Zijn de gidsen die overleden mensen naar het hiernamaals moeten begeleiden bekenden van de overledene of niet? En hoe weet men dat gidsen bestaan?
Ik lees her en der wel eens dat mensen soms wachten tot ze opgehaald worden om naar het hiernamaals te gaan. Maar hoe heeft men ontdekt of waarom zijn sommigen ervan overtuigd dat die gidsen ook daadwerkelijk bestaan? En wat als degene die achtergebleven is (in zijn hart en hoofd) niet wil dat de energie van de overledene verloren gaat en dus in principe geen toestemming geeft om over te gaan? Blijft de overledene dan ook hangen in het vagevuur (ik weet het even niet beter te verwoorden?)
Ik geloof verder wel in God, kunnen die gidsen ook familieleden zijn of disciplinen of engelen of of..??
Graag serieus antwoord!
Dat is het begin.
Ik neem aan, dat je meeleest. Zo ontzettend veel ervaringen van zoveel GV-ers....
3. Wie is die gids en waar komt hij vandaan? Je slaat dan een essentiële stap over - en daardoor sluit je je af voor een enorm scala aan mogelijkheden. De juiste redenatie is: 1. Ik ervaar een gids.
2. Betekent dat, dat er een gids is?
3a. Zo ja: wie is die gids en waar komt hij vandaan?
3b. Zo nee: waar komt mijn ervaring dan wel vandaan? Zoals je ziet, is dit puur een uitbreiding. Je mist niets, geen enkele mogelijkheid gaat verloren. Wat eerst stap 3 was, is nu stap 3a geworden. Je staat dus nog net zo open voor die kant van het verhaal als voorheen. Wat er bij is gekomen, is stap 3b. Die is extra. Hier lijkt mij niets mis mee. Toch wordt stap 2 maar al te graag overgeslagen. Mensen worden zelfs kwaad zodra je die vraag zelfs maar durft te stellen. Waarom? Het kan toch hooguit iets toevoegen? Ofwel extra zekerheid dat pad 3a het juiste pad is, ofwel de mogelijkheid het voorheen verborgen pad 3b te zien. In beide gevallen een positief resultaat, zo lijkt mij.
Dat was ook wat ik bedoelde met WAT (met hoofdletters) is dat (dan)?
En daar gaaaaaaaaaan we weer ;-)))))
Vóór mijn stukje van 20 minuten geleden had ik
jullie (Bas en AnneP) antwoorden niet gelezen. @AnneP: Ik neem niets aan en ervaar mijn eigen ervaringen. Ik geniet ervan, het verbaast me, ik vind het prachtig, leer ervan etcetc. Ik vind ze ook "gewoon".
Het lezen van de ervaringen/ideeën van anderen, daar geniet en leer ik ook van: van voor-, midden- of tegenstanders.
Jammer, dat je niet serieus genomen bent in het verleden! Het is zo belangrijk vind ik, dat iedereen met respect wordt behandeld.
:-)
los van de 'juiste' 'scala van mogelijkheden overslaan' ik begrijp wat je wil zeggen :)
zou dit opgaan voor alle dingen die je niet naar anderen kan bewijzen, niet zijn te verklaren of hard te maken zijn? bv
1 ik ervaar enorm veel liefde voor mijn kinderen
2 betekent dat dat die liefde er is? (ja zéker!)
3a wat is die liefde, en waar komt het vandaan (tja.... het is een gevoel wat uit mij komt)
3b waar komt die ervaring dan wel vandaan (die komt nergens anders vandaan) en kan 3b hiermee 3a en de rest teniet doen als ik hier niet op kan antwoorden omdat het enkel om een gevoel gaat?
zo kan ik mijn liefde naar de kids uiten op vele manieren, maar dit is ook te faken natuurlijk. je kan ook domweg doen wat er van een moeder verwacht word en wat 'normaal' hoort te zijn. maar het is dan niet oprecht, en gemeend, dus niet echt.
