Als je misstappen bent begaan in het verleden, hoe kun je dat karmisch gezien dan nog rechtzetten als de persoon in kwestie niet(meer) in je leven is?
Dus als bijvoorbeeld de persoon in kwestie overleden is bijv. En zo ja, hoe kun je dat het beste aanpakken?
Die ander ben jij.....Ga met jezelf aan de slag. Leer jezelf kennen. Maak kennis met de onvoorwaardelijke liefde in je en het onvoorwaardelijke geven! Naar jezelf en naar anderen. God straft niet, God is liefde! Straf is een bedenksel van mensen.....
Als dit voor alles zou gelden zou je dus vanaf het moment dat het gebeurd is dat vervelende al kunnen vergeten omdat je er niet meer mee bezig hoeft te zijn. ( Mits je dat onvoorwaardelijke liefde en onvoorwaardelijke geven al door je proces gevonden hebt...
's Zomers staat dat gebied synoniem met regen, regen en nog eens regen (althans zo was het in de vakanties vroeger met pa en moe). Mmmm, kirsch -> kaasfondue :)
maar wanneer gaan jullie met die grote waffel nu eens eindelijk daadwerkelijk wat organiseren met goed voer? :) mijn tuin en ik zijn er klaar voor en de barbeque ook, maar een kaasfondue heb ik hier nie ^^ Soort van pyamaparty en iedereen wat meenemen ^^
En ja zeg, woorden als "grote waffel" tegen je geliefde mede GV-ers, dat is helemaaaaal not done natuurlijk.
Maar, er is hoop: je kunt het in het NU nog rechtzetten:-)))))
(even bij de vraag blijven natuurlijk)
HAHAHAHAHAHA....oeps....even ladylike blijven...hahaha
Wel oppassen op kaasvlekken op die mooie pyjama (zie de kaasfondue orgie in Asterix en de Helvetiërs) hihi In de strip: Bij de Romeinse gouverneur in Genova, Diplodocus, stond bij wijze van vermaak een straf op het in de kaas laten vallen van het stukje brood: vijf stokslagen bij de eerste keer, twintig zweepslagen bij de tweede keer, en bij de derde keer zou de dader met een gewicht aan de voeten in het Meer van Genève worden gegooid. :)
"Als je misstappen bent begaan [...]". Dat klinkt voor mij tegennatuurlijk. Ik zou zeggen:
"Als je misstappen hebt begaan [...]". Het eerste klinkt alsof het je is overkomen, terwijl je het toch echt zelf hebt gedaan. Ter vergelijking het verschil tussen "ik ben geslagen" en "ik heb geslagen".
Los van geloven in een godheid of in karma of in.....: jouw leven is jouw verantwoordelijkheid. Jij (als persoon bedoeld, algemeen) maakt de keuzes in je leven en daarbij ben je beïnvloed door je genen, je opvoeding en de omstandigheden. Wat je daarmee doet is aan jou.
Althans: zo zie ik het op dit moment in het NU. Niets veranderlijker dan een mens.
Boeddhisme, wat nadrukkelijk een dergelijke een Almachtige, een barmhartige God-Schepper en een willekeurig aangemaakte onsterfelijke ziel ontkent, gelooft in de natuurlijke wet en gerechtigheid, die niet kan worden geschorst door ofwel een Almachtige God of een Al-barmhartige Boeddha. Volgens deze natuurlijke wet, zullen daden hun eigen beloningen en straffen doen toekomen aan de individuele doener, of de menselijke gerechtigheid erachter komt of niet. Het laatste is een vertaald citaat uit: http://www.buddhanet.net/e-learning/karma.htm
ik weet voor mezelf wat mogelijk is, en deze genoemde dingen zijn hierin echt geen handvaten voor me geweest hierbij waar ik me aan op kan trekken. snap ook dat het dit voor anderen wel kan zijn, maar als het dan zonder deze handvaten kan, wat is dan van dit alles in hoeverre er voor nodig om toch hetzelfde te bereiken? dan zou het toch geen directe invloed hebben, maar enkel een soort van houvast zijn?
of je nu in boeddha gelooft of in je eigen kracht. uiteindelijk doe je het zelf
(en ik persoonlijk hou het zo ongecompliceerd mogelijk) :))
Er valt over de boeddhistische leer nog veel meer te vertellen, en dit is slechts een zeer klein stukje. Ik beschouw mezelf daarvoor niet de aangewezen persoon om het boeddhisme verder te vertegenwoordigen... Het is me er al helemaal niet om om ons eigen levenspad voor te schrijven - de mijne is waarschijnlijk sowieso verre van boeddhistisch. :) Dat van dat scorebord was als je het terugleest niet menens, eerder hilarisch. Zo'n bord kan natuurlijk niet bestaan.
Ik help een oude vrouw met een klusje waar ze zelf niet meer in staat toe is: goed karma.
Ik zet me in voor dierenleed op grote schaal: zeer goed karma.
Ik breek in bij iemand en steel een kunstwerk: slecht karma.
Ik moord een heel volk uit: zeer slecht karma.
