Zijn het ontstaan van visioenen wetenschappelijk onderzocht?
Visioenen zijn een soort dromen terwijl je wakker bent, waarbij je niet alleen beelden kan zien, maar soms ook geluid hoort en geuren ruikt.
Toegevoegd na 21 uur:
Ik bedoel niet zo zeer de visioenen naar de toekomst gericht, maar die naar het verleden.
Op De Drempel : Visioenen Van Stervenden.
Zowel verhalen als een poging tot wetenschappelijke conclusies (ik moet eerlijk toegeven dat ik de verhalen verreweg het meest boeiend vind).
Hoe wordt dan wetenschappelijk onderzocht?
Bij het hebben van een visioen licht een gedeelte van de hersenen op en wordt met de kennis van vandaag 'uitgelegd'. Natuurlijk weten we allen dat wij niet alle kennis in pacht hebben. We streven er wel naar en dat is goed. Maar zeker weten?
Ondanks het boek van bijv. Dick Swaab met de titel: wij zijn ons brein, houd ik maar die vraagtekens.
Wat brengt bijvoorbeeld dat chemisch proces in de hersenen op gang om een zg visioen te hebben? Afijn, de toekomst zal het ons leren.
Beelden uit het verleden, van mij zelf of mensen die bij mij komen.
Soms met geluid en geuren er bij en bijna altijd in kleur.
Dus net als een visioen in de toekomst, maar dan in het verleden.
Al zou de wetenschap dit onderzoeken, vermoed ik dat er een heleboel subjectiviteit bij zou komen. De verklaringen liggen al klaar (migraine, slapeloosheid, suggestie, noem maar op). Daar zouden we niets aan hebben, aan die onderzoeken. En niemand vindt het belangrijk genoeg om er een wetenschappelijk onderzoek aan te weiden denk ik.
Ik kan wel iets vinden over onderzoek naar herinneringen die het Erasmus uitvoert, maar dat is iets anders dan een visioen.
Weliswaar is dit niet wetenschappelijk, maar het kan wel een goede indicatie geven!
(Bv. als zou blijken dat 90% van de mensen visioenen heeft, en ik heb ze toevallig niet, dan ben ik best geneigd om aan te nemen dat er meer is tussen hemel en aarde dan ik (zelf) kan zien.
En misschien kan ik ook nog wel iets van de visioenen van anderen leren
Die eigenlijk onmogelijk waren.
Kom er nog wel eens op terug, ben nogal ziek op het ogenblik.
Beterschap!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
2. Je doet een test. Resultaat: niets.
3. Je zegt: "ja logisch, zodra je kijkt werkt het niet meer". En vervolgens ga je leuk door met beweren dat die persoon echt iets bijzonders kan. Ik heb dan altijd de eenvoudige vraag: Als het effect verdwijnt zodra je kijkt, hoe WEET je dan dat die persoon iets bijzonders kan?
- uitgaan van het idee, dat de wetenschap nog niet in staat is tot op heden om te kunnen bewijzen.
- uitgaan van het idee, dat betreffende persoon nog niet in staat is te bewijzen.
- accepteren, dat wat de persoon zegt klopt, omdat hij/zij je bij je weten nooit heeft belazerd.
- accepteren, omdat je zelf ook ervaringen hebt die je niet kunt duiden, dus waarom zouden anderen dat niet ook hebben.
Terwijl hij over vloog, liet hij een wit veertje vallen, dat langzaam omlaag dwarrelde, totdat het precies op mijn schoen viel.
Nooit zal ik kunnen bewijzen dat het is gebeurd.
Met geen enkele proef, met geen enkele wetenschap.
Het veertje licht nu hier naast mijn laptop. Zo ook met visioenen.
Onmogelijk te herhalen.
Onmogelijk te bewijzen.
Onmogelijk te ontkennen.
Als het effect zich niet laat zien zodra je kijkt, dan weet je dus niet of het effect wel bestaat. We hebben het dan over een geloof, niet (beter: niet noodzakelijkerwijs) over de werkelijkheid. -- uitgaan van het idee, dat de wetenschap nog niet in staat is tot op heden om te kunnen bewijzen. Mijn idee:
Dit komt op hetzelfde neer als de vorige mogelijkheid. Je kunt niet bewijzen OMDAT je niets ziet zodra je kijkt. -- uitgaan van het idee, dat betreffende persoon nog niet in staat is te bewijzen. Mijn idee:
Ook dit komt op hetzelfde neer. Zelfs nog een graadje sterker: als de betreffende persoon al niet kan laten zien dat hij iets bijzonders kan, hoe kun je dan ooit van een ander verwachten dat hij daarin gaat geloven? -- accepteren, dat wat de persoon zegt klopt, omdat hij/zij je bij je weten nooit heeft belazerd. Mijn idee:
Het zal best kloppen *in zijn ervaring*. Zijn ervaring hoeft niet overeen te komen met de werkelijkheid. Dat is nu juist wat we willen onderzoeken. -- accepteren, omdat je zelf ook ervaringen hebt die je niet kunt duiden, dus waarom zouden anderen dat niet ook hebben. Mijn idee:
Ik accepteer al dat die ander *ervaringen* heeft die hij niet kan duiden. Die ervaringen zijn echt, de persoon is oprecht. Waar het om gaat, is of die ervaringen iets te maken hebben met de werkelijkheid. Die vraag blijft op die manier openstaan.
