Wij kan mij verklaren waarom ik mijn vaders dood aan heb voelen komen?

Spiritueel gezien, komt dit soort ervaringen vrij veel voor.
Sterven is vaak een proces waar veel zaken aan vooraf gaan.
Een van die dingen heb je onbewust opgepikt.
Zelf heb ik ook deze ervaringen gehad, met drie dierbaren.
Het moment tussen wakker zijn er slapen, is het moment waarop we dit soort dingen soms kunnen waarnemen/ op pikken.
Het is ook het moment van het mogelijk krijgen van visioenen, die over het verleden maar ook over de toekomst kunnen gaan.
Wees zuinig met deze gave en geloof er in dat dit mogelijk is.

Ed, ik zie geen redenen om aan te nemen dat dit iets is dat Turdus heeft opgepikt tussen wakker zijn en slapen. Er zijn twee verklaringen die veel meer voor de hand liggen. De eerste verklaring is dat Turdus, net als ieder ander kind, met enige regelmaat heeft liggen nadenken over de mogelijke dood van zijn ouders. Dat gebeurt natuurlijk meestal tijdens een stil en vreedzaam moment - bij het in bed liggen dus. Bij mij was dat in ieder geval meestal het geval. Al die keren dat Turdus hierover heeft liggen nadenken, is hij vergeten, omdat er niets bijzonders aan was. Maar die ene keer dat zijn vader daarna daadwerkelijk overleed, die heeft hij natuurlijk heel levendig onthouden. Geen wonder... Maar het gevolg is dat het achteraf net lijkt of hij precies voorafgaand aan die hartaanval dergelijke gedachten had. Terwijl dat in werkelijkheid niet zo was, omdat hij heel regelmatig diezelfde gedachte had. De tweede verklaring is dat Turdus wel degelijk signalen heeft opgepikt dat het niet zo heel goed ging met zijn vader. Een achteruitgaand hart leidt in veel gevallen al weken tot maanden eerder tot merkbare verschijnselen. Als je die signalen oppikt, maar niet doorhebt dat je signalen oppikt, komt dat over als een spontaan gevoel, een spontane gedachte. Dat is niet zo, maar dat weet je dus niet: het voelt aan als een spontaan oppikken van een feit. Vergelijkbaar met het spontaan aanvoelen van de sfeer in een kamer waar je net binnenkomt. Ook dat doe je aan de hand van concrete signalen, zonder dat je doorhebt dat je signalen hebt opgepikt, zodat het lijkt alsof je de sfeer "zomaar" aanvoelt. Naast deze twee mogelijke verklaringen is er het feit dat niemand weet in hoeverre Turdus' herinnering overeenstemt met de werkelijke gang van zaken. Het kan best een herinnering zijn die pas een jaar later is ontstaan, maar die nu niet meer kan worden onderscheiden van een echte herinnering aan het moment zelf. Kortom, hoewel er theoretisch natuurlijk van alles en nog wat mogelijk zou kunnen zijn, zie ik geen redenen om daar maar vast van uit te gaan. Daarvoor zijn er teveel andere mogelijkheden, die ik niet onder het tapijt wil moffelen.

Op de vraag--Wie kan mij verklaren waarom ik mijn vaders dood aan heb voelen komen?
Is mijn antwoord--------Sterven is vaak een proces waar veel zaken aan vooraf gaan.
Een van die dingen heb je onbewust opgepikt.--------
Lijkt me een totaal correct antwoord!

Dat gedeelte wel. Maar daarna ga je naadloos over op de theorie dat er iets bijzonders zou gebeuren op het moment tussen wakker zijn en slapen. Volgens jou pik je de signalen juist op dat moment op - en dat is waar ik in mijn reactie op inging. Tot slot ga je zelfs nog een stap verder, en heb je het over visioenen. Je noemt dat een gave. Ook daar ga ik in mijn reactie op in.

Hoi Cryo.
Mogelijk gaan ze ook mijn reactie verwijderen, dus plaats ik het ook even hier, mogelijk kunnen ze hier ook meelezen, maar wilde je antwoord geven op je reactie.-----------------Cryofiel
Groeten Ed Wat me hier weer erg stoort, dat we volgens de richtlijnen moeten antwoorden/ reageren, er staat duidelijk-----GoeieVraag is geen forum. Hou je vraag en antwoord dus bij feiten. Laat je mening erbuiten en ga geen discussies aan.-------Dus zijn wij regelmatig in overtreding.
Zolang GV bestaat heb ik vaak de allermeeste reactie onder mijn antwoorden staan, vaak tot over de 100, wel dat kan niet meer, dus Cryo. trek me niet meer de discussie in, dan heb ik niet de ergernis niet van het verwijderen van mijn antwoorden en reacties.
Deze categorie spiritualiteit kan niet werken volgens de richtlijnen, want er wordt heel vaak juist om een mening gevraagd, of je moet je mening geven om het uit te leggen wat je bedoelt.
Bijna alle antwoorden in deze categorie, bestaan juist uit meningen, omdat er geen antwoorden voor bestaan.
Dus juist als je je best doet, het niveau hoog te houden van GV, ga je in de fout.
Heb ook geen idee, in hoever je hier bij de reacties wel je mening kan geven, weet jij dat?
Mijn nu verplaatste antwoord naar de reacties. lijkt me een volkomen terecht antwoord, volgens de richtlijnen, maar wordt nu blijkbaar gebruikt om dan maar alles te verwijderen, dan ben je ook van al die reacties af, die een grensgeval zijn.------------------------------
Groeten Ed

