmerking kwetsend overkomen. Het vergt mensenkennis en een behoorlijk incassatievermogen om achter de achterliggende gedachte/bedoeling van een persoon te komen, zeker bij een onderwerp zoals jij aanhaalt. Het tweeledige hieraan is dat ook de zender van de boodschap (de vader in dit geval) moet leren om zijn boodschap op een 'juiste' of tenminste sociaal aanvaardbare manier over te brengen. Ookal weet je dat sommige mensen 'het goed bedoelen', er bestaan natuurlijk grenzen. 
Soms moet je accepteren dat mensen nu eenmaal anders in elkaar zitten, en dat ze proberen jou het volgens hen 'goede' aan te praten. Je kunt hier natuurlijk door geïnspireerd raken en hen volgen, maar wees niet bang om objectief naar zo'n gedachte te kijken en vervolgens je eigen weg te gaan.

Waarom kijkt men voornamelijk naar iemands daden (wat hij doet) en niet naar wie iemand is?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (19)

Weet jij het beter..?