Na een willekeur van deze daden ben ik de volgende dag niet meer dezelfde persoon. Ook al probeer ik nog zo hard om dezelfde persoon te zijn die ik de dag ervoor was, dit gaat over in een gevoel van geluk of schuld, wat zijn invloed gaat hebben over mijn verder ontwikkeling als mens. Dat zijn natuurlijke wetmatigheden, daar heb je geen controle over (wel over die daden natuurlijk). Hoop dat dit een beter voorbeeld is van wat ik bedoel.
Je zet je in voor dierenleed op grote schaal: +5.
Je breekt in en steelt een kunstwerk: --1.
Je moordt een volk uit: --20. (Het gaat niet om de verhoudingen, maar om het idee.) Met nog steeds het probleem dat daden niet altijd goed of slecht zijn: Je breekt in bij een café met de intentie de kas te stelen. Je ontdekt een beginnende brand en blust die. Daarmee red je het zeskoppige gezin dat boven het café woont. --1 voor de intentie de kas te stelen? +3 voor het redden van het gezin?
De beweging is vanuit HEMZELF, vanuit niemand anders.
Er zit dus niemand met een scorebord buiten hemzelf dit bij te houden. Goed en slecht? Vul zelf maar in, begrippen als goed en slecht bestaan niet, en slecht is slechts een gebrek aan goed. Zoals duister slechts een gebrek aan licht is, de potentie hebbende om verlicht te worden.
Het probleem met iets goed of slecht vinden buiten onszelf is dat we in ieder geval het andere wezen niet kunnen veranderen. Ook is er een sterke wisseling in de interpretatie of iets goed of slecht is, met je 'innerlijke essentie' als enige toetsteen.
Ik vind het zo mooi Forall, dat je dat inzicht hebt! Want dan kan je weer verder groeien is mijn ervaring. Dan openen zich hele nieuwe persoonlijke mogelijkheden en inzichten. Dan kan je het schuld/boete idee misschien ook loslaten en dat werkt heel bevrijdend (is mijn ervaring). KNUF!
Ik denk dat er wel een bestaansrecht is voor het begrip karma. Karma zou je dan het leerproces zelf kunnen noemen, het systeem van zelfontwikkeling, wat zich ook nog eens over meerdere leven kan strekken (mits je ervan overtuigd bent dat het leven niet ophoud en de ziel niet verloren gaat na het sterven, en de ziel ook niet uit het niets is gekomen - en dat er überhaupt iets als een ziel bestaat ;) goed dan.. Dit in het kort in mijn eigen bewoording, er is een tekst van Dagpo Rinpochee waarin Karma goed wordt uitgelegd hier: http://www.maitreya.nl/transcript-tibetaans-boeddhisme-karma-dagpo-rinpochee.htm
Iedereen die er meer over zou willen weten is uitgenodigd deze te lezen. @WendyH
Sorry voor het een beetje lang mekaar heen tikken en het kruisen van berichtjes ;-) Met jullie doelde ik op de reacties daarvoor van Euca en Cryo.
leren van fouten? nee joh, bouw gewoon weer wat puntjes op. er zijn geen punten terug te krijgen cryo, en het maakt hierbij niet uit hoe je het woord karma opvat. kan het zo zijn dat het een onderdeel van de psychologie, is of het eigen bewust zijn.?iets wat elk mens heeft dus? dat het idd niet een op zichzelf staand iets is? maar gewoon een onderdeeltje 'van' maar dan met een andere benaming, waar mensen een heel andere waarde of idee aan koppelen? een karma uit het westen schijnt ook weer anders te zijn dan een karma in een ander deel van de wereld zoals bij de boeddhisten. werkt joga niet voor iedereen als je er voor openstaat, en is dit dat meteen de hulp van een karma? valt zoiets in evenwicht te krijgen? valt er wat te herstellen? ik raak echt enorm in paniek als ik 6 geesten in me moet hebben om een bloem voor me te zien. (stiekem toch niet hoor :)
volgens mij is het bij mij als beelddenker een walhalla in mijn lijf (of in mijn hersenen, bewustzijn of waar ze/dit zich ook op moge houden) heb dus wat moeite met de tekst, al vind het een duidelijker antwoord dan wat anderen geven en het niet kunnen uitleggen maar het woord wel gebruiken maar niet concreet kunnen vertellen wat ze ermee bedoelen.
hier raakt ik wat van in de war (of.......... is het mijn karma?)
Maar wat het nou precies wel is, dat is mij (nog?) niet duidelijk, hoewel ik er veel over heb gelezen. Dat kan aan mij liggen natuurlijk, dat sluit ik niet uit!
Je had het over 2 uitersten, daar zit naar mijn idee altijd wat tussenin, vandaar mijn vraag.
wat zou het karma van karkamel zijn denk je?
of zou het eigenlijk karmamel moet zijn?
wie zegt dat het al niet zo ver is? misschien wel een kanloos karma, ver in de min en in dit leven never nooit meer boven de nul te krijgen!! (en hup, weer een reactie erbij, en nog ON topic ook!) :))
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.