Ik heb heeeeeeeel veel gevolgd, dus ja ;-))
Over een entiteit rechts achter je: je schrijft dat dit kan worden opgewekt. Is dat dan een bewust proces?
dank je wel voor je reactie :)
persoonlijk denk ik dat het verschil in acceptatie ligt. van mezelf hoef ik het niet te bewijzen, zowel niet de liefde voor mijn kids als de ervaring met mijn 'gids' (ik mag zo graag zelf mijn weg uitstippelen/uitdokteren) toch heb ik wel een ervaring met 'iets' of 'iemand' wat me waarschuwde (en goed ook) ik heb dit geaccepteerd, maar snap heel goed dat anderen hier een verklaring voor zoeken. voor mij is deze ervaring realiteit, dus ik kan deze stap hiertussen niet maken. er was niemand in de buurt die hard riep 'naast je' voor ik bijna onder een auto liep.
maar vertellen anderen hun ervaringen, dan vraag ik me weer hetzelfde af dan wat jij hier doet. gewoon omdat ik voor mezelf een reden wil hebben om het aan te nemen.
doe je dit niet kan je idd alles geloven wat iemand zegt. wat mijn persoonlijke ervaringen aangaan, zijn zowel vraag 2 als 3a/b mogelijk. maar zal het uitblijven van een antwoord op vraag 3a/b niet bepalend zijn, en zullen 3a en 3b elkaars tegenpolen ook niet zijn.
gaat het weer om ervaringen bij anderen kijk ik hier weer heel anders tegenaan.....
Even inhaken op de uitleg van Cryo over meditatie als mogelijke trigger van het ervaren (zien?) van entiteiten. Kun je ook aanvullen welke vorm van meditatie dit in het bijzonder zou triggeren en welke intenties daar dan een rol spelen? En is het dan zo dat de resultaten dan vaak eenduidig zijn?
In mijn beleving geeft meditatie trouwens een vergrotend effect op je bewustwording, als het juist gebeurt. Anders neigt het naar slapen... zzzzz (en als we het over tijd hebben, lijkt het hoogte tijd te worden :)
Zo ook met de meditatie.
Het hoeft niet zo te zijn dat het brein deze ervaring CREERT. Het kan net zo goed zijn dat het brein zich meer OPENSTELT voor de waarneming van een entiteit. Wat mij betreft ben je dus geen stap verder met zo'n onderzoek.
Stel deze dokter geloofde wel in het bestaan van entiteiten,( gidsen) dan zou hij juist een tegenovergesteld verklaring geven ,maar ook dat zegt totaal niets en is deze theorie gebaseerd op een enkele ervaring?
Ik zie wel iets in de theorie van reistebrein.
Als het ene mogelijk is, dan is het andere net zo goed mogelijk.
Dus zegt dit onderzoek totaal niets.
Dank voor je antwoord. Het elektrisch + magnetisch stimuleren was me bekend, het meditatief stimuleren niet. Interessant!
De ervaring van een entiteit zou zo te verklaren kunnen zijn.
Helaas heel veel ook (nog) niet. Maar wat niet is kan komen! Zoals je je eigen zoektocht hebt verwoord bij je reactie op AnnePanne vond ik heel duidelijk.
Ik vraag me overigens af of er een overkoepelende werkelijkheid bestaat.... maar dan gaan we wel heel ver denk ik ;-)
Serieuze vraag!!! Zet dat er maar even bij, want voor je het weet .... ;-)))))))
"Het hoeft niet zo te zijn dat het brein deze ervaring CREERT. Het kan net zo goed zijn dat het brein zich meer OPENSTELT voor de waarneming van een entiteit."
Misschien versterkt het juist de waarneming, wat wondebaarlijk blijft, dat ik los van alle bestaande informatie, zelf al tot de ontdekking kwam, waar de gids zich meestal bevond en pas jaren later van Cryo. moest horen dat die plaats ook de plaats is die er bij proeven uit kwam.
Mogelijk hebben mijn hersenen 'spontaan' aangegeven waar de juiste plaats is, zonder me er bewust van te zijn.
Is goed mogelijk!
Maar ik voel meer in de mogelijke uitleg van reistebrein.
Voor mij geldt hetzelfde: ik heb de ervaring ook zonder in eerste instantie te weten dat dit kennelijk een algemeen "iets" is en dan blijkt dat ook nog op te wekken te zijn met stimulatie.
Ook het idee van reistebrein is mogelijk; het 1 sluit het ander niet uit. Dat is een mogelijke conclusie, zoals ook een andere conclusie mogelijk is.
En dan blijven er nog een ziljoen aantal vragen over ;-))
Het probleem is dat we alleen bestempelen met het begrip 'eenzaam'. Dat is natuurlijk niet zo. Alleen is "al" "een", alles in een unieke eenheid. Die vast kan stellen, dát wat wáár is.
In andere talen is dat ook zo, het Engels b.v. 'alone'...... "all" "one". Natuurlijk is het wel zaak dat je je eigen waarheid erkend, of er plannen voor hebt om dit te gaan doen. Helaas is die waarheid niet of slechts gedeeltelijk overdraagbaar is. In het beste geval kun je elkaar aankijken en aanraken om een stukje essentie van jouw waarheid non-verbaal over te dragen terwijl je de ander in de ogen kijkt. De liefde voor iemand bijvoorbeeld. Of een gebaar.
