Hoe komt het dat mensen die herinneringen beweren te hebben aan een vorig leven daarin altijd een buitengewone rol hebben?

Iemand die in zijn vorige leven een gewoon leven leidde zal niet zo gauw daarvan weet hebben. Mensen die praten over reincarnatie hebben wel degelijk ook 'gewone'' verhalen. Maar het is duidelijk dat die niet zo veel indruk achterlaten.

over het algemeen zijn zogeheten mensen die naar hun vorig leven opzoek zijn, hier vooral mee bezig omdat ze in dit leven niet heel veel voorstellen. met de illusie dat ze in een vorig leven heel wat voorstelden,doorbreken ze hun illusie van minderwaardigheid.

Omdat de herinneringen niet authentiek zijn, en dat hoeven ze ook niet te zijn voor het doel waarvoor ze meestal gebruikt worden : als hypnotherapie (regressietherapie) om problemen in het dagelijks leven op te lossen. Bij mensen die daar vatbaar voor zijn, kan de metafoor van een 'vorig leven' sneller en zelfs beter werken dan cognitieve therapie of positieve conditionering, die bij iedereen werken. Maar dan moet je het wel een beetje een sterk verhaaltje maken natuurlijk. Een doorsnee leven in een doorsnee tijd biedt vast te weinig aanknopingspunten of houvast.

Mensen verzinnen vanalles, vooral om hun eigenwaarde op te vijzelen. Zo;n beetje hetzelfde als uitzoeken of je niet aan een belangrijk mens bent geparenteerd. "Mijn achter, achter, achte grootvader en die overgroortvader van moeders kant was van adel"

Dat je er nooit van hoort wil niet zeggen dat het er niet is. Die verhalen zijn alleen voor andere mensen niet zo interessant en daarbij speelt misschien ook schaamte een rol.
Ik weet dat mijn dochter in haar vorige leven mijn (ex-)schoonvader was. Niets bijzonders, niets om over op te scheppen. Gewoon een feit. Kun je verder niets mee...

Toegevoegd na 28 seconden:
Oh ja, kom maar met de minduimpjes, want dit past natuurlijk weer niet in ieders straatje...

Misschien omdat het nep is en reïncarnatie gewoon niet bestaat!!!
Sommige mensen hebben nou eenmaal een rijke fantasie!
Wetenschappelijk aangetoond is al, dat bepaalde jeugdherinneringen die authentiek leken, gewoon verzonnen bleken te zijn. Laat staan zogenaamde herinneringen uit een vorig leven.
Ik laat iedereen in zijn waarde.
Maar ik geloof er niet in.
Weet je wat het naar mijn mening is. Mensen willen gewoon graag dat er zoiets als reïncarnatie bestaat. Mensen willen graag geloven dat er nog iets is na de dood.
De dood is eng, je weet niet wat er dan is. Reïncarnatie kan dan een geruststellende gedachte zijn.
Ik denk dat er niets is, net zoals er ook niets was voor je dood. Ik kan me daar tenminste niets van herinneren, dus wat maakt het allemaal uit.

Als een vorig leven al bestaat,wat ik betwijfel, denk ik dat mensen op zoek zijn naar zin geving en als ze die niet voldoende hebben gevonden in dit leven,kunnen ze altijd nog terugvallen op een vorig.

Volgens mij zijn het fantasieen die in een flits voorbijkomen .

Blijkbaar hebben de mensen die jij gesproken hebt een niet zo leuk leven en poetsen ze het op door deze verhalen. Ook veel helderzienden, mediums etc vertellen mensen vaak wat ze willen horen.
Er vanuitgaande dat reincarnatie bestaat zouden er idd veel meer "gewone"mensen moeten zijn.
Maar niet iedereen zal mooie verhalen vertellen.
Er zijn zat boeken over reincarnatie waarin vorige levens van mensen staan die bij lange na niet uitzonderlijk waren.

Daarbij zijn er tijden geweest dat heksen op brandstapels hele normale zaken waren , bijvoorbeeld in de middeleeuwen die toch wel even geduurd hebben.
De kans dat je in die tijd als vrouw stierf of de brandstapel als heks was vele malen groter dan dat je als gewone huisvrouw stierf op een oude leeftijd.
Net als de pest, die heeft ook op vele plaatsen huisgehouden en in verschillende perioden.
Dus dat is zo gek nog niet.