Cryo. met je hele reactie ergens hierboven die begint met--------Ed, ik zie geen redenen om aan te nemen dat dit iets is dat Turdus heeft opgepikt tussen wakker zijn en slapen.--------------ben ik het helemaal met je eens, zoals ik het vaak met je eens bent.
Ons grote verschil is het feit, dat jij altijd uit gaat van alle mogelijkheden verklaringen, die ik niet opnoem.
En ik ga uit van mijn ervaringen en hoef die van jou niet op te noemen .
Dat betekent niet van zelfsprekend, dat ik jouw mogelijke verklaringen niet/ nooit oversla, ook al schrijf ik hier niet over.

De vraag is welk beeld je uitdraagt door maar de helft van de feiten te noemen. Door zorgvuldig te kiezen welke feiten je wel noemt en welke je weglaat, kun je je verhaal een heel andere lading geven. Daarom kies ik er liever voor om niets weg te laten, en alles te noemen. Op die manier kan de lezer zelf de keuze maken.

Jij laat ons *alle* mogelijkheden zien? kom op zeg, wel met beide voetjes op de aarde blijven hoor.

Oké, je hebt gelijk... niet allemaal. Maar, geef toe, wel meer dan slechts eentje. En verder sta ik natuurlijk open voor meer mogelijkheden. Dus kom maar op... ;-)

ik kan mij herinneren dat ik als kind ook nadacht over het eventueel doodgaan van een of beide ouders.dat schijnt dus normaal te zijn.dat een of beide ouders daarna doodgaan, op korte of langere termijn, is ook de normaalste zaak van de wereld.
het erover denken dat zoiets kan gebeuren is niet hetzelfde als "het voelen aankomen".
wat u is overkomen is waarschijnlijk toeval.

Gaan we weer, inderdaad moeilijk om er geen discussie van te maken.
Toch wil ik ten eerste nog even duidelijk maken: Ja, ik fantaseerde wel eens over hoe het zou zijn b.v. een weeskind te zijn, veel kinderboeken gaan hier over en ik las veel, maar zo concreet één van je ouders 'elimineren' is toch even wat anders. Als ik dit regelematig dacht dan was ik er nooit zo van geschrokken. Ten tweede: het zou inderdaad fijn zijn als iedereen gewoon zijn visie mag meededelen. Natuurlijk mag daar kritiek op gegeven worden maar het gaat hier over persoonlijke 'waarheden'. Als Ed denk dat je signalen oppikt via een zesde zintuig en Cryo is er van overtuigd dat dit gewoon via de normale zintuigen gebeurt is dat prima, ieder zijn visie, en precies die verschillende visies interesseren mij. Ik, als vraagsteller, accepteer jullie beider uitleg en volgens mij is dat waar het om draait.

Elkaar verwijten dat de ander maar een deel van de waarheid vermeldt, heeft geen zijn, want dat doe we allemaal als we een persoonlijke mening geven. Niemand hoeft hier ook het deel van de ander in te vullen.
Het is ook geen spelletje wie er gelijk heeft, het is het delen van kennis, niet meer en niet minder.
Het is jouw eigen informatie verstrekken richting de vraagsteller.

+ voor de vraag en voor je laatste bovengenoemde reactie, Turdus.
Uit mijn hart gegrepen.

"Wij kan mij verklaren waarom ik mijn vaders dood aan heb voelen komen?" Door de manier waarop de vraag gesteld wordt is de aanname of het uitgangspunt geworden dat je dit daadwerkelijk hebt gevoeld en wordt van daar uit geredeneert. Als de vraag open was gesteld, "Heb ik de dood van mijn vader aangevoeld?" dan had je andere antwoorden gekregen. Daarnaast staat in de toelichting dat je eigenlijk wil weten wat er voor theorien er zijn om dit te verklaren waarbij je ook al aangeeft dat er wel geen wetenschappelijke verklaring zal zijn. En je geeft op een antwoord zelfs aan dat dat is wat je niet wilt horen. Kortom, wat vraag je nu eigenlijk?

Beste Mullog, ik geef toe dat ik niet alles even handig geformuleerd heb. Ik heb al een paar keer extra uitleg gegeven in reacties op andere antwoorden. Om niet alles nog eens te herhalen verwijs ik je naar de reacties op CaatPeters antwoord. Aldaar heb ik inderdaad op een reactie (niet antwoord) van Cryo gereageerd dat het stellen van dat deze herinnering misschien niet correct is geen antwoord gaf op mijn daadwerkelijke vraag. Dat was inderdaad wél een mogelijk antwoord geweest had ik gevraagd "heb ik de dood van mijn vader aangevoeld?". Van het niet wetenschappelijk verklaarbaar zijn van mijn ervaring ben ik terug gekomen, daar CaatPeters wél een goede verklaring had.

Ik sluit deze vraag zonder een beste antwoord te kiezen, iedereen heeft immers zijn eigen visie en daar kan ik niet over oordelen. Maar ik wil jullie wel allemaal heel erg bedanken voor jullie antwoorden en reacties!