Al het andere is secundaire waarheid. Er zit te veel tussen, de vertaling naar woorden, de interpretatie, de tijdduur van het overdragen van een gedachte. Je kunt het misschien wel praktische werkelijkheid noemen, maar die blijft van een secundaire orde ten opzichte van de échte werkelijkheid, die is uniek. Nu kun je best voor het gehele voorafgaande "ik vind" zetten... want hij is mijn waarheid, niet de jouwe. ;) Zo het filosofiekwartiertje is over.. (de lunchpauze ook)
Iemand anders mag weer het woord voeren... :)
De waarheid is niet waarneembaar. Haar zoeken en vinden vraagt om het gebruik van de pure Rede. Deze Rede werd echter in de postmoderne tijd van de late twintigste eeuw te slapen gelegd. Zij mag, wanneer de machthebbers hun zin krijgen, voorgoed blijven slapen. Want wie de Rede gebruikt en hooghoudt is doorgaans een kritische burger, en machthebbers houden niet van kritische burgers. Indien onze wereld in alle opzichten een postmoderne wereld is, dan is hij tevens een wereld van de werkelijkheid geworden. Hij teert op de eindeloos uitgeoefende economische macht, op de politieke waan.
De échte wereld daarentegen is deze van de moderniteit, een filosofisch project met oorsprong zowel in de Renaissance als in de Verlichting. Dit project legt de nadruk op de Rede, legt de nadruk op het diepe nadenken over de werkelijkheid en, impliciet, het niet kritiekloos aanvaarden van wat gangbaar is of geacht wordt te zijn vanuit de grote publieke consensus.
Kwam je wel aan eten toe? ;-)
Meditatie is je juist veel bewuster maken. Wél in een ontspannen sfeer en omgeving. Afijn, volgens mij weet je nu wat ik bedoel. ;) @Cryo: Dank je, voor het noemen en de verhelderende openheid van zaken dat het een mogelijkheid is voor het initiëren van soortgelijke visualisaties. Doch een zeer potentiële!
mijn voorlopige conclusie is dat er maar één waarheid is, en die is niet universeel, maar individueel (persoonlijke waarheid dus) Cryo zegt
Ik (persoonlijk dus) zie hier #alleen maar# (ook persoonlijk) in dat #kennelijk# (niet per definitie waar/onwaar) bij jou precies dit hersengebiedje actief is (een bepaalde theorie). Meer zegt het niet. (zo duidelijk als wat) conclusie
er zijn meerdere waarheden, maar deze zijn #persoonlijk#.
volgens #mijn# persoonlijkheidje kan#ik# me eerder vinden in de uitspraak van Bas, dan in de theorie van Cryo
over bepaalde hersengebiedjes. maarrrrrrr..... dit doet niets af aan de/een waarheid, en zegt niet per definitie iets over onbegrip of begrip aangaande iemand zijn #persoonlijke# opvatting of waar deze dan ook uit voor mag komen. het niet kunnen #begrijpen# van een bepaald standpunt word erg lastig als je dingen uitsluit. je spreek dan niet over begrip, maar over een bepaalde 'waarheid'. (pff...snap ik m zelf eigenlijk nog wel.....??)
In dat opzicht vond ik het wel zinnig om te noemen. Ik ben ook van mening dat je er niet aan ontkomt om dit onderwerp zo nu en dan op een filosofische wijze te benaderen. Puur academisch loop je geheid vast, vermoed ik.
Ik weet wat je bedoelt, ben ook bekend met mediteren, vroeg me alleen af wat je daaraan "fout" kunt doen. In het kader van een vooropgesteld doel als bedoelt door Cryo is het wel de bedoeling bewust te zijn en blijven inderdaad.
Op zich is het doorzagen van bomen tijdens een meditatie wel een wonder te noemen!!!!
tja ik dacht al dat het verstandig was om er even bij te vermelden :O) over het mensje op de foto doe ik geen uitspraken (daar ben ik echt niet goed in)
en de hond, haha ze ziet er een beetje uit als een piranha, maar het is echt wel een lieverd hoor!!
ze krijgt het hoog in die bolle kop van d'r hoor. :)
en weet je.....als je d'r ff op tijd wakker maakt, en niet vergeten om 'luid' te zeggen is ze nog waaks ook!
:OP
(in hondentaal, kun je even een geluid produceren dat vrijwel zeker 120km ver draagt?)
vrij vertaald; 'dit is voor een hond niet mogelijk op deze afstand meneer Bas'. oh, wat is ze beleeft he die Kyra van me?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.