Is het mogelijk om van mensen op afstand (ander deel van het land) emoties op te vangen als het niet goed met ze gaat en wat zijn dan verschijnselen?
Ik heb het idee dat ik op afstand emoties van personen opvang waar ik een sterke band mee heb en het op dat moment niet goed mee gaat. Heeft iemand hier ervaring mee of dit bestaat of niet? En wat voor klachten ondervinden jullie daarvan? Af en toe ga je echt twijfelen aan jezelf...het duurt weer een hele tijd voor dit weer herstelt. Ik heb er veel last van op zulke momenten,(zielenpijn) het gaat je leven beheersen, het overvalt je en je hebt er geen grip op wat erg frustreert. Hoe weet ik of het andermans emoties zijn of dat het van mezelf is. Groetjes en alvast bedankt voor de evt antwoorden!
De verschijnselen bij mij zijn een soort van onrust in een bepaalde kleur(?)
Soms ook lichamelijk zoals misselijk en een druk op je nek(?)
De vraagtekens zijn omdat ik niet weet hoe ik het anders zou moeten uitleggen,zo is het bij mij
Ook vlak voor grote rampen,al weet ik dat op dat moment nog niet
Er hangt dan een soort statische lading in de lucht(?)
Het is ook een beetje wat je er mee wilt doen
Ik wil dit zelf niet en heb er ook hulp voor(psyg )
Ik hoop dat je hier wat aan hebt
Fijne dag
Teminste ,dat denk ik dan maar
Op het moment dat ik dat voelde en wist dat er met iemand (uiteraard wel iemand die ik heel goed ken) iets was, kón ik dat gewoon 100% zeker niet weten. Bij directe navraag of later bleek, dat ik het correct had gevoeld. Is dit wetenschappelijk onderbouwd? Uiteraard niet. Het is ook niet te bewijzen, want ik kan het niet op afroep doen, het is geen truukje: het overkomt me. En weet je Cryo: ik begrijp aan alle kanten, dat dit discutabel is.... dat is het shitte ervan.
Ikzelf wéét, dat het kan. Dat is dus niet geloven, maar weten. Kan het alleen niet bewijzen, alleen in kleine kring op het moment dat het me overkomt. Kan het ook niet verklaren èn ik kan er ook niks mee, want wetenschappelijk gezien kan dit dus niet... testen laten doen is ook zinloos.
Ik vond dat lang zeer frustrerend. Nu aanvaard ik het gewoon als: het is zoals het is. Meer kan ik er niet van maken en dat is okee. Ik hoef ook niemand te overtuigen.....
En gelukkig overkomt het me ook niet vaak.
Ander punt is, dat dit gevoel (ook zo lekker vaag hè) zeer zeer akelig en overdonderend is.... dat vergeet ik niet.
Maar ik kan je dat dus niet bewijzen.
Ik herken dat bij het vinden van een parkeerplaats voor de deur.... werkt áltijd.... behalve dan de keren dat het niet werkt ;-) Dat dit zo gaat weet ik, dat schreef ik al. In de situaties die ik heb beschreven zijn me die gevoelens slechts 3x overkomen en 3x was het raak. Leuke vraag :-): omdat datgene wat Cryo schreef
"Nee, het is een eigen gevoel, dat je helemaal zelf produceert, en dat zich bij iedereen op een andere manier uit. Bij jou is dat "onrust in een bepaalde kleur", zoals je beschrijft. Bij een ander treedt het gevoel op een andere manier naar buiten. Maar op welke manier je het ook ervaart, je ervaart slechts je eigen gevoelens, die niet worden beïnvloed door wat er met een ander gebeurt."
niet klopt bij deze 3 ervaringen van mij. Daardoor werd ik getriggerd. Daarbij hoef ik noch jou, noch Cryo te overtuigen, mede omdat ik dat helemaal niet kán....geen bewijs en ook niet te leveren op commando.
En een andere reden: misschien heeft iemand een afdoende verklaring, waar ik mee kan leven. @Cryo:
"Hoe intens het gevoel toen daadwerkelijk was, weet je niet - echt niet." Er waren 2x mensen bij, ik heb het ze verteld en ze waren erbij. Wat dat gevoel dus met mij deed op dat moment. Ik heb getuigen ;-). Wat ik verder weet uit psychologische onderzoeken bij zeer intense gebeurtenissen is, dat sommige mensen juist alles tot in de kleinste kleinigheden en détails onthouden. Ik vraag me dus af, wat voor soort onderzoeken je dan bedoelt? Ooooooojawel: als iemand me kan vertellen hoe dit dan zit, dan ben ik enorm blij zelfs!!! Ik ben het alleen nog steeds niet tegengekomen, ook nu niet.
Mijn ervaringen kunnen niet als bewijs worden gezien schrijf je.... daar ben ik mijn eerste tekst ongeveer mee begonnen. Dat is ook niet mijn opzet, om te bewijzen. Nogmaal: dat kán ik niet. Voor mezelf wéét ik, dat dit 3x zo is geweest. Niks geloven, wéten. Feiten zijn het. Voor mij en voor diegenen, die erbij waren betrokken.
Ik schreef al: 3x in mijn leven.... hoezo alles opschrijven iedere keer en dan vergelijken of het klopt dan? Dat is zinloos en dient dan niet als bewijs voor de wereld. Daarom vroeg ik dus: wat zou jij dan met mijn papiertjes moeten???
Wat ik niet kan verklaren is 3x dat zeer intense vreemde gevoel, passend bij 3x correct weten van ernstige problemen bij iemand op afstand. Die combi.
Bedankt voor jullie reacties.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.