Beelden uit het verleden, van mij zelf of mensen die bij mij komen.
Soms met geluid en geuren er bij en bijna altijd in kleur.
Dus net als een visioen in de toekomst, maar dan in het verleden. heeft ik mijn geval dus niets met voorspellende gaven te maken het zijn beelden uit het verleden.
"Ik accepteer al dat die ander *ervaringen* heeft die hij niet kan duiden. Die ervaringen zijn echt, de persoon is oprecht. Waar het om gaat, is of die ervaringen iets te maken hebben met de werkelijkheid. Die vraag blijft op die manier openstaan."
Die ervaringen hebben zeker iets te maken met de werkelijkheid, van die persoon en vele vele anderen.
En dat is steeds de discussie: niet te bewijzen voor de voor jou overkoepelende werkelijkheid, ik weet het. Even om de discussie hier niet weer te voeren ;-)
Overigens heb ik onlangs geleerd, dat discussiëren op GV verboden is. Staat in de richtlijnen: "Goeie Vraag is geen discussieforum, chatbox of marktplaats." Tuurlijk blijft de vraag openstaan: het waren "mogelijke" antwoorden, voor velen. Reactie op deze tekst: "— uitgaan van het idee, dat betreffende persoon nog niet in staat is te bewijzen.
Mijn idee:
Ook dit komt op hetzelfde neer. Zelfs nog een graadje sterker: als de betreffende persoon al niet kan laten zien dat hij iets bijzonders kan, hoe kun je dan ooit van een ander verwachten dat hij daarin gaat geloven?" In mijn ogen is accepteren iets anders dan geloven. Ik geloof niet, maar accepteer, dat er dingen gebeuren die (nog) niet te bewijzen zijn. Ik probeer open te blijven staan voor alle mogelijkheden. Het voordeel van de twijfel, zoiets. @Ed: gaat het weer beter met je?
Ik heb gordelroos op mijn ogen en hoofd.
Dat is de zelfde virus van de waterpokken, koortslip en aften.
Begon als een ooginfectie in een oog, later ook het andere.
Gevolg een opgeblazen gezicht, zenuwpijnen in het gelaat, koorts, slecht zien, hele erge hoofdpijnen, kreeg er medicijnen voor, virusremmers, voor het eerst naar een 'echte' dokter in 25 jaar. :-(
Niet de juiste medicijnen gehad en werd alleen maar zieker.
Niet meer eten en drinken, hele dag misselijk en .....
Ben er op zondag mee gestopt om nog langer die virusremmers te slikken.
Daarna voelde ik me ieder uur verder opknappen.
Ben mijn bed weer uit en eet weer smakelijk, nu nog al die korsten van mijn hoofd en ik ben weer het mannetje.
Kan me weer een beetje concentreren op G.V.
Wel verrassend opnieuw zoveel reacties, het blijkt dus net zo moeilijk ,het bestaan van visioenen te ontkrachten, dan wel te bewijzen.
En vooral dat "bewijzen" blijft het grote struikelblok.
Naast me ligt nog steeds het witte veertje en ik kijk er met een glimlach na!! :-)
Fijn dat je opknapt!!!
Ik weet het: ik ben vaag, excuus daarvoor.
Wat ik hiermee wil zeggen is, dat men ermee bezig is en dat er volop onderzoek naar wordt gedaan. Ik vind het dus wèl relevant, dat men bezig is met dingen, die zouden kunnen gebeuren en die nog niet te bewijzen zijn. Naar mijn idee is dat ook een uitgangspunt van de wetenschap. Open staan voor mij betekent, dat je uitgaat van alle mogelijheden en onderzoekend bent. Dat alles aan verandering onderhevig is en zekerheden in feite niet bestaan.
Ik heb nog nergens gelezen, dat er conclusies zijn getrokken, zover is het dus nog niet en komt het misschien ook niet. Men is ermee bezig.
Wat ik heb begrepen, was het een opzienbarend gebeuren en wordt er verder onderzoek naar gedaan.
Onder andere dat soort onderzoeken betekent voor mij, dat er niet zeker te weten "niets" is.
Het is misschien te vroeg om conclusies te trekken kennelijk, anders was dat allang bekend geworden. Misschien blijkt uit komende onderzoeken dat er inderdaad "niets" is op het gebied van wat ik dan maar "spirizaken" zal noemen. Misschien komen er opzienbarende uitslagen.
Zolang de wetenschap op dit gebied en op het gebied van zoveel, nog in de kinderschoenen staat, blijf ik openstaan voor alle mogelijkheden....
heej, volgens mij verval ik in herhaling! ;-) Ik heb de opmerking van Ed niet genegeerd (je schreef "we"): zijn reactie was aan jou gericht.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.